Ο σκηνοθέτης (βλέπε Μίτσελ) είχε την ελπίδα ότι τόσο οι βασικοί πρωταγωνιστές (Τσόρι, Κάμπελ, Ρομπέρτο) όσο και εκείνοι των… δεύτερων ρόλων (Μανιάτης, Εντιγκά, Μανωλάς, Μαρκάνο) θα μπορούσαν να σταθούν στη… σκηνή, έστω και ως ροκ συγκρότημα λιγότερο εντυπωσιακό από εκείνο του Καραϊσκάκη στα τέλη του Φλεβάρη.
Αλλά το… σκοινί δεν τους άντεξε. Κι αυτό φάνηκε στο χειροκρότημα των 70.000 φίλων της Γιουνάϊτνετ που κάλυψαν εκείνο των 4.000 φίλων του Ολυμπιακού. Όχι όμως και τις φωνές τους σε μεγάλα διαστήματα του ματς.
Ο Ολυμπιακός της φάσης των ομίλων δεν υπήρχε περίπτωση να αποκλειστεί από αυτή τη Μάντσεστερ που είδαμε στα δύο ματς με τους ερυθρόλευκους. Μόνο ο χθεσινός αγχωμένος στο ξεκίνημα, νευρικός και ελλιπής Ολυμπιακός θα μπορούσε. Και αυτό συνέβη.
Το ματς του Ολντ Τράφορντ κρίθηκε για τον Ολυμπιακό σε δύο φάσεις. Στο αστείο πέναλτι που έκανε ο Χολέμπας στον Φαν Πέρσι στο 25΄ και στη διπλή επέμβαση του Ντε Χέα στην κεφαλιά του Φουστέρ και το σουτ του Τσόρι στο 40΄.
Εκεί δηλαδή, που αντί να γίνει το 1-1 και να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των γηπεδούχων, οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με το 2-0 και πάλι από λάθη στα μαρκαρίσματα της άμυνας.
Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός βρήκε τη δύναμη να σταθεί καλά στο γήπεδο μετά το 3-0 και να απειλήσει και με ένα τέρμα την Μάντσεστερ είναι στα συν των πρωταθλητών.
Ωστόσο, όταν πουλάς (και σωστά) τον Μήτρογλου και τον αντικαθιστάς με τον.. αόρατο Βαλντέζ, δεν έχεις τον Σιόβα και τον Ολαϊτάν και είναι εκτός μάχης το μεγαλύτερο συμβόλαιό σου, ο Σαβιόλα, τότε οι απαιτήσεις για να κάνεις το δικό σου όνειρο πραγματικότητα και να σβήσεις το όνειρο της Γιουνάιτεντ μέσα στο σπίτι της είναι μάλλον περιορισμένες.
Το ταξίδι του Ολυμπιακού στο εφετινό Τσάμπιονς Λιγκ ήταν ονειρεμένο. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αποτυχημένο.
Το αντίθετο, μάλιστα. Ήταν απολύτως επιτυχημένο. Απλά στο 8ο ματς της διοργάνωσης ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε όπως στα προηγούμενα 7 παιχνίδια του.
Και έχασε μια από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες του να φτάσει στα προημιτελικά και να σπάσει μια αρνητική παράδοση κόντρα σε αγγλική ομάδα, καθώς τόσο… ρηχή Γιουνάιτεντ δύσκολα θα ξαναβρεθεί στο δρόμο μιας ελληνικής.
Η συνέχεια αφορά την ελληνική πραγματικότητα και τον στόχο του κυπέλλου. Όπου πρέπει να κυριαρχήσουν οι χαμηλοί τόνοι. Εκείνοι που θα επιχειρήσουν να σηκώσουν το volume, νομίζω ότι θα είναι και οι περισσότερο χαμένοι.