Την προσεχή Τρίτη 15 Μαρτίου ο Παναθηναϊκός κλείνει δύο χρόνια από την παρουσία του στον ευρωπαϊκό τελικό του Challenge Cup στο Γέσι της Ιταλίας. Ήταν τότε που η παρέα του Βασίλη Πιστιόλη, του Τάκη Φλώρου και της Ρούξι Ντουμιτρέσκου έφθαναν μια ανάσα από την μεγαλύτερη διάκριση γυναικείας ελληνικής ομάδας στο φιλέ.

Δύο χρόνια μετά, οι «πράσινες» δεν μπορούν να γιορτάσουν την επέτειο του Γέσι. Την 10η Μαρτίου του 2011 θα την θυμούνται για αρκετό καιρό στον Παναθηναϊκό. Βλέπετε δεν είναι δα και μικρό πράγμα η ομάδα που έχει κατακτήσει τα πάντα τα τελευταία έξι χρόνια να μένει, για πρώτη φορά μετά το 2005, εκτός τελικού Κυπέλλου.
Οι εποχές που οι αντίπαλες ομάδες έτρεμαν και μόνο στο άκουσμα «Παναθηναϊκός» φαίνεται να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οι τίτλοι τέλους έχουν αρχίσει ήδη να πέφτουν για τον πάλαι ποτέ παντοδύναμο Παναθηναϊκό.

Η φετινή ομάδα δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ομάδες που τα τελευταία έξι χρόνια μάζεψαν έντεκα κούπες (6 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα). Δεν μοιάζει σε τίποτα με αυτή την ομάδα που το 2009 πήγε στον τελικό του Challenge Cup.
Γιατί όμως ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει το χρώμα, τη λάμψη και την εμπειρία των έξι προηγούμενων ετών;

Έχουμε και λέμε λοιπόν…
Όλα τα προηγούμενα χρόνια στο τμήμα των «πρασίνων» υπήρχαν δύο ηγετικές φυσιογνωμίες που φέτος παρακολουθούν από το σπίτι τους τα τεκταινόμενα  στον χώρο. Ο Βασίλης Πιστιόλης, έφορος και «καρδιά» της ομάδας των 11 συνεχόμενων τίτλων, αποχώρησε το προηγούμενο καλοκαίρι, οριστικά και αμετάκλητα, αφήνοντας πίσω του ανθρώπους που δεν ξέρουν που και πως να …στρίψουν το καράβι. Ο Πιστιόλης ήξερε πότε θα πήγαινε στα αποδυτήρια, ήξερε πότε θα έβριζε τις παίκτριες του, ήξερε πότε θα τις καλόπιανε, τέλος πάντων ήξερε πολλά κόλπα που
δεν είναι της παρούσης να αναφέρουμε. Φέτος λοιπόν στον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει ο αντίστοιχος Πιστιόλης στον πάγκο ή στις προπονήσεις που θα «ξυπνήσει» παίκτριες και προπονητή.

Και αν εκτός γηπέδων ο Πιστιόλης ήταν το απόλυτο αφεντικό και ο χαρισματικός ηγέτης, μέσα στις τέσσερις γραμμές αντίστοιχο ρόλο είχε η αρχηγός Ρούξι Ντουμιτρέσκου. Για τις συμπαίκτριες της η ελληνοποιημένη αθλήτρια δεν ήταν πάντα αρεστή. Λογικό, αν αναλογιστούμε ότι υπήρχαν στιγμές που η Ντουμιτρέσκου …ξέφευγε. Δικαιωνόταν όμως με τα αποτελέσματα και έτσι όλες και όλοι στον Παναθηναϊκό άκουγαν τα περισσότερα προστάγματα της αρχηγού. Καμία κοπέλα στον φετινό Παναθηναϊκό δεν μπόρεσε να παίξει τον ρόλο της εγκυμονούσας,
αυτή την εποχή, Ντουμιτρέσκου. Η φανέλα με το Νο9 λάμπει διά της απουσίας της από το «τριφύλλι» με καμία από τις συμπαίκτριες της πρώην διαγωνίου, να μην μπορεί να επωμιστεί το ειδικός βάρος της αρχηγού. Δεν μιλάμε για το αγωνιστικό γιατί εκεί οι διαφορές είναι ακόμη πιο μεγάλες.

Η απουσία λοιπόν τόσο του Βασίλη Πιστιόλη όσο και της Ρούξι Ντουμιτρέσκου από τον φετινό Παναθηναϊκό αποτέλεσαν τις δύο μεγάλες του «πληγές». Δεν είμαι σίγουρος ότι με την ψυχολογία που έχει τώρα ο Παναθηναϊκός μπορεί να …γλυκάνει την χρονιά με την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Είμαι σίγουρος όμως ότι για να ξαναδούμε την ομάδα της «χρυσής» εξαετίας 2005-2010 θα πρέπει το καλοκαίρι να γίνουν αλλαγές από τα …τσιμέντα. Θα πρέπει στο τμήμα να μπουν άνθρωποι που ξέρουν βόλεϊ και όχι παράγοντες που νοιάζονται μόνο για την λεζάντα
τους.