Ότι οι “ερυθρόλευκοι” ήταν φαβορί για να κατακτήσουν και τις τρεις κούπες το ήξεραν και οι …πέτρες πριν την έναρξη καν της σεζόν. Από τη στιγμή που η διοίκηση του ΤΑΑ έφερε στον Πειραιά την Εθνική ομάδα (Χριστοφιδέλη, Στεφάνου, Σμαραγδή), τον πλέον περιζήτητο κεντρικό (Γιούρισιτς) αλλά και τον διαγώνιο (Γιορντάνοφ) που θα έκανε τη διαφορά όλα τα υπόλοιπα ήταν απλά θέμα διαχείρισης από τον Δημήτρη Καζάζη. Αυτή, η διαχείριση, ήταν ίσως και το πιο δύσκολο κομμάτι του φετινού Ολυμπιακού.
Ο νέος κόουτς του Ολυμπιακού έπρεπε να διαχειριστεί με ζυγαριά ακριβείας τις ισορροπίες μέσα στην ομάδα αλλά ταυτόχρονα θα έπρεπε να κρατήσει τις ισορροπίες και με τη διοίκηση. Η τελευταία με Κουντούρη, Χρυσοφάκη και Ταρνατώρο ήταν για πρώτη χρονιά πιο διακριτική από ποτέ. ʼφησε στον Καζάζη το μοίρασμα της τράπουλας και αυτός τη δικαίωσε. Δεν τη δικαίωσε στα εύκολα. Στα δύσκολα τη δικαίωσε. Ποια ήταν τα δύσκολα. Ο πρώτος χαμένος τελικός από τον Παμβοχαϊκό δεν ήταν τα …δύσκολα για τον Ολυμπιακό. Εκεί είχε την ευκαιρία να επανορθώσει και αυτό έκανε.
Τα …δύσκολα ήταν τον Ιανουάριο. Τότε για έναν περίπου μήνα ο κόουτς έπαιζε με τη φωτιά. Η πιο δύσκολη στιγμή για αυτόν ήταν το πέμπτο σετ του αγώνα Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό του αδελφού του Στέλιου, στο Ρέντη. Εκεί όπου ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει και με τα σερβίς του Φιλίποφ γύρισε τούμπα το σετ και πήρε την πρόκριση. Εκεί τα …χρειάστηκε ο Καζάζης. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποια θα ήταν η επόμενη μέρα πολλών στον Ολυμπιακό αν η ομάδα έχανε την πρόκριση μέσα στο σπίτι της από τον “αιώνιο” αντίπαλό της. Ο Καζάζης όμως έδειξε ότι διαθέτει και γνώσεις προπονητικές (μόνο ο Προσαλίκας άλλωστε τις έχει αμφισβητήσει αυτές) αλλά και προσωπικότητα. Επέβαλλε το νόμο του από την πρώτη μέρα που πήγε στον Ολυμπιακό και δικαίωσε άπαντες.
Οι μοναδικές φορές που είδαμε διοικούντες τον Ολυμπιακό να μπαίνουν στα αποδυτήρια ήταν στις τρεις κούπες στους πανηγυρισμούς σε Βραχάτι, Ρέθυμνο και Βραχάτι. Ποτέ άλλοτε. Και αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τόσο της ίδιας της διοίκησης όσο και του κόουτς Καζάζη που έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στις τρεις κούπες. Αγωνιστικά δεν θα κρίνουμε τον Ολυμπιακό γιατί μιλάνε από μόνα τους τα αποτελέσματα. Έδωσε 37 αγώνες σε πρωτάθλημα, League Cup και Κύπελλο και έφυγε νικητής στα 34. Έχασε μόλις τρεις φορές. Δύο από τον Παμβοχαϊκό (δείγμα ότι ήταν η πιο ανταγωνιστική ομάδα) και μια από τον ΠΑΟΚ. Έχασε μόλις μια φορά στην έδρα του από τον Παμβοχαϊκό στον πρώτο τελικό. Για να φθάσει εκεί σίγουρα ο προπονητής και οι παίκτες έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης.
Όμως σίγουρα ρόλο έπαιξε και η διοίκηση του Ολυμπιακού που παρακολουθούσε και στήριζε διακριτικά τους παίκτες και τον προπονητή. Για αυτό γράφουμε ότι ο φετινός Ολυμπιακός ήταν ομάδα ΜΑΣΙΦ, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Μοναδικό ίσως κομμάτι που θα πρέπει την επόμενη σεζόν να διορθώσουν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού είναι η προσέλκυση περισσότερων φιλάθλων στο “Μελίνα Μερκούρη”.