Αν το δούμε καθαρά βαθμολογικά, η ΑΕΚ έκανε βήμα μπροστά σε σχέση με τα δύο προηγούμενα ντέρμπι κόντρα σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, αφού δεν ηττήθηκε στο “Απ. Νικολαϊδης”. Αγωνιστικά όμως πιστεύω ότι η Ένωση έχασε μεγάλη ευκαιρία να φύγει νικήτρια, αφού τον Παναθηναϊκό σε τέτοια κατάσταση δεν ξέρω πότε θα τον ξαναπετύχει. Οι “πράσινοι”, με εξαίρεση το πρώτο τέταρτο του δευτέρου ημιχρόνου, δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευθούν τον παράγοντα έδρα και να κυριαρχήσουν στον αγωνιστικό χώρο.
Από την άλλη πλευρά, στην ΑΕΚ φάνηκε για μια ακόμα φορά η λανθασμένη απόφαση του Αυγούστου να μην αποκτηθεί ένας επιθετικός υψηλού επιπέδου, ο οποίος να πλαισιώσει με επιτυχία τους Αραβίδη και Τζεμπούρ (όταν επιστρέψει). Ο Κρισάντους ναι μεν δεν είχε κακή απόδοση, αλλά δεν μπόρεσε να δώσει και το κάτι παραπάνω. Αυτό δηλαδή που περιμένει κανείς από έναν στράϊκερ σε ντέρμπι, αφού οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται σε τέτοια ματς δεν είναι πολλές. Φυσικά δεν ήταν μόνο αυτό το “αγκάθι” της ΑΕΚ στο “Απ. Νικολαϊδης”, αφού τα προβλήματα της τελικής πάσας, της αστοχίας και των επιστροφών από την επίθεση στην άμυνα, έκαναν ξανά την εμφάνισή τους.
Έτσι όπως εξελίχθηκε το ντέρμπι, η ΑΕΚ θα μπορούσε πολύ εύκολα ακόμα και να το χάσει. Ειδικά με την κίνηση του Αναστασίου στις αρχές του β΄ημιχρόνου να αλλάξει σύστημα, οι παίκτες της Ένωσης άργησαν να προσαρμοστούν, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός, εκτός απ’ το δοκάρι του Μπεργκ (ο Μπαρόχα έδειξε την κλάση του), να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στον αγωνιστικό χώρο για περίπου 15 λεπτά.
Ο Πογιέτ όμως έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και αποφάσισε να διορθώσει την αμυντική λειτουργία της ομάδας του, βάζοντας έναν επιπλέον παίκτη στο κέντρο ακριβώς μπροστά απ’ τους Γιόχανσον και Σιμόες οι οποίοι έκαναν εξαιρετικό παιχνίδι. Τα κατάφερε. Ο Κορδέρο μπήκε και βοήθησε ανασταλτικά, κρατώντας μπάλα στη μεσαία γραμμή και “παγώνοντας” τον ρυθμό των γηπεδούχων, οι οποίοι είχαν αναλάβει τα ηνία της αναμέτρησης. Η κίνηση αυτή ήταν το “κλειδί” της ΑΕΚ για να παραμείνει στη διεκδίκηση του ματς, χωρίς όμως παράλληλα να πετύχει την πρώτη της φετινή νίκη σε ντέρμπι.
Ο Ουρουγουανός προπονητής, αν και με μόλις δύο μέρες στα Σπάτα, με την αλλαγή που έκανε βοήθησε την ομάδα του να μείνει “ζωντανή” στο ματς και να διεκδικήσει το “τρίποντο” ως το φινάλε. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κριθεί, αλλά το πρώτο δείγμα απ’ αυτόν θα το χαρακτήριζα θετικό, αφού μας έδειξε ότι είναι προπονητής που θέλει να παρεμβαίνει στο ματς και με τις κινήσεις του να αλλάζει τη ροή ενός αγώνα.