Το γνώριζα, όπως και οι περισσότεροι φίλοι του ποδοσφαίρου, αλλά δεν το περίμενα να βρίσκει εφαρμογή σε τέτοια έκταση. Ομιλώ για τον στρουθοκαμηλισμό όσων ασχολούνται με το λαοφιλές άθλημα.

Ξαφνικά κάποιοι στη Θεσσαλονίκη ανακάλυψαν (επειδή έτσι τους βολεύει) ότι η γραμμή του οφ-σάιντ που χρησιμοποιεί η Nova στα ματς του πρωταθλήματος «μετακινείται κατά το δοκούν» από ένα αόρατο χέρι!

Και μάλιστα προσπάθησαν να αποδείξουν την… παρέμβαση χρησιμοποιώντας χάρακα! Τι γελοιότητα!

Ο Κώστας Γαλάνης τους εξήγησε χθες (μέσα από την εκπομπή Παίζουμε Ελλάδα) ότι μόλις δοθούν οι συντεταγμένες των γηπέδων όλου του κόσμου στο μηχάνημα που χρησιμοποιείται από τα περισσότερα πρωταθλήματα παγκοσμίως, αυτές κλειδώνουν και τέλος. Κανείς δεν μπορεί να τις αλλάξει ανάλογα με το ματς και να παρέμβει «υπέρ» ή «κατά» μιας ομάδας.

Και φυσικά για το φακό της κάμερας, όπως και για το ανθρώπινο μάτι, ισχύει «η προοπτική μεταβολής σημείου» που εξηγείται από την γεωμετρία.

Δύο παράλληλες γραμμές όσο απομακρύνονται από το μάτι στο τέλος φαίνεται να τέμνονται. Δυστυχώς όμως, για τους κακεντρεχείς παραμένουν παράλληλες!

Η άλλη περίπτωση αφορά τον Παναθηναϊκό, που ενώ ζήτησε να μη γίνει στις 19.30 το ματς στα Γιάννινα γιατί υπήρχε κίνδυνος παγετού, το έκανε. σημαία για το θέμα της ομίχλης!

Δηλαδή, αφού δεν υπήρχε χιόνι, δεν υπήρχε πρόβλημα με τον αγωνιστικό χώρο που ήταν καθαρός, επανέφερε στην επιφάνεια ένα αίτημα για αλλαγή ώρας του ματς που αφορούσε τις ενστάσεις για παγετό!

Και η τελευταία έχει να κάνει με τον «προβληματισμό» που εκφράζεται για τον Μίτσελ.

Μα, καλά υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι αν φύγει ο Μίτσελ και έρθει στον Ολυμπιακό ο Μουρίνιο ή ο Αντσελότι, οι ερυθρόλευκοι θα παίξουν τη μπάλα της ζωής τους; Με ποιους;

Διότι μπορεί για τις άλλες ομάδες του πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός να φαντάζει ως η ομάδα με το πιο πλούσιο ρόστερ, αλλά για τους ίδιους τους πρωταθλητές το σημερινό ρόστερ είναι το λιγότερο ποιοτικό της τελευταίας δεκαετίας.
Όποιος δεν το βλέπει, έβλεπε άλλον Ολυμπιακό πέρυσι, πρόπερσι και πάει λέγοντας.

Όχι ότι ο Μίτσελ είναι προπονηταράς. Σαφώς και έχει κάνει λάθος επιλογές. Και σε παίκτες που αυτός έφερε και σε άλλους που δέχθηκε να έρθουν. Δεν είναι τρελός όμως. Στο θέμα του Αφελάι (για παράδειγμα) και τα. πόμολα στο Ρέντη γνωρίζουν πόσο δύσκολος χαρακτήρας είναι.

Κι άλλοι υπήρξαν δύσκολοι χαρακτήρες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Και πολλοί προσπάθησαν να βρουν το κουμπί τους για να εκμεταλλευτούν τα προσόντα τους.

Αν από τον όποιο δύσκολο χαρακτήρα μπορείς να κερδίσεις πράγματα, τότε πολλές φορές κάνεις και το χαζό. Αν παρά τις προσπάθειες δεν μπορείς, τότε απλά δεν τον υπολογίζεις.

Καλή χρονιά σε όλους!