Είναι η σειρά παγκόσμιο φαινόμενο. Ομως υπάρχουν λόγοι που η φετινή επιστροφή στο Γουέστερος είναι η πιο σημαντική από όλες
Aυτή την Κυριακή θα δούμε το 2ο επεισόδιο του 7ου κύκλου «Game of Thrones», ταυτόχρονα με την Αμερική και σε αποκλειστικότητα για την Ελλάδα στα κανάλια novacinema. Κι αν έχουμε υποκλιθεί στον Σιδερένιο Θρόνο από την πρώτη σεζόν, αυτή εδώ μοιάζει να είναι η πιο σημαντική από όλες. 
7 λόγοι που ο 7ος κύκλος «Game of Thrones» είναι ο καλύτερος όλων

1. Winter is here. To ακούμε από τον πρώτο κύκλο. Winter is coming. Τώρα, πλέον, ήρθε (για αυτό και η καθυστέρηση της πρεμιέρας: έπρεπε να γυρίσουν καταχείμωνο στις φυσικές τοποθεσίες κι όλη η παραγωγή σπρώχτηκε 3 μήνες πίσω). Τι σημαίνει αυτό; Κυριολεκτικά και… μεταφυσικά; Οι Nightwalkers είναι κοντά. Toυς είδαμε – είδαμε την πορεία στο χιόνι του Βασιλιά της Νύχτας και του ανατριχιαστικού στρατού των Νεκρών με τα γαλάζια μάτια. Ο χειμώνας είναι εδώ. Ο εφιάλτης είναι εδώ. Η απόλυτη αναμέτρηση ζωντανών-νεκρών είναι εδώ.
2. Τζον Σνόου: πρόβα θρόνου. Ηδη από τα πρώτα λεπτά του 7ου κύκλου ο Τζον Σνόου δοκιμάζεται ως ηγέτης. Στο συμβούλιο για την υπεράσπιση του Βορρά, ο Τζον είναι ενωτικός, συγχωρεί όσους πρόδωσαν, δίνει δεύτερες ευκαιρίες – καλεί στον αγώνα γυναίκες και παιδιά. Ο Σνόου διαχειρίζεται την εξουσία με συναίσθημα και μεγαλείο. Θα του βγει σε καλό; Ή θα έχει την τύχη του Νεντ και του Ρομπ Στάρκ, όπως τον προειδοποιεί η Σάνσα; Αυτός ο κύκλος είναι κρίσιμος. Θα μας υποψιάσει για το αν θα κάτσει αυτός στο Θρόνο. 
3. Ντενέρις, η Βασίλισσα των Δράκων. Από το πρώτο επεισόδιο του πρώτου κύκλου το περιμένουμε. Την επιστροφή στο σπίτι της. Διέσχισε ερήμους, ωκεανούς. Κινδύνεψε, σώθηκε, μεγάλωσε τους δράκους της. Πήρε αιχμαλώτους, τιμώρησε, ενέπνευσε λαούς να την ακολουθήσουν. Εχτισε από την αρχή στρατό. Κι έφτασε. Στο Dragonstone. Το προσκύνημα στην άμμο, τα σκαλιά, η περιήγηση της κάμερας στο παλάτι και στο τραπέζι στρατηγικής τα λέει όλα. Και υπόσχεται ακόμα περισσότερα. «Shall we begin?» 
4. Τίριον. Ο φυγάς αδελφός των Λάνιστερ μοιάζει πειθήνιος ακόλουθος της Ντενέρις – αόρατος δίπλα στη Μισάντεϊ, τον Σκουλήκη και τον Βάρις. Μπορεί όμως ένας τόσο έξυπνος, μηχανορράφος παίκτης να μην έχει στο νου του την κατάλληλη στιγμή να διεκδικήσει κι ο ίδιος το μερίδιό του; Περιμένουμε με κομμένη ανάσα την επόμενη κίνησή του.
5. Σέρσεϊ & Τζέιμι. Ο ένας πραγματιστής (και ανακουφισμένος που βρίσκεται, μετά από όλες τις περιπέτειες δίπλα στην αδελφή και γυναίκα της ζωής του). Η άλλη φιλόδοξη και δολοπλόκα. Οσο κι αν ο Τζέιμι της εξηγεί ότι το Βασίλειο των Λάνιστερ δεν έχει πολλές επιλογές για επικράτηση, η Σέρσεϊ αποδεικνύει ότι της γυναίκας η καρδιά (και το σατανικό μυαλό) δεν σταματά της μηχανορραφίες. Η εμπλοκή της με το βασίλειο των Γκρέιτζοϊ (και η πρόταση γάμου του Γιούρον) ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο που απειλεί τις ισορροπίες στο Γουέστερος. 
6. Άρια Σταρκ (και γιατί το Game of Thrones είναι η πιο φεμινιστική σειρά στη σύγχρονη τηλεόραση). Το κορίτσι που μεγάλωσε. Και που είναι αποφασισμένο να πάρει εκδίκηση για την οικογένειά της. The North Remembers. Περήφανη, δυνατή, σκληρή, ανυποχώρητη. Δεν είναι όμως μόνο η Αρια που έχει έναν τρισδιάστατο, καλογραμμένο ρόλο – ένα ρόλο που εξελίχθηκε, μεγάλωσε, τιμά την ίδια και υπόσχεται πολλά. Ολες οι γυναίκες του Γουέστερος (είτε στέκονται στη συμπαθητική πλευρά του παιχνιδιού του θρόνου, είτε τη μοχθηρή) είναι εξαιρετικά καλογραμμένες. Μπορεί ο μεσαιωνικός κόσμος να τους φέρθηκε βάναυσα, απαξιωτικά, εξευτελιστικά (βιασμοί, βασανισμοί, γάμοι συμφέροντος, σκληρότητα, ταπείνωση) όμως της έδειξε να βρίσκουν τη δύναμη να πάρουν τη ζωή και την εξουσία στα χέρια τους. Από τη Σάνσα μέχρι την Ντενέρις, από την μικρή Αρια μέχρι τη Λιάνα Μόρμοντ που καταφέρνει με ένα περήφανο λογίδριο να υπενθυμίσει στην πατριαρχία του Γουίντερφιλντ ότι οι γυναίκες αυτού του γοτθικού παραμυθιού είναι αγωνίστριες και δεν ζητούν άδεια από κανέναν. 
7. Ρεκόρ. Δεν είναι τυχαίο ότι το «Game of Thrones» είναι η σειρά των απόλυτων ρεκόρ. Κάθε χρόνο και περισσότερα εκατομμύρια τηλεθεατών καθηλώνονται στις οθόνες του. Κάθε χρόνο και περισσότεροι φανς επιστρέφουν στον σκοτεινό συναρπαστικό της κόσμο. Συνήθως οι αφηγηματικές γραμμές ξεθυμαίνουν. Εδώ, κάθε κύκλος είναι όλο και πιο καλογραμμένος. Θα τολμήσουμε να πούμε ότι άξιζαν κι οι προηγούμενοι έξι κύκλοι για να φτάσουμε εδώ. Γιατί το «Game of Thrones» μοιάζει να βρίσκει την αληθινή του ταυτότητα, να βυθίζεται στην ουσία του. Την πολιτική του ματιά.