Η αιφνιδιαστική πρόταση του Ντόναλντ Τραμπ να αγοράσει την Γροιλανδία, έδαφος της Δανίας με αυτοδιάθεση, απερρίφθη άμεσα από το υπουργείο Εξωτερικών του αρκτικού νησιού, που απάντησε: «Είμαστε ανοιχτοί σε business όχι σε πώληση» και προκάλεσε ποικίλα σχόλια, κυρίως χιομουριστικά, στα social media. «Η Γροιλανδία δεν είναι προς πώληση και η ιδέα να πωληθεί στις ΗΠΑ είναι παράλογη», δήλωσε στη συνέχεια η Δανή πρωθυπουργός Μέτε Φρέντρικσεν, έπειτα και από την επιβεβαίωση του αμερικανικού ενδιαφέροντος από τον κύριο οικονομικό σύμβουλο του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για να αγορασθεί η μεγαλύτερη νήσος του κόσμου.
Γιατί όμως ο Αμερικανός πρόεδρος θα ήθελε να αποκτήσει την περιοχή; Τι τον ώθησε να ρίξει την ιδέα στο τραπέζι «περισσότερο από μία φορές και σε διάφορους βαθμούς σοβαρότητας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Wall Street Journal;
Πρόκειται για μία περιοχή με πολύτιμους φυσικούς πόρους. Μπορεί οι κάτοικοί της να ζουν κυρίως από την αλιεία, αλλά διαθέτει κοιτάσματα χρυσού, ουρανίου, λιθάνθρακα, χαλκού, ψευδάργυρου, σπάνιων γαιών, ακόμη και πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το μυστικό για το ενδιαφέρον του Λευκού Οίκου, όμως, ίσως να βρίσκεται αλλού: Στο… λιώσιμο των πάγων.
Το «μαρτύρησε» ουσιαστικά λίγους μήνες νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο. Την ώρα που η παγκόσμια κοινότητα ανησυχεί για τις αυξανόμενες θερμοκρασίες στην Αρκτική, είναι σαφές πως οι ΗΠΑ βλέπουν ευκαιρίες. «Η σταθερή μείωση του πάγου της θάλασσας ανοίγει νέους διαδρόμους και νέες ευκαιρίες για εμπόριο» είπε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών τον Μάιο στη Φινλανδία, εκφράζοντας ικανοποίηση παρά φόβο για το λιώσιμο των πάγων.
«Αυτό θα μπορούσε να μειώσει τον χρόνο ταξιδιού ανάμεσα στην Ασία και στην Δύση έως και 20 ημέρες» πρόσθεσε, για να τονίσει: «Οι θαλάσσιες διαδρομές της Αρκτικής θα μπορούσαν να γίνουν η Διώρυγα του Σουέζ και του Παναμά του 21ου αιώνα». Απευθυνόμενος δε στις υπόλοιπες χώρες του Αρκτικού Συμβουλίου, που άκουγαν μάλλον αμήχανα τα όσα έλεγε, ο Πομπέο τόνισε: «Οι συλλογικοί στόχοι δεν είναι πάντα η απάντηση…«Καθίστανται ανούσιοι και ακόμη και αντιπαραγωγικοί μόλις μια χώρα δεν συμμορφωθεί».
