Ειδικά οι 14 αγώνες που έδειξε live το συνδρομητικό από την «Έργκο Αρίνα» του Γκντάνσκ θα έπρεπε να είχαν πάνω δεξιά στην οθόνη το σήμα «ακατάλληλο». «Ακατάλληλο» κυρίως για τους Έλληνες αθλητές και μετά για τους προπονητές, τους παράγοντες αλλά και τους διαιτητές. Το τηλεοπτικό σήμα που έφθανε στα σπίτια μας ήταν ότι καλύτερο έχει φθάσει στον χώρο του βόλεϊ τα τελευταία χρόνια. Ποτέ μα ποτέ στην ιστορία του αθλήματος δεν έχει ξαναγίνει τέτοια διοργάνωση. Πάμε λοιπόν να αναλύσουμε ένα προς ένα τα κομμάτια της πιο επιτυχημένης διοργάνωσης στο παγκόσμιο βόλεϊ. Ξεκινάμε λοιπόν…
Αθλητές
Μας είχαν προϊδεάσει για το επίπεδο τους από την φάση των ομίλων αλλά στο «φάιναλ 8» έκαναν την υπέρβαση. Τα κτυπήματα του Μικαίλοφ ήταν τα περισσότερα πάνω από το μπλοκ. Τα σερβίς του Μουσέρσκι έκαναν τον κορυφαίο του κόσμου στην υποδοχή τον Βραζιλιάνο Σέρτζιο να ψάχνει τη μπάλα. Τι να πει κανείς για τις άμυνες, και τα ντουμπλάζ. Αφήστε τα μπλοκ και τα στησίματα των αθλητών πάνω στο φιλέ. Αυτό το βόλεϊ που είδαμε στο Γντανσκ δυστυχώς δύσκολα θα το ξαναδούμε. Το θέαμα ήταν μόνο για τους απαιτητικούς του αθλήματος. Η Nova ήδη έχει προγραμματίσει πολλές επαναλήψεις του τελικού. Όχι τίποτα άλλο αλλά βλέποντας και ξαναβλέποντας τους Ρώσους και τους Βραζιλιάνους κάτι θα σου μείνει στο τέλος, δεν μπορεί…
Προπονητές
Δεν θέλω να αναφερθώ στον Αργεντινό Βέμπερ γιατί θα εκθέσω κόσμο και κοσμάκη από τον Παναθηναϊκό του 2006. Ναι καλά καταλάβατε αυτούς θα εκθέσω. Αυτούς που μετά τον τελικό του Κυπέλλου στην Αμαλιάδα και την ήττα με 3-0 από τον Ηρακλή φώναξαν στο γραφείο του Βλάση Σταθοκωστόπουλου τον τότε προπονητή του «τριφυλλιού» για να τον επιπλήξουν και να του μάθουν βόλεϊ. Αυτοί που το έκαναν και ανάμεσά τους δεν ήταν ο τότε πρόεδρος του ΠΑΟ, θα πρέπει να νιώθουν τύψεις βλέποντας τον Βέμπερ μέσα σε τρία χρόνια να βάζει την αφανισμένη Εθνική Αργεντινής τα τελευταία χρόνια, στα ημιτελικά του World League. Είχα δεν είχα αναφέρθηκα στον Βέμπερ…
Πάμε τώρα στον Αλεκνό. Ο Λευκορώσος, τον οποίο γνωρίσαμε το 2000 στο πρώτο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Λιγκ στο Παρίσι όταν ήταν προπονητής στην Γαλλική Τουρ, έκανε αυτό που δύσκολα θα έκανε άλλος προπονητής στην θέση του. Στο 10-7 του δευτέρου σετ και ενώ έβλεπε ότι η ομάδα του ήταν έτοιμη να χάσει και το δεύτερο σετ του τελικού από τους Βραζιλιάνους έριξε στο ματς τον Μπούτκο. Ποιος είναι ο Μπούτκο; Είναι ένας επαγγελματίας παγκίτης τον οποίο ο Αλεκνό είχε χρησιμοποιήσει αναγκαστικά βασικό μόνο σε δύο παιχνίδια από τα 16 που έδωσε η ομάδα του στον φετινό μαραθώνιο. Έπαιξε βασικός κόντρα στην