Ο Δημήτρης Παπανικολάου αναλύει την εκπληκτική σεζόν του ΠΑΟΚ και στέκεται στους λόγους της επιτυχίας του δικεφάλου.

Νταμπλ λοιπόν, για πρώτη φορά στην ιστορία του έκανε εφέτος ο ΠΑΟΚ. Μετά το αήττητο πρωτάθλημα, όπου ισοφάρισε το ρεκόρ του Παναθηναϊκού το 1964, κατέκτησε και το κύπελλο, το 3ο σερί κόντρα στην ΑΕΚ.

Με τέτοια πορεία σε μία σεζόν, όποιος προσπαθήσει να μειώσει την αξία του ασπρόμαυρου επιτεύγματος, απλά θα κάνει λάθος εκτίμηση που θα τον οδηγήσει και σε εσφαλμένα συμπεράσματα ενόψει της νέας περιόδου.  

Διότι ΔΕΝ υπάρχει πρωτάθλημα που έχουν κατακτήσει ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ, στο οποίο να μην έχουν ευνοηθεί από ορισμένα σφυρίγματα διαιτητών στη διάρκεια των 30 αγωνιστικών.

Είναι κάτι που συμβαίνει είτε ελέγχεις την ΕΠΟ, είτε όχι. Από μόνος του ένας διαιτητής θα “χαρίσει” ένα σφύριγμα στην ομάδα που πάει… τρένο στη διάρκεια της χρονιάς και βλέπει ότι μπορεί να φτάσει στο τρόπαιο με… σπασμένα φρένα. Δεν χρειάζεται… άνωθεν εντολή.

Έτσι λοιπόν κι ο ΠΑΟΚ πήρε τα σφυρίγματα που λέμε ότι “δικαιούται” ο εκάστοτε πρωταθλητής. 

Ωστόσο, αν είσαι από τους αντιπάλους του ΠΑΟΚ που διεκδικούν την πρωτιά, δεν πρέπει να μείνεις εκεί. Οφείλεις να προσπεράσεις, να κοιτάξεις κατάματα την μεγάλη εικόνα και να καταλάβεις “πως” και “γιατί” ο ΠΑΟΚ τα κατάφερε καλύτερα από σένα.

Για μένα ο ΠΑΟΚ έφτασε στο πρώτο του νταμπλ γιατί ήταν ΟΜΑΔΑ στα αποδυτήρια και έξω από αυτά, γιατί ήταν ΠΙΣΤΟΣ το πλάνο του Λουτσέσκου και γιατί κάθε φορά που χρειάστηκε ΑΝΕΔΕΙΞΕ νέους ΗΓΕΤΕΣ στο χορτάρι.

Στον πρώτο γύρο ο Πρίγιοβιτς σκόραρε 9 γκολ σε 13 ματς, σε μόλις 25 τελικές προσπάθειες. Μεταξύ άλλων “καθάρισε” τα ντέρμπι με την ΑΕΚ, τον Άρη και τον Παναθηναϊκό. Είχε ακόμα 7 γκολ σε Ευρώπη και κύπελλο. 

Με το που πήρε μεταγραφή όλοι περίμεναν ότι θα επέλθει αφλογιστία στην επίθεση. Συνέβη το αντίθετο. 

Ο ΠΑΟΚ σκόραρε περισσότερα γκολ στο δεύτερο γύρο και εκτός από τα 6 γκολ και τις 3 ασιστ του Άκπομ (που είχε και 4 ακυρωθέντα τέρματα), ο οποίος αντικατέστησε τον Σέρβο στην κορυφή της επίθεσης, πέτυχε πολλά περισσότερα αλλάζοντας τον τρόπο παιχνιδιού του. 

Στην εποχή Πρίγιοβιτς την αντίπαλη περιοχή “πατούσε” μόνο ο Σέρβος φορ. Στη μετά Πρίγιοβιτς εποχή την “πάτησε” σχεδόν όλη η ομάδα!

