Αυτή είναι η Εθνική Ελλάδας. Η ομάδα που είδαμε στο Βουκουρέστι είναι το αντιπροσωπευτικό δείγμα του ελληνικού ποδοσφαίρου, ανεξάρτητα από το τελικό 0-0 με τη Ρουμανία, που θα μπορούσε να ήταν 1-0 ή ακόμα και 0-1.
Η Εθνική Ελλάδας είναι μια ομάδα που αποτελείται από αμυντικούς μεγάλης κλάσης, από χαφ που απλά παίζουν ποδόσφαιρο και από επιθετικούς που δεν διαθέτουν… ερωτική επαφή με τα δίχτυα.
Αυτό είναι και το ελληνικό ποδόσφαιρο σε διεθνές επίπεδο. Πιο ικανό να κρατήσει το μηδέν στα μετόπισθεν και ανίκανο να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ορθολογικές επιθέσεις που θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους αντιπάλους του.
Το ποδόσφαιρο μας και κατά συνέπεια η Εθνική ομάδα, είναι ικανό να σταθεί σε διεθνές επίπεδο μόνο όταν δίνει χώρο στον αντίπαλο, του αφήνει την κατοχή της μπάλας και προσπαθεί με μια αντεπίθεση ή μια στημμένη μπάλα να πετύχει ένα γκολ.
Ακόμα και την εποχή του Ρεχάγκελ, που οι προσωπικότητες της Εθνικής είχαν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από τις σημερινές, η νίκη στο γκολ ήταν το χαρακτηριστικό της.
Η Ελλάδα ξέρει να αμύνεται. Δεν γνωρίζει να επιτίθεται. Σχολή στην άμυνα διαθέτει. Γι αυτό και παράγει διαρκώς σπουδαίους αμυντικούς που κάνουν καριέρα και στο εξωτερικό. Σχολή σττην επίθεση όχι!
Σε 4 ματς στο Καραϊσκάκη η Εθνική προσπάθησε να κάνει παιχνίδι ως γηπεδούχος και δεν πήρε τίποτα. Ταπεινώθηκε. Το ίδιο έπαθε και στο εκτός έδρας ματς με τα Νησιά Φερόε.
Οι 3 βαθμοί στον όμιλό μας ήρθαν με την άμυνα σε πρωταγωνιστικό ρόλο και την επίθεση να λειτουργεί υποβοηθητικά στην κάλυψη των χώρων.
Όποιος κι αν είναι ο αντι-Ρεχάγκελ, ο αντι-Σάντος, ο αντι-Ρανιέρι, ο αντί-Μαρκαριάν, ο αντι-Τςάνας, η Εθνική πρέπει να στηριχτεί στην καλή της άμυνα και να επιχειρεί να… κλέβει τα ματς.
Μόνο έτσι θα ξαναβρεί τη χαμένη της ταυτότητα. Παιχνίδι κυριαρχίας η Ελλάδα δεν μπορεί να παίξει ακόμα κι αν βγάλει στο μέλλον τρεις Τςάρτες και τρεις Φορτούνηδες. Ούτε καν στο Καραϊσκάκη, όπως με Φερόε και Ιρλανδία.
ΥΓ: Η απάντηση των διεθνών στα σχόλια περί «ανευθυνότητας» με βρίσκουν σύμφωνο. Δεν θεωρώ ότι οι διεθνείς είναι άτομα που αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Γι αυτό κι εγώ επιμένω στο έλλειμμα ποιότητας. Διότι τέτοιο υπάρχει και από τα χαφ και μπροστά είναι μεγάλο.