Το μόνο που απομένει να μάθουμε είναι η σειρά κατάταξης και ποιος θα πάρει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και το καλό, το μέτριο και το χειρότερο εισιτήριο για το Europa League.
Γιατί αν στο τελικό ήταν ο Αστέρας, ακόμα κι αν έχανε το κύπελλο από τον Ολυμπιακό, θα έπαιζε στην Ευρώπη με το χειρότερο εισιτήριο για το Europa (από τον 2ο προκριματικό του Ιουλίου) και κάποια από τις 4 ομάδες των πλέη-οφ θα έμενε εκτός μάχης.
Τώρα όμως, η πρόκριση του Ατρόμητου εξασφαλίζει και τις 4 ομάδες και δίνει σε ΑΕΚ και ΠΑΟ την δυνατότητα να εκτίσουν την ποινή τους, αν τελικά δεν πάρουν άδεια και ισχύσει ο αποκλεισμός του ενός έτους από την ΟΥΕΦΑ.
Για τον Ατρόμητο του Γιώργου Σπανού και του Γιώργου Δώνη, είναι βεβαίως τεράστια επιτυχία η 2η συνεχόμενη παρουσία σε τελικό κυπέλλου.
Για τον Ατρόμητο των δανεικών Κώστα Μήτρογλου και Ανδρέα Τάτου, που ανήκουν στον Ολυμπιακό, απομένει η μεγαλοψυχία του Βαγγέλη Μαρινάκη να τους επιτρέψει να χαρούν την συμμετοχή τους σε ένα ματς-γιορτή, όπως όλοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι αξίζει να είναι ένας τελικός κυπέλλου.
Μπορεί μια πιθανή άτυπη συμφωνία Ολυμπιακού και Ατρόμητου να προβλέπει ότι οι δύο δανεικοί ποδοσφαιριστές δεν θα αγωνίζονται στα παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά ο τελικός του κυπέλλου είναι ένα ματς με άλλο ειδικό βάρος και αξία για κάθε ποδοσφαιριστή και για κάθε ομάδα.
Ο πρωταθλητής Ολυμπιακός, με το βάθος του ρόστερ που διαθέτει και την ποιότητα του ποδοσφαίρου που παίζει στην εποχή του Βαλβέρδε, θα ήταν άδικο να αποκλείσει από ένα τέτοιο παιχνίδι δύο δικούς του παίκτες.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο σήμερα χρειάζεται βοήθειες από κάθε κατεύθυνση για να σταθεί όρθιο. Και ένας τελικός χωρίς τη συμμετοχή του 2ου σκόρερ του πρωταθλήματος θα είναι από κάθε άποψη πιο φτωχός.
Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει 24 κύπελλα. Ο Ατρόμητος κανένα. Αν είναι να πάρει τον πρώτο του τίτλο με την συνδρομή του Μήτρογλου, ένα κομμάτι αυτής της επιτυχίας θα ανήκει και στον Ολυμπιακό που εκπαίδευσε έναν τόσο καλό φορ.