Έτσι ο ΠΑΟΚ βρήκε 8 γκολ και 7 ασίστ από τον Μπίσεσβαρ, 5 γκολ και 4 ασιστ από τον Βιεϊρίνια, 3 γκολ και 6 ασιστ από τον Ζαμπά, 5 γκολ και 2 ασιστ από τον Σακχοφ, 3 γκολ και 7 ασιστ από τον Πέλκα, 3 γκολ και 2 ασιστ από τον Μάτος, 5 γκολ και μία ασιστ από τον Μαουρίσιο και πάει λέγοντας. 

Ο Βιεϊρίνια πήρε την ομάδα από το χέρι και την πέρασε με τρίποντο από την Τρίπολη και το Αγρίνιο, ενώ άνοιξε και το σκορ στο ντέρμπι τίτλου με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα. 

Μετά την (μεταγραφική) απώλεια του Πρίγιοβιτς ο ΠΑΟΚ έχασε με τραυματισμό τον Βέρνμπλουμ στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη, στο ματς με τον Λεβαδειακό. Τη θέση του στα πιο πολλά ματς πήρε ο Σάκχοφ και το κενό καλύφθηκε με επιτυχία.

Αρχές Μαρτίου ήρθε κι ο σοβαρός τραυματισμός του Μαουρίσιο, αλλά οι Ολιβέιρα, Κάνιας (και Μίσιτς) κάλυψαν επάξια το νέο κενό. 

Στα μέσα Απριλίου ο Βιεϊρίνια έπαθε ρήξη χιαστού κι έτσι ο ΠΑΟΚ πήγε στον τελικό κόντρα στην ΑΕΚ χωρίς τον αρχηγό του και τους Μαουρίσιο, Βέρνμπλουμ.

Παρ΄όλα αυτά η ΑΕΚ, που τόσο πολύ ήθελε να απαντήσει στους δύο σερί χαμένους τελικούς, αδυνατεί να το κάνει και έχασε και τον τρίτο. 

Η άμυνα από γρανίτη με τα 14 γκολ παθητικό, τους Βαρέλα, Κρέσπο να έχουν αναπτύξει θαυμαστή χημεία μεταξύ τους και τους Πασχαλάκη-Κρέσπο να έχουν το απόλυτο στις συμμετοχές στο πρωτάθλημα (30 στις 30) ήταν ένας ακόμα λόγος για το αήττητο πρωτάθλημα του δικεφάλου.

Και πάμε στον Λουτσέσκου. Ναι, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως “γραφικός” όταν επαναλαμβάνει όσα λέει για το περσινό πρωτάθλημα ή για τους μείον βαθμούς που ξεκίνησε το εφετινό.  

Στο κοουτσάρισμα όμως, αποδείχθηκε μαέστρος, αφού άλλαξε από τον Ιανουάριο τον τρόπο ανάπτυξης της ομάδας του και πέτυχε. Αλλά και στις μεταγραφικές του επιλογές ήταν σε μεγάλο ποσοστό σωστός, αφού πήρε από όλες το μέγιστο δυνατό. 

Για το τέλος άφησα τον Ιβάν Σαββίδη. Χωρίς χρήματα και διοικητική υποστήριξη κανένα πλάνο δεν μπορεί να πάει μακριά. Ο Σαββίδης το πάλεψε, δεν απογοητεύτηκε, κατάλαβε τι λάθη έκανε, έμαθε από αυτά ζώντας όλη την πορεία εκτός γηπέδων (λόγω της τιμωρίας του) και δικαιώθηκε με το νταμπλ.

Όντας πλέον ισχυρός θα ευχόμουν η επόμενη προσπάθειά του να αφορά στη συσπείρωση όλων των παραγόντων για ένα κανονικό ποδόσφαιρο και στην Ελλάδα αντί του τραγέλαφου που βιώνουμε.

Δεν ξέρω αν θα βρει έτοιμους τους μεγάλους ανταγωνιστές του να τον ακολουθήσουν, αλλά αν κάνει το πρώτο βήμα, ποτέ δεν ξέρεις.