Ο Γιώργος Βασιλείου γράφει στο προσωπικό του blog για την παραχώρηση του Δημήτρη Χατζηισαΐα στον ΠΑΟΚ και την πολιτική της διοίκησης του Πανιωνίου στο συγκεκριμένο θέμα, την εφετινή σεζόν.

Πάει και ο Χατζηϊσαϊας. Μας τελείωσε. Ακολούθησε και αυτός τη διαδρομή που έχουν ακολουθήσει τόσα και τόσα ονόματα στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. “Κάπου στην Ελλάδα – Πανιώνιος – Μεταγραφή σε “μεγαλύτερη” ομάδα”. 

Αναδείχθηκε και αυτός μέσα σε ενάμιση (1,5) χρόνο από τον Πανιώνιο. Όπως είχε γίνει και με τον Μπουμάλ, που τον πρόλαβε πριν ένα μήνα και έφυγε για τον Παναθηναϊκό. 

Ακόμα δύο παίκτες προστέθηκαν στη μακρά λίστα αυτών που έχει προσφέρει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, το Ιστορικό σωματείο της Νέας Σμύρνης. Ένα σωματείο, που τα τελευταία 10 χρόνια που ζω την κάθε (ποδοσφαιρική) στιγμή δίπλα του, κάθε χρόνο (εξαιρώντας την περίοδο Τσακίρη) ακούς τους ανθρώπους που τον περιτριγυρίζουν να λένε: “Άντε, πάμε να τη βγάλουμε και φέτος. Και από του χρόνου βλέπουμε”. Η πιο συνηθισμένη και χιλιοειπωμένη φράση που βγαίνει από τα στόματα των φίλων του Πανιωνίου στην αρχή κάθε σεζόν. Και στο τέλος αγκαλιές και πανηγυρισμοί που σώθηκε η… παρτίδα. 

Και όμως, αυτή η ομάδα όχι μόνο καταφέρνει να επιβιώνει, αλλά και να βγάζει ποδοσφαιριστές που καθιερώνονται στις μεγάλες ελληνικές ομάδες, αλλά και στο εξωτερικό. Φυσικά, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που δεν αξιοποίησαν την ευκαιρία που τους πρόσφερε ο Πανιώνιος και την πέταξαν λόγω του υπερβολικού… μυαλού τους. 

Δεν έχω καταφέρει να συγκεντρώσω όλους τους ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει ο Πανιώνιος, αν και κάτι τέτοιο αποτελεί μια τεράστια δημοσιογραφική έρευνα. Θαρρώ όμως πως κάτι όμοιό του, από άλλο σύλλογο, δεν θα συναντήσω. Αν αναλογιστεί κανείς και τις δυσκολίες που “εργάζονται” καθημερινά οι (εκάστοτε) παίκτες του Πανιωνίου τότε και μόνο τότε θα καταλάβει το μέγεθος αυτού του επιτεύγματος. Γιατί κακά τα ψέματα, μιλάμε για μία ομάδα που λόγω των οικονομικών της προβλημάτων, αυτή τη στιγμή, δεν έχει προπονητικό κέντρο για να προπονούνται όπως πρέπει οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της, αλλά και να ετοιμάζονται αυτοί που βρίσκονται στις μικρότερες ηλικιακές κατηγορίες. 

Φανταστείτε τι θα μπορούσε να προσφέρει αυτός ο σύλλογος αν δεν υπήρχαν και οι… εγχώριες λεηλασίες που του έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη, ακόμα και σήμερα. 

Για να είμαι ειλικρινής όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ και “ψάχνομαι” να βρω αυτό το κάτι που μεταμορφώνει τους άγνωστους παίκτες, σε “προσωπικότητες” εντός αγωνιστικού χώρου. Ουδέποτε το κατάφερα. Δεν έχω κατορθώσει να βρω το μυστικό τους. Ποιο είναι αυτό το… μαγικό φίλτρο των “Γαλατών” της Νέας Σμύρνης. Αυτοί που το γνωρίζουν ας μας το πουν. Πείτε μας το μυστικό σας!!!

Τα νέα ποδοσφαιρικά προϊόντα του Πανιωνίου θα είναι πάντα περιζήτητα… Μόνο που οι φίλοι της ομάδας, κάποια στιγμή εύχονται και ονειρεύονται να δουν τα “δικά” τους παιδιά να τους χαρίζουν έναν τίτλο. Να τους στείλουν ξανά στα ουράνια. Όπως και να ‘χει όμως, έχουν μάθει στα δύσκολα και όπως λένε στην πλατεία, Πανιώνιος δεν γίνεσαι για τους τίτλους και τα πρωταθλήματα.