Suntan: Το μαύρισμα. Το κάψιμο από τον ήλιο που σε κάνει να νιώθεις σέξι, όμως δε διαρκεί - φεύγει, το χάνεις, περιμένεις το επόμενο καλοκαίρι για να το ξαναβρεις. Mηπως το δικό σου καλοκαίρι δεν ήρθε ποτέ; Μήπως το περιμένεις με παράπονο, απογοήτευση, εμμονή; Διάβασε γιατί δεν πρέπει να χάσεις την πολυβραβευμένη συμπαραγωγή Novacinema!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
5 λόγοι να δεις το «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου
Ένας 35χρονος γιατρός φτάνει στην Αντίπαρο χειμώνα για να αναλάβει το ιατρείο του νησιού. Ντόπιοι, ηλικιωμένοι, παρατημένοι άνθρωποι, κρύο και μοναξιά. Και ξαφνικά μπαίνει το καλοκαίρι. Και μαζί του έρχονται νιάτα, ημίγυμνοι τουρίστες, ήλιος, όμορφα κορίτσια, μουσικές, αλκοόλ, πάρτι. Ζωή. Δεν ξέρουμε τίποτα για αυτό τον άνθρωπο. Κάτι κρύβει. Μία θλίψη στο βλέμμα. Ενα άγνωστο παρελθόν που ίσως να εξηγεί τις σιωπές, τη συστολή, τη μοναξιά του. Εμείς βλέπουμε το αποτέλεσμα: έναν κατάλευκο, παρατημένο μεσήλικα που ερωτεύεται, ξεμυαλίζεται και φτάνει στα άκρα για την Αννα – το ηλιοκαμμένο, ανέμελο 20χρονο πλουσιοκόριτσο που έρχεται με την παρέα της για ξέγνοιαστες διακοπές.
Suntan: Το μαύρισμα. Το κάψιμο από τον ήλιο που σε κάνει να νιώθεις σέξι, όμως δε διαρκεί – φεύγει, το χάνεις, περιμένεις το επόμενο καλοκαίρι για να το ξαναβρεις. Mηπως το δικό σου καλοκαίρι δεν ήρθε ποτέ; Μήπως το περιμένεις με παράπονο, απογοήτευση, εμμονή;
Διαβάστε 5 λόγους που δεν πρέπει να χάσετε την συμπαραγωγή Novacinema:
1. Αντίπαρος: Επιτέλους. Η Ελλάδα, τα νησιά, οι παραλίες, το ελληνικό καλοκαίρι όπως το ξέρουμε, το ζούμε, αποτελεί βιωματικό μας κομμάτι. Οχι τουριστικά, γραφικά, σαν ψεύτικη ιλουστριασιόν τηλεοπτική διαφήμιση. Μία ιστορία που εξελίσσεται κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο φαινόταν για χρόνια κάτι ακατόρθωτο. Κι όμως, ο διευθυντής φωτογραφίας Χρήστος Καραμάνης, πραγματικός μάστορας, έχει συλλάβει το -τόσο δύσκολο- ελληνικό φως, το χρώμα του νερού, την κάψα της αμμουδιάς, την «αίσθηση» να πετάς τον χειμωνιάτικο εαυτό σου και να χάνεσαι σε ένα μακροβούτι. Πραγματική πρωταγωνίστρια η Αντίπαρος.
2. Ελλη Τρίγγου: Κούκλα, λαμπερή, καθόλου ποζάτη, με τη νιότη της να λάμπει σαν τον μεσημεριανό ήλιο, δεν μπορεί κανείς να πάρει τα μάτια του από πάνω της. Φρέσκια από τη δραματική σχολή, στον πρώτο της ρόλο στο σινεμά, η Ελλη παίζει γυμνή. Κι όχι μόνο σωματικά. Γιατί όπως όλες οι ωραίες γυναίκες, όπως και η κακομαθημένη ηρωίδα της, έχει κι αυτή τα σκοτάδια της, την ασχήμια της.
3. Μάκης Παπαδημητρίου: νομίζουμε ότι τον ξέρουμε. Νομίζουμε ότι ξέρουμε τις υποκριτικές του δυνατότητες. Ο κατά βάση κωμικός ηθοποιός, εδώ σε δραματικό ρόλο, αποδεικνύει ότι έχει μία αχαρτογράφητη ακόμα γκάμα, μία υποκριτική στόφα που δεν μας την έχει ξεδιπλώσει. Aν το ελληνικό σινεμά είχε τη δυνατότητα στοχευμένου marketing, προβολής στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στρατηγικής καμπάνιας, ο Μάκης θα ήταν υποψήφιος για Οσκαρ.
4. Βραβεία: Από το Εδιμβούργο, το Λονδίνο και τις Βρυξέλλες, μέχρι το Austin, Texas, την Οδησσό και το Μεξικό το Suntan ταξίδεψε, βραβεύτηκε και γνώρισε τον απόλυτο θρίαμβο. Και στα Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου όπου έφυγε με 6: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Φωτογραφίας, Α’ Ανδρικού ρόλου και Β’ Γυναικείου.
5. Αργύρης Παπαδημητρόπουλος. Γιατί όλα ξεκινούν και τελειώνουν στο δημιουργό, τον σκηνοθέτη. Μετά το αυτοσχεδιαστικό «Wasted Youth», ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος κάθεται με τον φίλο και συνσεναριογράφο Σύλλα Τζουμέρκα και γράφουν ένα υποτυπώδες σενάριο για το Suntan μέσα από το Skype. Σε μία εβδομάδα. Μετά φορτώνει συνεργείο και ηθοποιούς σ’ ένα καράβι για Αντίπαρο, τους βάζει να μείνουν σε σκηνές στο κάμπινγκ, κάνουν πρόβες, δένονται. Και μετά πιάνει την κάμερα. Με τέτοια αυτοπεποίθηση, πειθαρχία, ρίσκο, φρέσκιες ιδέες. Γνωρίζοντας ακριβώς τι θέλει να πει. Κασκευάζοντας ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ λουσμένο από φως. Αποτυπώνοντας με το φακό του όχι μία εποχή αλλά ένα συναίσθημα κι ένα σύμβολο: την τρέλα, την λαγνεία, τον παροξυσμό που είναι το ελληνικό καλοκαίρι. Θα μπορούσε όλο αυτό να βουλιάξει, να μπάζει νερά. Ο Παπαδημητρόπουλος όμως αποδεικνύει ότι έχει και το όραμα και το ταλέντο να κλείσει σ’ ένα κινηματογραφικό μπουκάλι το μήνυμα του και να το αφήσει να επιπλεύσει μέχρι την καρέκλα του θεατή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