Το βράδυ του Σαββάτου είναι σπάνιο για τον κόσμο του Πανιωνίου. Αλλά και για τους παίκτες του “Ιστορικού”. Μια τέτοια νίκη έρχεται κάθε πέντε χρόνια. Και όλοι έχουν κάθε λόγο να χαίρονται, να πανηγυρίζουν και να καυχιούνται γι’ αυτόν τον ανεπανάληπτο “κυανέρυθρο” θρίαμβο μέσα στο Αγρίνιο. Μια έδρα που δυσκολεύει ακόμα και τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Πανιώνιος έχει όλες και όλες μία ήττα. Την περυσινή.
Το 5-1 επί του Παναιτωλικού με το κατά πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από την ομάδα της Νέας Σμύρνης, των κατά πολύ πιο σύγχρονων αθλητικών εγκαταστάσεων και του μη περιορισμού στις μεταγραφές, αποτελεί τεράστια επιτυχία για τον Πανιώνιο. Μια επιτυχία που ουδείς περίμενε πως θα την ζούσε κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Ο Πανιώνιος δεν είναι ίδιος με το 2009, όταν μεγαλουργούσαν Ρεκόμπα, Εστογιανόφ και Χούτος και οι “πεντάρες” ήταν στο “τσεπάκι” του.
Τώρα, τα πράγματα είναι εξωφρενικά δυσκολότερα και αυτό το 5-1 έχει τη δική του σημασία. Έρχεται να γραφτεί στο βιβλίο της “κυανέρυθρης” ιστορίας ως η δεύτερη μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη της ομάδας. Και φυσικά τεχνικό τιμ και παίκτες να βάλουν και αυτοί το όνομά τους σ’ ένα παιχνίδι που μελλοντικά και ιστορικά δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ από τις μνήμες των φίλων του Πανιωνίου.
Όπως και να ‘χει, είναι ένα αποτέλεσμα που πρέπει να ληφθεί και να μεταφραστεί σωστά. Πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια. Το 1-5 δεν έκανε τον Πανιώνιο… Μπαρτσελόνα, ούτε τον Βιγιάλμπα… Μέσι και τον Μπουμάλ… Σουάρες. Αυτή η ομάδα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να μην έχει μεταπτώσεις στην απόδοσή της. Έτσι είναι δομημένη. Με τα καλά της και τα άσχημά της. Αν στραβώσει ένα ματς δύσκολα θα φτιάξει. Για να περιορίσει τις μεταπτώσεις, οφείλει να βαδίζει ταπεινά και προσγειωμένη. Σε αντίθετη περίπτωση, το παράδειγμα του αγώνα με τον Αστέρα στην Τρίπολη είναι πρόσφατο. Κάτω η μπάλα, απ’ όλους.
Για να είμαι ειλικρινής δεν θα ήθελα, αυτή τη βδομάδα, να είμαι στη θέση του Μαρίνου Ουζουνίδη. Εκτός από την προετοιμασία του αγώνα με την Καλλονή και τις καθημερινές προπονήσεις, έβαλε έναν ακόμα μπελά στο κεφάλι του. Φυσικά άθελά του. Να κουμαντάρει τον ενθουσιασμό των παικτών του. Και αυτό, σε μια νεανική ομάδα όπως ο Πανιώνιος είναι ίσως το δυσκολότερο κομμάτι. Τα μυαλά παίρνουν αέρα για πλάκα. Το θετικό σ’ αυτή την περίπτωση είναι πως δεν υπάρχει παιχνίδι την επόμενη Κυριακή.
Δυστυχώς για τους παίκτες του Ουζουνίδη, το 1-5 θα ξεχαστεί σε δευτερόλεπτα με μια άσχημη εμφάνιση στο επόμενο παιχνίδι κόντρα στην Καλλονή, την οποία δεν έχει κερδίσει ποτέ. Και η αλήθεια είναι πως σε περίπτωση μιας τέτοιας ήττας αυτό το 1-5 θα χάσει όλη την αξία και τη μαγεία του.
ΥΓ: Ρισβάνης και Χατζηισαϊας αποτελούν αυτή τη στιγμή το πιο αξιόπιστο και εξελίξιμο κεντρικό αμυντικό δίδυμο της Super League. Φυσικά, όταν έχουν και αυτοί… κάτω τη μπάλα. Αν και ανίκητοι στις ενάεριες μονομαχίες.