Στο πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε μόνο πέντε προπονητές κατάφεραν να αρχίσουν και να τερματίσουν. Οι Αναστασίου, Βεργέτης, Πετράκης, Χάβος και Γρηγορίου.
Οι υπόλοιπες 13 ομάδες της κατηγορίας άλλαξαν έναν ή και δύο προπονητές επιπλέον στη διάρκεια της σεζόν. Στην συνέχεια και ο Χάβος άφησε τον Παναιτωλικό, αλλά μετά τη λήξη των υποχρεώσεων της ομάδας.
Ο Ολυμπιακός μάλιστα, αν και πήρε νταμπλ με τον αντικαταστάτη του Μίτσελ, τον Περέιρα, αποφάσισε να λύσει τη συνεργαςία μαζί του και ψάχνει άλλο τεχνικό.
Η ΑΕΚ, που επιστρέφει στη μεγάλη κατηγορία, δεν ξέρει ακόμα αν θα συνεχίσει με τον Τραϊανό Δέλλα που την ανέβασε δύο κατηγορίες σε δύο σεζόν.
Με όλα τα παραπάνω θέλω απλά να επισημάνω κάτι που γνωρίζουν όλοι οι φίλοι του ποδοσφαίρου. Ότι αν και η καρέκλα του προπονητή ήταν, είναι και παραμένει… ηλεκτρική, η κουβέντα σχετικά με το «αν κάνει ή όχι για τη δουλειά» δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ!
Κι ενώ έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία για το ποδόσφαιρο και αρκετά από αυτά και από προπονητές, ουδείς έχει τολμήσει να γράψει ένα με τον τίτλο: «Πως να επιλέξετε προπονητή για την ομάδα σας!»
Μιλάμε ότι θα… ξεπούλαγε! Μόνο οι παράγοντες των ομάδων και οι τεχνικοί διευθυντές να το αγόραζαν ο συγγραφέας θα είχε γίνει πλούσιος.
Γιατί όμως, δεν το έχει αποτολμήσει κανένας; Γιατί κανείς δεν έχει βρει το τρόπο να λανςάρει ένα ικανοποιητικό «εγχειρίδιο» για την επιλογή του σωστού – για κάθε ομάδα – προπονητή;
Πολύ απλά γιατί τέτοιο μυστικό δεν υπάρχει ώστε να το αποκαλύψει κάποιος.
Όπως όλοι προσπαθουν να «αποκρυπτογραφήσουν» το ερώτημα σχετικά με το αυγό και την κότα, έτσι και οι φίλοι του ποδοσφαίρου αναρωτιούνται αν «οι παίκτες κάνουν τον προπονητή ή ο προπονητής τους παίκτες».
Πολλοί λένε επίσης ότι ο «καλύτερος» προπονητής είναι ο «καλύτερος» μεταξύ εκείνων που μπορείς να πληρώσεις!
Ωστόσο, ακόμα και οι ομάδες με τους Εμίρηδες ενώ πληρώνουν απίθανα ποσά δε νιώθουν σίγουρες ότι έχουν στους πάγκους τους τους «καλύτερους».
Κατά συνεπεια κάθε ομάδα αναζητά κατ΄ αρχήν προπονητή ανάλογα με τις ανάγκες της (πρωταθλητισμό, παραμονή στην κατηγορία) και τις οικονομικές της δυνατότητες.
Και κατά δεύτερον ανάλογα με τις απαιτήσεις των φιλάθλων της, που σε ενα μεγάλο ποσοστό (ειδικά στις ομάδες με κοσμο) ξέρουν να επιβάλλουν τα… θέλω τους στις διοικήσεις των ομάδων, κάτι που στην Ελλάδα είναι σχεδόν θεσμός!
Μυστικά και… συνταγές για τον «καλύτερο» προπονητή λοιπόν δεν υπάρχουν. Υπάρχει η δουλειά, η πίστη και η χημεία στην ομάδα που μπορούν να βοηθήσουν, αλλά αν τα αποτελέσματα δεν έρθουν, ακόμα και αυτά τα συστατικά ενδέχεται να μην είναι αρκετά.