Ανάσταση… για τον κόσμο…

Τα λόγια του Δημήτρη Καλαϊτζίδη, αμέσως μετά τη λήξη του τελευταίου αγώνα του Αρη, με τον Πανσερραϊκό (στην κάμερα των καναλιών Novasports), ηχούν ακόμη στ΄ αυτιά όλων των Αρειανών: « Εύχομαι η Ανάσταση του Θεανθρώπου να βοηθήσει, ώστε να επέλθει Ανάσταση και στον Αρη, σ΄ όλα τα επίπεδα». Λόγια απολύτως συμβατά με την πραγματικότητα που βιώνει ο Αρης τα τελευταία χρόνια, με οδυνηρό αποτέλεσμα τον υποβιβασμό στη Γ΄ Εθνική.
 
Ο Καλαϊτζίδης, δεν μιλά τυχαία για ανάσταση σ΄ όλα τα επίπεδα. Ως ένας άνθρωπος που έχει υπό την ευθύνη του (όχι μόνο την προπονητική), όλες τις υποθέσεις που αφορούν την ομάδα, έχει απόλυτη συναίσθηση της καμπής στην οποία βρίσκεται ο σύλλογος. Ξέρετε, με έναν απλό προβιβασμό στη Football League, δεν θα λυθούν, ως διά μαγείας, τα προβλήματα. Η άνοδος, αποτελεί, μεν, απαραίτητη προϋπόθεση για την εξέλιξη των πραγμάτων, όμως από μόνη της δεν θα προσφέρει απολύτως τίποτα. Να, γιατί ο Καλαϊτζίδης, βάζει στο τραπέζι «όλα τα επίπεδα» και δεν περιορίζεται μόνο στο αγωνιστικό.   
 
Προσωπικά, θεωρώ πως το μεγάλο στοίχημα του Αρη δεν είναι η άνοδος. Ή τουλάχιστον, δεν είναι μόνο αυτή καθ΄ αυτή. Στοίχημα, το οποίο επιβάλλεται να κερδηθεί, είναι να ξαναγίνει κανονική ομάδα. Με δομή, υποδομή και οργάνωση. Μια ομάδα η οποία θα μπορεί να σηκώσει ξανά το βλέμμα της προς τα πάνω και να κοιτάξει το μέλλον.
 
Και για να συμβούν ολ΄ αυτά, χρειάζεται σοβαρή επένδυση. Χωρίς βιασύνες, χωρίς επιπολαιότητες, χωρίς «άλματα της στιγμής». Κάτι σαν το πλάνο που περιέγραψε ο Αλεξ Κάλας, κατά την προ διμήνου επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη. Για να πιάσουν τόπο τα χρήματα, για να μπορέσει ο Αρης να βγει ξανά στην επιφάνεια.
 
Η υπομονή και η επιμονή είναι απαραίτητα συστατικά αυτής της συνταγής. Μια συνταγή η οποία αν, τελικά, πετύχει, θα οδηγήσει τον κόσμο του Αρη, στη δική του Ανάσταση…              
 
Χρόνια πολλά!