Η Ελλάδα όμως, που θα παίξει μόνο για τη νίκη με την Ρωσία, οφείλει να είναι μετρημένη. Να κρατήσει για τον εαυτό της το όποιο νέο σύστημα αποφασίσει να παρατάξει κόντρα σε μια ανώτερη ποιοτικά ομάδα.Και γράφω ΝΕΟ γιατί θεωρώ ότι με το 4-3-3 η Εθνική μας δεν θα έχει και μεγάλη τύχη απένταντι στους Ρώσους.
Με ένα 4-4-1-1, ένα 4-5-1 ή ακόμα και με 3-5-2 τα πράγματα θα είναι σαφώς καλύτερα. Και εξηγούμαι:
Η Ελλάδα θέλει οπωσδήποτε το τρίποντο. Πρέπει λοιπόν, να διατηρήσει σε κάθε περίπτωση το μηδέν στην άμυνα. Κατά συνέπεια δεν πας να αιφνιδιάσεις, αλλά κυρίως οφείλεις να μην αιφνιδιαστείς.
Για να συμβεί αυτό πρέπει να κλείσει τους χώρους σε μια ομάδα που ξέρει να παίζει ταχύτατα την αντεπίθεση, όταν κλέβει την μπάλα, αλλά την αλλάζει και πολλές φορές για να κοιμήσει τον αντίπαλο όταν έχει την κατοχή.
Η Εθνική μας στα ματς με Πολωνία και Τσεχία ξεκίνησε με 4-3-3 και έχασε την… μπάλα. Οι γραμμές ήταν μακριά μεταξύ τους και υπήρχε κενός χώρος για δράση από Πολωνούς και Τσέχους.
Στα δεύτερα ημίχρονα ο Σάντος γέμισε το κέντρο και η ομάδα έγινε πιο συμπαγής και πιο αποδοτική.
Γι αυτό πριν από την επιλογή των 11 βασικών, νομίζω ότι είναι αναγκαία η επιλογή του πλάνου της ομάδας μέσα στο γήπεδο. Μετά ο Σάντος μπορεί να διαλέξει ποιοι θα κάνουν την δουλειά.
Αν πάντως, αγωνιστεί κάποιος από τους Φορτούνη ή Νίνη, καλό θα ήταν να τους δούμε να παίζουν στη θέση τους, που είναι πίσω από τον φουνταριστό επιθετικό κι όχι στις γραμμές του γηπέδου.
Είναι οι μόνοι ποδοσφαιριστές άλλωστε που μπορούν να περάσουν σωστά μια κάθετη πάσα.
Και να μη το ξεχάσω: Οι διεθνείς πρέπει να είναι συγκεντρωμένοι από το 1ο λεπτό. Αν εμφανιστούν και πάλι υπνωτισμένοι στο ξεκίνημα, οι κάλπες της Κυριακής θα τους περιμένουν.