Τον Οκτώβρη του 2012 ο Αρσέν Βενγκέρ είχε ρίξει στη μάχη του αγώνα απέναντι στη Ρέντινγκ για το Λιγκ Καπ της Αγγλίας αρκετούς από τους λεγόμενους αναπληρωματικούς παίκτες του.
Επιλογή που μέχρι το 37ο λεπτό έμοιαζε… καταστροφική. Πως αλλιώς θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κάποιος όταν η Άρσεναλ έχανε στην έδρα της Ρέντινγκ με 4-0…
Ο Ρόμπερτς στο 12′, ο Κοσιελνί με αυτογκόλ επτά λεπτά αργότερα, ο Λάιγκερτγουντ στο 20 και ο Χαντ στο 37ο λεπτό, μετέτρεψαν τη βραδιά σε εφιάλτη για τον Αλσατό τεχνικό και τους παίκτες του.
Ο Θίο Γουόλκοτ με το δικό του γκολ στα… χασομέρια του πρώτου ημιχρόνου έδειξε με το γκολ που σημείωσε πως η Άρσεναλ είχε ακόμη… σφυγμό.
Το ξεκίνημα του δευτέρου μέρους δεν ήταν ακριβώς… καταιγιστικό, όμως ένα δεύτερο χτύπημα από τον Ζιρού στο 64ο λεπτό,έφερε στους Λονδρέζους την απαιτούμενη αισιοδοξία και ψυχολογία πως ίσως δεν ήταν καταδικασμένοι από το 37′.
Ο Κοσιελνί μείωσε ακόμη περισσότερο στο 89ο λεπτό και χρειάστηκε να φτάσει το 5ο των καθυστερήσεων για να πετύχει η Άρσεναλ όχι κάτι ακατόρθωτο, αλλά σίγουρα δύσκολο με δεδομένες και τις αλλαγές, άρα την έλλειψη χημείας στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Η συνέχεια ήταν μάλλον αναμενόμενη. όταν η Άρσεναλ το γυρίζει από το 4-0 και στέλνει τη μάχη στην παράταση, είναι δεδομένο πως δεν θα επέτρεπε δεύτερη ευκαιρία στη Ρέντινγκ. Δύο γκολ ο Σαμάκ και ένα ο Γουόλκοτ έφτασαν τα γκολ των “κανονιέρηδων στα 7, με τους γηπεδούχους να σταματούν στα 5 με τον Πογκρέμπνιακ.
Προφανώς αυτές είναι διοργανώσεις εκπλήξεων στην Αγγλία. Πολλά παιχνίδια, αναγκαίο ροτέισον των ισχυρών, μεγαλύτερες πιθανότητες των μικρών για το θαύμα.
Αυτό που σχεδόν άγγιξε αλλά τελικά δεν πέτυχε η Ρέντινγκ, έχοντας απέναντί της μια ομάδα που στα χέρια του Βενγκέρ πάντα είχε μεγάλο ροτέισον και ήταν μαθημένη σε up and down. Ήταν η σειρά της Ρέντινγκ απλά να είναι το θύμα του Βενγκέρ και να μην έχει την τύχη στο τέλος να κρατήσει το σκορ και να αφηγείται μια αποτυχία της ομάδας του Λονδίνου.
