Την πιο εύκολη εκτός έδρας φετινή της νίκη πέτυχε η ΑΕΚ στην Κρήτη επί του Πλατανιά. Ομολογώ πως δεν το περίμενα, αφού με βάση τα όσα είχαμε δει ως τώρα από την Ένωση, μόνο άνετα περάσματα δεν κάνει μακριά από το ΟΑΚΑ. Κι όμως οι ποδοσφαιριστές του Πογιέτ έκαναν αυτό ακριβώς που οφείλει να κάνει μια μεγάλη ομάδα, η οποία θέλει να ξεμπερδεύει από έδρες – παγίδα, κόντρα σε αξιόλογους αντιπάλους όπως είναι ο Πλατανιάς του Παράσχου.
Κάτι δηλαδή που δεν έκανε στα προηγούμενα εκτός έδρας ματς, στα περισσότερα εκ των οποίων το …πλήρωσε και δεν πήρε τους βαθμούς της νίκης. Με τη νίκη αυτή η ΑΕΚ έφτασε τους 30 βαθμούς σε 16 παιχνίδια και αρκεί κανείς να συνειδητοποιήσει ότι αν είχαν αποφεχθεί οι δύο γκέλες μέσα στο Ολυμπιακό στάδιο με Αστέρα Τρίπολης και Λεβαδειακό, τώρα θα βρισκόταν στους 36 βαθμούς. Όχι ότι θα άλλαζαν και πολλά σε σχέση με την απόστασή της από την κορυφή, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι θα είχε ξεφύγει απ’ τους βασικούς αντιπάλους της για τη 2η προνομιούχο θέση. Τους οποίους μάλιστα υπενθυμίζω ότι στον β’ γύρο τους υποδέχεται στην έδρα της. Δεν υπολογίζω καν τα εκτός έδρας στραβοπατήματα. Μόνο τις δύο ήττες μέσα στο ΟΑΚΑ και τα πάντα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Αυτό σχολίαζαν χθες αρκετοί παίκτες της ΑΕΚ, πριν αποχωρήσουν από το γήπεδο των Περιβολίων. Πόσο διαφορετική θα ήταν τώρα η βαθμολογική θέση της ομάδας, μόνο με δύο διαφορετικά αποτελέσματα στα συγκεκριμένα ματς. Τα λάθη όμως πληρώνονται…
Σε ότι αφορά στον αγώνα με τον Πλατανιά, όντως ο Μπαρμπόσα ήταν εξαιρετικός. Όχι μόνο για τα δύο γκολ που πέτυχε, αλλά για τη συνολικά ουσιαστική βοήθεια που παρείχε στην ομάδα τόσο δημιουργικά όσο και ανασταλτικά. Θα πρέπει όμως να σταθούμε σε μερικά ακόμα σημεία, τα οποία κατά τη γνώμη μου έκριναν την άνετη επικράτηση της ΑΕΚ στην Κρήτη.
Πρώτον στη σούπερ απόκρουση του Γιάννη Ανέστη στο εξ επαφής σουτ του Μιλούνοβιτς στο 40ο λεπτό. Αν σε εκείνο το χρονικό σημείο οι γηπεδούχοι σκόραραν και έμπαιναν ξανά στη διεκδίκηση του ματς, ενδεχομένως να ήταν διαφορετική η εικόνα της αναμέτρησης.
Επίσης σημαντικό στοιχείο που έφερε τη νίκη της Ένωσης αποτέλεσε η παρουσία του Χρήστου Αραβίδη. Εκτός από το γεγονός ότι συμμετείχε στα δύο πρώτα γκολ της ομάδας του, δημιούργησε πολλά προβλήματα στους αντιπάλους αμυντικούς και η αλήθεια είναι ότι δεν του παρουσιάστηκε η παραμικρή ευκαιρία για να σκοράρει.
Όσο για τον Τζεμπούρ, σε κάθε ευκαιρία φροντίζει να αποδεικνύει την αγωνιστική του ποιότητα. Μπήκε …κρύος στο ματς και αρκούσαν δύο επαφές της μπάλας σε ισάριθμες ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν για να πετύχει δύο γκολ (μέτρησε μόνο το ένα) και να κάνει τη διαφορά στην επίθεση.
Η ΑΕΚ μπήκε με το δεξί στο 2016 και έδειξε ότι αν συνεχίσει έτσι μπορεί να πετύχει τους δύο ρεαλιστικούς στόχους που της έχουν μείνει. Την κατάκτηση της 2ης θέσης στο πρωτάθλημα και την διεκδίκηση του κυπέλλου.