Σε ένα κτίριο στην 54η οδό, μεταξύ της 8ης Λεωφόρου και του Μπρόντγουεϊ στο κάτω Μανχάταν της Νέας Υόρκης, άνοιξε το 1977 τις πύλες το Studio 54, ένα κλαμπ, το οποίο κατάφερε στους μόλις 33 μήνες της λειτουργίας του να καταστεί θρυλικό, όχι μόνο ως ο απόλυτος προορισμός νυχτερινής διασκέδασης της εποχής, όχι μόνο ως ένα από τα πλέον επικερδή ανοίγματα στον χώρο, κερδίζοντας 7 εκατομμύρια δολάρια μόνο το πρώτο χρόνο λειτουργίας του, αλλά και ως κέντρο της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας της Ανατολικής Ακτής των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον «αρχιερέα» της Ποπ – Αρτ, Αντί Γουόρχολ.
Το κλαμπ θα μετατρεπόταν αργότερα σε θέατρο, αλλά τα ξέφρενα πάρτι του στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 θα αποτυπωθούν για πάντα στην μνήμη όσων τα έζησαν, για τις άγριες νύχτες, τους υψηλούς θαμώνες και τα απίστευτα πλήθη που συνέρρεαν.
Ένα πρόσφατο ντοκιμαντέρ επιχειρεί να μεταφέρει από την οθόνη το άρωμα μιας ολόκληρης εποχής. «Ο κόσμος είχε κουραστεί να είναι σοβαρός» λέει ένας τακτικός θαμώνας του Studio 54, στο ντοκιμαντέρ για το διαβόητο νάιτ κλαμπ της Νέας Υόρκης. Ήταν το επίκεντρο του ηδονισμού τη δεκαετία του 1970, στη μετά το Γουοτεργκέιτ εποχή. Μαγνήτης για τους σταρ, χώρος για ανέμελο σεξ, βουνά η κοκαΐνη. Ένα άντρο υπερβολών που έβαζε τους δικούς του κανόνες και «καθαγίαζε» τους εξοστρακισμένους από την κοινωνία, τους «αλλόκοτους», δίπλα στις μυθικές υπάρξεις.
