Λάθος ημίχρονο…

Μέσα σε ενενήντα λεπτά στην Τρίπολη, ο ΠΑΟΚ πρόλαβε να δείξει πολλά, καλά και κακά. Ενα πρώτο ημίχρονο καλό, πειστικό, αποτελεσματικό κι ένα δεύτερο προβληματικό, φλύαρο και πικρό. Μια … λάθος σειρά αγωνιστικής συμπεριφοράς καθώς ήταν αυτή που κατέληξε στην ήττα με 2-1 (49′ Μπερτόλιο, 82′ Σανκαρέ – 23′ Πέλκας) και συνέπεια τα νέα «μαύρα» σύννεφα πάνω από την ομάδα, με συζητήσεις επί συζητήσεων περί ευθυνών κλπ … κλπ.
 
Η απάντηση είναι απλή. Οπως στην επιτυχία, έτσι και στην αποτυχία, στον καθέναν του συνόλου αντιστοιχεί ένα μερίδιο. Το ζητούμενο όμως είναι να μην επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη, χάνοντας δηλαδή τη σημασία του χρόνου που κυλάει … Χρήζει σοβαρής κι ενδελεχούς έρευνας η αρνητική μεταμόρφωση από ημίχρονο σε ημίχρονο, για την οποία – φυσικά – συμμετοχή έχει κι ο αντίπαλος με τις διαφοροποιήσεις που έκανε.
 
Κάτι ανάλογο συνέβη και στο Περιστέρι, όταν ο Ατρόμητος «υιοθέτησε» την τακτική του «Δικεφάλου», ενίσχυσε το κέντρο του, έβγαλε αντεπιθέσεις, έγινε επικίνδυνος αλλά εκεί ο ΠΑΟΚ έβγαλε αντίδραση, βρήκε λύσεις με Μπερμπάτοφ και Μακ. Την περασμένη Κυριακή όμως δεν το επανέλαβε. Κι ίσως το πλέον στενάχωρο είναι η έλλειψη αντίδρασης, γεγονός που προφανώς έκανε και τον Κροάτη τεχνικό να μιλήσει για κακή νοοτροπία.
 
Κακή νοοτροπία δεν είναι κάτι το γενικό κι αόριστο. Εγκειται και σε μια λάθος ενέργεια ποδοσφαιριστή, που αγνοεί τη γενικότερη φιλοσοφία κι επιλέγει τη δική του. Εχει να κάνει με την κακή, στιγμιαία επιλογή που κοστίζει στην ομάδα του σ’ επίπεδο αρχικά σκορ και τελικά βαθμών. Σε μια παραδοσιακά δύσκολη έδρα, η επιλογή της τεχνικής ηγεσίας να ξεκινήσει ο Ζάιρο με τον Πέλκα και τον Μακ στην επίθεση τη δικαίωσε. Εστω κι αν κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους οι αντιδράσεις τους δεν ικανοποιούσαν την τεχνική ηγεσία.
 
Πέλκας, Ζάιρο και Ροντρίγκεζ άκουσαν τα περισσότερα από τον Κροάτη τεχνικό, που τους ζητούσε καλύτερες συνεργασίες, πιο γρήγορη σκέψη, μεγαλύτερη αντίληψη και συνάμα αντίδραση. Ο Ζάιρο, είναι άγνωστος – ακόμη – στους περισσότερους αντιπάλους. Η ενέργειά του, οι κινήσεις του, συνέβαλαν καταλυτικά στο να υπάρχει μια δικαιολογημένη ανησυχία στην άμυνα των γηπεδούχων, με καθοριστική συμβολή από τον Ροντρίγκεζ.
 
Ωστόσο, το κέντρο δε δούλευε σωστά σε συνθήκες δημιουργίας. Η απόσταση των Τζιόλη-Γκολάσα με τον Πέλκα και τους υπόλοιπους έμπροσθεν ήταν μεγάλη, γεγονός για το οποίο οι παρατηρήσεις που ακούγονταν από τον πάγκο ήταν συνεχείς. Αλλωστε την πρώτη φορά που ένας εκ των δυο αμυντικών χαφ πάτησε στο χώρο έξω από την περιοχή του Αστέρα, προήλθε το γκολ για τον ΠΑΟΚ. Ευκαιρίες δημιουργήθηκαν από τα πλάγια με κύριους εκφραστές τους Ροντρίγκεζ και Μακ, αλλά οι τελικές επιλογές αποδείχτηκαν κάκιστες.
 
Τη μέτρια λειτουργία της μεσαίας γραμμής, η οποία στο δεύτερο ημίχρονο επεκτάθηκε και στο ανασταλτικό κομμάτι, με την κινητικότητα του Γκολάσα να μην αρκεί όπως αποδείχτηκε και στη φάση του 49′ όταν ο Μπερτόλιο πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του κι «εκτέλεσε» τον Γλύκο στην «κλειστή» του γωνία για το 1-1. Η είσοδος του Αθανασιάδη αντί του Ζάιρο στην ανάπαυλα δεν απέδωσε τα προσδωκόμενα, ούτε κι αυτή του Σάμπο αντί του Λέοβατς στο 64′, που όπως αποδείχτηκε ο Κροάτης κακώς χρησιμοποιήθηκε καθώς τραυματίστηκε εκ νέου στο ίδιο σημείο με θλάση Β’ βαθμού και κάκιστη συνέπεια την – νέα – απουσία του για έναν μήνα.
 
Μοναδικό αντίβαρο, όχι για τη συγκεκριμένη θέση αλλά ως ευχάριστη είδηση, αποτελούν οι επιστροφές των Κίτσιου, Τσίμιροτ σε πρώτη φάση κι έπεται άμεσα αυτή του Κωνσταντινίδη. Ακολουθεί η κρισιμότατη για τα της Ευρώπης αναμέτρηση με την Κράσνονταρ στη Ρωσία. Σε μια χρονική στιγμή που ο ΠΑΟΚ προέρχεται από ήττα και νέα αμφισβήτηση, που και πάλι έχει σημαντικές ελλείψεις αλλά έχει τεράστια ανάγκη για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αντιθέτως, οι Ρώσοι δείχνουν πως βρίσκονται σε ανοδική πορεία και ποντάρουν πολλά σ’ αυτό το ματς για να πάρουν ισχυρό προβάδισμα στη μάχη για τη δεύτερη θέση στον όμιλο πίσω από την Ντόρτμουντ.
 
Οι δοκιμές της τεχνικής ηγεσίας προϊδεάζουν για αλλαγές και αγωνιστικές διαφοροποιήσεις. Είναι ένας νέος τεχνικός, σε μια δύσκολη καμπή κι οι άνθρωποι που μπορούν να τον βοηθήσουν είναι δίπλα του. Η απογοήτευση δε συνιστά και καθολική απόρριψη. Ενθεν κι ένθεν. Και στο δικό του πρόσωπο αλλά και σ’ αυτά των ποδοσφαιριστών του, ειδικότερα ανάμεσά τους, γιατί αυτές είναι κι οι πλέον σημαντικές. Κάθε δυσκολία έχει την αξία κι τη χρητικότητά της, εφόσον αναγκάζει τον οποιονδήποτε να βγάλει ότι καλύτερο έχει προκειμένουν να την ξεπεράσει. Εκεί κρίνεται κι η ικανότητα του καθενός. Οχι στη μια ή στις δυο αλλά στο σύνολο αρκετών. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους …