Ο Γιώργος Συρίγος αποθεώνει μέσω του blog του στο Novasports.gr τον Πάου Γκασόλ και αναφέρεται στον προσεχή... τελικό της Ελλάδας με την Ισπανία.

Prima ballerina assoluta. Το άγιο δισκοπότηρο του χορού. Ο τίτλος που θεσπίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, για να υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στην κορυφαία prima ballerina κάθε γενιάς και τις ανταγωνίστριές της. Δόθηκε συνολικά μόλις 13 φορές, σε ιερά τέρατα όπως η Ουλάνοβα, η Αλόνσο, η Πλισέτσκαγια και η Φοντέιν.

Αν υπήρχε ανάλογος τίτλος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αυτή τη στιγμή πιθανότατα θα άνηκε στον Πάου Γκασόλ. Η πλειοψηφία θεωρεί ότι ο Ντιρκ Νοβίτσκι έφτασε ψηλότερα (κυρίως λόγω της ανάδειξής του σε MVP των τελικών του 2011 στο ΝΒΑ), όμως ακόμα κι αν αυτό ισχύει, ο μεγάλος Γερμανός δεν μπορεί να ματσάρει τον συνδυασμό τεχνικής, κομψότητας και χάρης που διαθέτει ο «λευκός κύκνος» απ’ την Καταλονία, όπως τον φωνάζει ο Κόμπι Μπράιαντ.

Το πρόβλημα για την Εθνική ομάδα, όπου κι αν κάθεται η ζυγαριά στη σύγκριση με τον Νοβίτσκι, είναι ότι αυτή η συγκεκριμένη prima ballerina assoluta αποτελεί τη μεγαλύτερη Νέμεση της ιστορίας μας.

Τον συγχωρεμένο τον «Μότσαρτ» τον νικήσαμε το ’87 στην Αθήνα. Το «θαύμα της φύσης», δύο χρόνια αργότερα στο Ζάγκρεμπ. Τον Πάρκερ το ’05 στο Βελιγράδι. Τον Ντιρκ τον είχαμε σχεδόν πάντα του χεριού μας, αφού – για να είμαστε δίκαιοι – ουδέποτε είχε υποστηρικτική δύναμη ανάλογη της κλάσης του. Τον Πάου όμως, δεν τον βάλαμε από κάτω ποτέ. Ούτε μία φορά.

Είτε το παιχνίδι είχε χαρακτήρα τελικού, όπως αυτό της ερχόμενης Τρίτης για τους «8» του Ευρωμπάσκετ, είτε το διακύβευμα ήταν μικρότερο, η Ελλάδα ουδέποτε κέρδισε την Ισπανία με τον χαρισματικό της ηγέτη να είναι εκεί.

Ο Γκασόλ έχει φτάσει αισίως τα 35, οπότε η ευκαιρία που υπάρχει μπροστά μας δεν είναι μονάχα μια από τις τελευταίες, αλλά ίσως η καλύτερη που είχαμε ποτέ. Αυτή η Ισπανία έχει μονάχα πέντε παίκτες κλάσης (Ροντρίγκεθ, Φερνάντεθ, Γιουλ και Μίροτιτς οι υπόλοιποι τέσσερις) και το έλλειμμα ποιότητας υποχρεώνει τον Σκαριόλο να χρησιμοποιεί ένα κλειστό ροτέισιον μόλις οκτώ παικτών.

«Όπου με πετυχαίνουν οι φίλοι μου οι Ισπανοί, μου λένε ότι αυτή την φορά είμαστε εμείς κι όχι αυτοί το ακλόνητο φαβορί», έλεγε ο Φώτης Κατσικάρης μετά την ευρεία νίκη επί του Βελγίου. «Δεν του το λέμε ούτε για να παίξουμε με το μυαλό του, ούτε για κάποιον άλλο. περίεργο λόγο. Αυτή είναι η αλήθεια. Η ομάδα σας έχει πλέον όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να φτάσει ψηλά», μας εξήγησε μια συνάδελφος από την Ισπανία που ήταν μπροστά στην κουβέντα με τον ομοσπονδιακό τεχνικό.

Για να συμβεί αυτό, θα χρειαστεί η prima ballerina assoluta από την Βαρκελώνη να στραβοπατήσει για πρώτη φορά.