The Sinking City Review

“All that we see or seem, is just a dream within a dream.”

Ακολουθώντας το πρόσφατο trend (μιας και το βλέπουμε σε μπόλικες δημιουργίες τελευταία) το οποίο σχετίζεται με το έργο του H.P. Lovecraft και τον Cthulhu, η Ουκρανική developerεταιρία Frogwares– γνωστή από τους SherlockHolmesτίτλους της- μας παρουσιάζει μέσω του νέου της Action–Adventure, τη δική της έμπνευση γύρω απ’ το εν λόγω σύμπαν. Οπότε εξοπλιστείτε με ουζάκι, γιατί σήμερα θα φάμε πλοκάμια χθονικής θεότητας… Το TheSinkingCityθα κυκλοφορήσει στις 27 Ιουνίου για PC, PS4 και XboxOne, ενώ αργότερα μέσα στο έτος και για το NintendoSwitch.

Η survival–horrorμε noirτόνους ιστορία, μας μεταφέρει σε μια εναλλακτική δεκαετία του 1920, στο Oakmontτης Μασαχουσέτης. Εκεί βλέπουμε να εμφανίζεται ο, εκ Βοστώνης, πρωταγωνιστής μας και ντετέκτιβ, CharlesReed, ο οποίος ταλαιπωρείται από διάφορα καταστροφολογικά οράματα. Ένα γράμμα, η έρευνά του και ένα πολύ περίεργο φυσικό φαινόμενο λοιπόν, τον οδηγούν σε αυτή την κλειστή, ρατσιστική και διαπλεκόμενη πόλη, με σκοπό να βρει λύση στην κατάρα που τον κυριεύει σιγά-σιγά, και που θα σας επηρεάζει στα μυστικιστικά φαινόμενα που θα συναντήσετε.

Το σενάριο εξελίσσεται αρχικά πολύ αόριστα και αργά, σε σημείο να νιώθετε πρακτικά χαμένοι (πόσο ταιριαστό για τον “newcomer” μας), αλλά μετά από το πρώτο quest πιστεύουμε πως θα μείνετε καθηλωμένοι. Αδιαμφισβήτητα το storyείναι το δυνατό χαρτί της κυκλοφορίας, κάνοντας τη συνολική εμπειρία μας απολαυστική, παρά τις ατέλειες που αντιμετωπίσαμε. Ακόμα και κάποια sidequestsείχαν ενδιαφέρον. Το greymoralityείναι πανταχού παρόν, είχαμε plottwistsπου να πούμε την αλήθεια δεν περιμέναμε και οι διάλογοι είναι καλογραμμένοι, με σωστό ύφος. Ακόμα και οι διάσπαρτες χιουμοριστικές-καυστικές ατάκες, ήταν ό,τι πρέπει για να σπάει η (ορθώς) αποπνικτικά μουντή ατμόσφαιρα. Μέχρι και Easter Egg του Metal Gear Solid 2 πετύχαμε!

Βέβαια μία καλοδουλεμένη πλοκή από μόνη της, δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει έναν εξαιρετικό βαθμό. Ξαναλέμε, συνολικάτο απολαύσαμε αρκετά, και στην τελική ίσως αυτό να μετράει, όσον αφορά την αγορά του. Αντικειμενικά όμως, υπήρξαν και λεπτομέρειες/σημεία που το παιχνίδι χωλαίνει- αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο. Οι γρίφοι του ελάχιστες φορές μας προβλημάτισαν και ως επί το πλείστον αναλωθήκαμε σε επαναλαμβανόμενοinvestigation. Βρείτε στοιχεία, ενώστε cluesγια να βγάλετε συμπεράσματα, ψάξτε στα σωστά αρχεία που αντιστοιχούν στον σκοπό σας, τρέξτε πέρα-δώθε (δεν πετάξαμε κι από τη χαρά μας με το fast–travelsystem), χρησιμοποιείστε τις μεταφυσικές σας δυνάμεις για να αναπαραστήσετε τι ακριβώς συνέβη. Δουλειά ντετέκτιβ δηλαδή. Μη μας παρεξηγείτε, σπανίως κατέληγε βαρετό, για την ακρίβεια είναι κάτι ευχάριστα διαφορετικό και απαιτεί παρατηρητικότητα, λογική και ξεψάχνισμα. Απλά χρειαζόταν λίγο περισσότερο challenge και διαφοροποίηση στο πώς ξεδιπλώνεται το κάθε mission, έτσι για τη σπιρτάδα στη γεύση. Στα θετικά, εντάσσουμε και το γεγονός πως κάποιες αποστολές μπορείτε να τις λύσετε με παραπάνω από έναν τρόπους. Χρήσιμο (για να μην αγχώνεστε δηλαδή) είναι να γνωρίζετε πως σε πολλά σημεία είδαμε τη συνηθισμένη τεχνική της συγχωρεμένης Telltale Games: σας κάνει να νομίζετε πως η απόφαση που παίρνετε θα παίξει ρόλο, αλλά πρακτικά δεν έχει ουσιαστική επιρροή. Ψευδαίσθηση της επιλογής, κοινώς.

Το combatsystem από την άλλη, δε μπορούμε να πούμε πως μας άφησε ικανοποιημένους. Λίγο η κάμερα, λίγο η διαφορά… ύψους με ορισμένα τέρατα, λίγο κάποιες sluggishή απότομες κινήσεις στον χειρισμό, πολύ η έλλειψη υλικών για το crafting των (δυσεύρετων) σφαιρών, του βάζουν τρικλοποδιά. Όπως προτρέπει και το ίδιο το παιχνίδι, πολλές φορές το να το βάλετε στα πόδια είναι και το πιο σώφρον. Το upgradingτου χαρακτήρα μας γίνεται μέσω skilltree, αλλά εμείς, μετά από τα βασικά που μας απασχολούσαν, δε θεωρούμε ότι εκτόξευσε και τόσο την εξέλιξή μας. Βέβαια αν προτιμήσετε μια πιο “πολεμοχαρή” προσέγγιση στο playthroughσας, μπορεί να σας φανεί χρησιμότερο σε σχέση με εμάς.

Σε τεχνικό επίπεδο, παρόλο που τα γραφικά είναι ικανοποιητικότατα, βρήκαμε μπόλικα bugsκαι glitches. Τίποτα που να το καθιστά unplayable, όμως η γνώμη μας είναι πως θα πρέπει να βγει άμεσα patch: screentearings, λίγα clippings, κακό lipsync, μικρά framedrops, περιστασιακό lag, ένα bugπου ξαφνικά είχαμε muteκαι ένα που τρέχαμε… ακίνητοι. Τουλάχιστον έχει συχνό autosave, οπότε δε θα βρεθείτε ποτέ πολύ πίσω. Ηχητικά, μην περιμένετε μελωδίες, αλλά ταιριαστή, υποβόσκουσα, ατμοσφαιρική μουσική. Επιπροσθέτως, μπορεί να είχαμε θέμα στον συγχρονισμό των χειλιών, αλλά το voiceactingαυτό καθ’ αυτό, είναι πολύ καλό.

Τέλος, τα minimumspecsπου πρέπει να έχει το σύστημά σας είναι επεξεργαστής i5-2500 ή FX-8300, κάρτα γραφικών GTX 770 ή R9 380X (εμείς και με την απλή R9 380 4 GBμια χαρά κάναμε τη δουλειά μας) και 8 GBRAM.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Frogwares. Επίσημος διανομέας στην Ελλάδα είναι η IGE.