Το ντέρμπι αιωνίων ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό χρίζει ανάλυσης. Αγωνιστικής και όχι μόνο. Επειδή λοιπόν λίγο πολύ την αγωνιστική ανάλυση θα την έχετε διαβάσει, θα προσπαθήσουμε μέσα στις επόμενες γραμμές να προσεγγίσουμε εξωαγωνιστικά το ντέρμπι, αναλύοντας κυρίως την επικοινωνία στο τμήμα του Ολυμπιακού.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν η μεγάλη διαφορά των πρωταθλητών από όλες τις υπόλοιπες ομάδες δεν είναι μόνο αγωνιστική. Δεν ξέχασαν το βόλεϊ στον Πειραιά. Ξέχασαν όμως να είναι ομάδα και εξηγούμαι. Η ομάδα του Καζάζη δείχνει περισσότερο από όσο πρέπει επαγγελματική και λιγότερο συναισθηματική ομάδα. Ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, ο Φοίνικας, η Κηφισιά είναι ομάδες περισσότερο δεμένες συναισθηματικά από τον Ολυμπιακό. Αυτό που βλέπουμε και βγαίνει στο γήπεδο δείχνει ότι ο Ολυμπιακός είναι απόμακρος. Δεν υπάρχει αυτό το δέσιμο που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, δεν υπάρχει αυτή η λάμψη στα μάτια των παικτών του Καζάζη. Το «θέλω» δεν υπάρχει. Την θέση του έχει πάρει το «πρέπει» που δεν βγαίνει στο γήπεδο. Φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού ότι μάλλον υπάρχει θέμα επικοινωνίας και χημείας. Σε μια ομάδα δεν παίζει ρόλο να έχεις το πληρέστερο ρόστερ όπως έχει, μακράν, ο Ολυμπιακός. Το σημαντικότερο είναι να μπορεί μια ομάδα να δείχνει ομάδα στο γήπεδο. Και αυτή τη στιγμή ο Καζάζης, πλην των πολλών αγωνιστικών προβλημάτων που έχει στο κεφάλι του, πρέπει να ξανακάνει οικογένεια τον Ολυμπιακό. Χθες για παράδειγμα, όταν ο Κλαρκ στο τέλος του πρώτου σετ δικαίως έγινε αλλαγή από τον προπονητή του. πέταξε επιδεικτικά το ταμπελάκι στο έδαφος. Είχε νευριάσει με τον εαυτό του, τον προπονητή του, τον πασαδόρο του; Αυτό ποτέ δεν θα το μάθουμε. Η κίνησή του όμως δείχνει ότι υπήρχε δυσαρέσκεια που περνάει στην ομάδα. Και μέσα στο παιχνίδι τώρα, έβλεπες έμπειροι παίκτες όπως ο Στεφάνου, ο Χριστοφιδέλης, ο Προύσαλης να παίζουν «σφιγμένοι». Στα πρόσωπά τους δεν έβλεπες αυτοπεποίθηση. Τους έλειπε η εμπιστοσύνη, ο εύκολος πόντος, η σιγουριά του καλύτερου, αυτή που είχαν τα προηγούμενα χρόνια. Πάνω από όλα τους λείπει το οικογενειακό κλίμα. Και τα προηγούμενα δύο χρόνια ο Ολυμπιακός είχε θέματα αλλά τα έλυνε στο γήπεδο ο Γιορντάνοφ. Φέτος no Γιορντάνοφ, no party. Δεν υπάρχουν οι λύσεις. Δεν ξέρω αν προλαβαίνει ο Καζάζης να βρει αυτές τις λύσεις μέχρι τα μέσα Απριλίου όταν θα ξεκινήσουν οι ημιτελικές αναμετρήσεις. Αν δεν τις βρει πάντως η πρόκριση στον τελικό δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.