Ακούσατε, διαβάσατε, παρακολουθήσατε- και αρκετοί είδατε από κοντά- όλα όσα έγιναν το Σαββατόβραδο στη Λεωφόρο. Γεγονότα που προκαλούν θλίψη και δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με το ποδόσφαιρο. Τα ψύχραιμα λόγια του Μπεργκ στο instagram με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο και περιγράφουν παράλληλα μια σκληρή πραγματικότητα.
Ο Γιάννης Αλαφούζος έφτασε στο σημείο της παραίτησης. Πήγε στα γραφεία της ΠΑΕ το πρωί της Κυριακής στην έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ. με σκοπό να αποχωρήσει από τη διοίκηση, όμως τελικά πείστηκε από τους παίκτες της ομάδας και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου να παραμείνει -προσωρινά- στον προεδρικό θώκο. Πάντως το θέμα της αποχώρησης του είναι ανοικτό και μέσα σε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν, ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να μείνει διοικητικά “ακέφαλος”.
Ασφαλώς και υπήρχε Παναθηναϊκός πριν τον Αλαφούζο, θα υπάρχει Παναθηναϊκός και μετά τον Αλαφούζο. Δεν πρέπει ωστόσο να λησμονάμε ότι είναι ο άνθρωπος που έσωσε το Τριφύλλι από ένα …σάλτο στον γκρεμό των προβλημάτων και βοήθησε σημαντικά στην οικονομική εξυγίανση των Πράσινων. Αυτός ήταν που βγήκε μπροστά, όταν όλοι οι οικονομικά εύρωστοι φίλοι του Παναθηναϊκού είχαν γυρίσει την πλάτη στην ομάδα και πήρε στα χέρια του την …καυτή πατάτα. Και όσο δεν φαίνεται στον ορίζοντα διάδοχη κατάσταση, το ενδεχόμενο αποχώρησης του από την ομάδα φαντάζει καταστροφικό.
Για την ώρα μένει στην ΠΑΕ και καλείται να σκύψει πάνω από το πρόβλημα που υπάρχει, αλλά και να πάρει γενναίες αποφάσεις για το καλό του συλλόγου. Έχει ακολουθήσει και παλαιότερα τον δύσβατο δρόμο και γνωρίζει καλά ότι είναι η μοναδική διαδρομή που πρέπει να πάρει και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια στο σημείο μηδέν και ΠΡΕΠΕΙ να σηκωθεί, να σταθεί στα πόδια του και να βαδίσει στο μονοπάτι του με δυνατά βήματα. Το έκανε στο παρελθόν, μπορεί να το κάνει και τώρα.