Βουλγαρία στον όμιλο, επειδή ο Γκράνκιν ήταν τραυματίας. Προχθές πάλι ο Γκράνκιν δεν ήταν τραυματίας αλλά ήταν εκτός τελικού κάτι που διέγνωσε γρήγορα ο Αλεκνό. Έριξε λοιπόν στο ματς τον Μπούτκο που «έδεσε» πολύ γρήγορα με τον Μικαίλοφ τον οποίο εκτόξευσε στους 26 πόντους. Εντύπωση με την ηρεμία του μας προξένησε ο Αναστάζι. Έδινε ελάχιστες οδηγίες στα τάιμ άουτ και μας θύμισε Έλληνα προπονητή ο οποίος αρέσκεται στα «πάμε τώρα», «δυνατά κτυπάμε» κτλ…
Παράγοντες
Θα περιμέναμε κάποιον από τους Έλληνες παράγοντες να βρίσκονταν στο Γκντανσκ αυτές τις μέρες για να δει από κοντά πως στήνονται διοργανώσεις. Να δει πως είναι να διοικείς μια ομοσπονδία όπως είναι η Πολωνική, να πλησιάσει βρε παιδί μου κάποιον υπεύθυνο από το τμήμα μάρκετινγκ της Παγκόσμιας ομοσπονδίας για να τον ρωτήσει πως μπορεί να προσελκύσει κόσμο στα ελληνικά γήπεδα. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε. Ποιος θα άφηνε την παραλία για να πήγαινε να μάθει αυτά που θα τον κάνουν καλύτερο και θα του αποφέρουν έσοδα; Κανένας δεν πήγε στην Πολωνία. Ας ελπίσουμε του χρόνου που η τελική φάση θα είναι στη Σόφια να αξιωθεί κάποιος να πάει.
Διαιτητές
Το κομμάτι των διαιτητών θα πρέπει να απασχολήσει άμεσα την Παγκόσμια ομοσπονδία. Έχουμε δει γκέλες και γκέλες από τους Έλληνες διαιτητές και επόπτες αλλά νομίζω ότι διαιτητές σαν τον Γεροθόδωρο και τον Καραμπέτσο χωρούσαν άνετα σε αυτή την τελική φάση αντί του επικίνδυνου Ιάπωνα Σακάιντε. Η τηλεοπτική μετάδοση των Πολωνών έβαλε σε μπελάδες τους διαιτητές και τους επόπτες. Ειδικά στον τελικό στο πέμπτο σετ, το λάθος που κάνει ο Σακάιντε όταν η μπάλα στο 2-1 των Βραζιλιάνων σκάει από πολύ ψηλά και χωρίς πολύ δύναμη στην γραμμή των Ρώσων μπροστά του, μπορεί να χαρακτηριστεί παιδικό. Όλοι καταλαβαίνουμε γιατί οι διοργανωτές Πολωνοί έπρεπε να είναι στα ημιτελικά και το «νιώσαμε» στον τελευταίο αγώνα του ομίλου του «Final 8» με την Αργεντινή. Ουδείς όμως μπορεί να καταλάβει γιατί η Ρωσία έπρεπε να πάρει το χρυσό μετάλλιο με τις πλάτες του Σακάιντε. Να είστε σίγουροι ότι και χωρίς τον Σακάιντε οι Ρώσοι θα το έπαιρναν το χρυσό γιατί απλά είχαν πολύ καλύτερη ομάδα από τους γερασμένους και χορτασμένους Βραζιλιάνους. Και τις προηγούμενες χρονιές χορτασμένοι ήταν οι Βραζιλιάνοι απλά οι αντίπαλοί τους δεν είχαν υψώσει ανάστημα. Αν μάλιστα τα παιδάκια της Κούβας στο πρώτο ματς έκαναν το 3-0 ο τελικός του World League θα ήταν πολύ διαφορετικός.
ΥΓ: Α’ και για να μην ξεχνιόμαστε του χρόνου το «Final 8» θα γίνει στην γειτονική μας Σόφια. Είναι η μεγάλη μας ευκαιρία να πεταχτούμε για να δούμε από κοντά βόλεϊ από άλλο πλανήτη. Τι λέτε;
