Ο χαμογελαστός Ολυμπιακός και η σφιγμένη ΑΕΚ

Όπως και πέρσι στους τελικούς του πρωταθλήματος με τις τρεις σερί νίκες των πρωταθλητών επί της Ένωσης, έτσι και φέτος, μέσα σε μια μόλις εβδομάδα, σε δύο παιχνίδια, έχουμε δει τις απόλυτες ανατροπές από την ομάδα του Νικολάκη. Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα. Πως δηλαδή μια ομάδα, στην προκειμένη περίπτωση η ΑΕΚ, μπορεί να χάνει δύο σετ όταν βρίσκεται μπροστά με 18-13 (Α΄ σετ) και 18-11 (Γ΄ σετ); Πως μπορεί μια ομάδα όταν πέρσι είναι δύο νίκες μπροστά να χάνει το πρωτάθλημα από την αντίπαλό της που φθάνει σε τρεις σερί επιτυχίες, οι δύο μάλιστα μακριά από την έδρα της;
Αγωνιστικά και πέρσι και φέτος υπάρχει εξήγηση. Ο Ολυμπιακός υπερέχει μακράν στα άκρα της αντιπάλου του. Και πέρσι και φέτος η ξένη παίκτρια που έχει επιλέξει η ΑΕΚ δεν πείθει. Και αν πέρσι οι τραυματισμοί σε αυτή τη θέση έφεραν πίσω την Ένωση σε σχέση με την ομάδα του Ολυμπιακού φέτος ποιος μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα «γιατί δεν τραβάει η Κρουκ;»
Αντίθετα ο Ολυμπιακός έχει τις Κοσμά, Κωνσταντίνου και Τένεβα, τρεις δηλαδή σχεδόν ισάξιες κοπέλες για δύο θέσεις, με τον κόουτς Γιάννη Νικολάκη να τις εναλλάσσει ανάλογα με το momentum του ματς. Βοηθούν πάρα πολύ την λειτουργία και της Κις που παίρνει τις πιο κρίσιμες μπάλες. Με άλλα λόγια οι επιλογές της πασέρ Χριστοδούλου είναι πιο σίγουρες στην περιφέρεια. Ξέρει ότι σε όποια και αν δώσει τη μπάλα θα έχει περισσότερες πιθανότητες να την τελειώσει από ότι έχει η αντίστοιχη περιφερειακή τετράδα της ΑΕΚ.
Εκεί όπου Κρουκ, Ιβάνοβα και Τοτσίδου δεν έχουν καταφέρει να κρατήσουν σε υψηλά επίπεδα την απόδοσή τους και να ξεμπλοκάρουν την αξιόπιστη Γιόσοβιτς.
Ένα επίσης εξωαγωνιστικό στοιχείο που έχει ενδιαφέρον είναι η συμπεριφορά των παικτριών – και όχι μόνο – μέσα στο ματς. Παρατηρούσα χθες, από τη θέση του σχολιαστή στο «Μελίνα Μερκούρη», τα πρόσωπα των παικτριών αλλά και τα πρόσωπα όλων όσων κάθονται στους πάγκους των δύο ομάδων. Στον πάγκο του Ολυμπιακού ακόμη και όταν η διαφορά ήταν στο -5 (13-18 Α΄ σετ) αλλά και στο -7 (11-18 στο Γ΄ σετ) έβλεπες ότι υπήρχε η πίστη ότι θα μπορούσε να γίνει η ανατροπή. Το πίστευαν. Στον πάγκο της ΑΕΚ πάλι όσο ο Ολυμπιακός έπαιρνε πόντους τόσο πιο έντονο γινόταν το σφίξιμο στα πρόσωπα. Έχει χαθεί η πίστη στην Ένωση και αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλείται να επιλύσει ο Ρουμελιώτης. Έχει δίκιο όταν λέει ότι η ομάδα του έκανε δύο σετ δώρο στον Ολυμπιακό. Το αποτέλεσμα κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν 0-3 για την ΑΕΚ που στα πρώτα τρία σετ συνολικά ήταν καλύτερη του Ολυμπιακού. Αλλά δεν τα πήρε μόνος του ο Ολυμπιακός τα δώρα. Η ΑΕΚ τα πρόσφερε και ο Ολυμπιακός τα πήρε. Πάντως το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο και όπως λέει ο «γάτος» Νικολάκης όλα θα κριθούν τον Απρίλιο. Κάτι παραπάνω ξέρει και για αυτό χθες δεν πανηγύρισε τη νίκη όσο πανηγύρισε την προηγούμενη στο Κύπελλο. Το αν είναι πρώτος ή δεύτερος ο Ολυμπιακός ή η ΑΕΚ νομίζω ότι και πάλι δεν θα παίξει ρόλο. Η αγωνιστική διάθεση των παικτριών θα παίξει τον σημαντικότερο ρόλο. Α΄ και των παικτριών που ζουν για να παίζουν τέτοια παιχνίδια. Φερνάντεζ δηλαδή.