Για άλλες ομάδες μπορεί
να ήταν ένας άθλος αυτό που πέτυχε ο
Ολυμπιακός κόντρα στην Εφές, ωστόσο για
τους “ερυθρόλευκους” ήταν μία ακόμα
ανατροπή. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει
πόσο σημαντική ήταν αυτή η νίκη για τους
πρωταθλητές. Χρειάστηκε να ξεπεράσουν
πολλά εμπόδια προκειμένου να φύγουν
από την Τουρκία με το ροζ φύλλο, όμως το
έκαναν για ακόμα μία φορά.
Η Πόλη ταιριάζει στους
“ερυθρόλευκους”, καθώς εκεί έχουν
πραγματοποιήσει… επικές ανατροπές
κόντρα σε κορυφαίες ομάδες, αλλά καμία
δεν είναι… πιο κορυφαία από τον Ολυμπιακό
σε αυτό τον τομέα. Είναι ο… μάστερ των
ανατροπών. Είναι η ομάδα που μπορεί να
σου γυρίσει το παιχνίδι μέσα σε λίγα
δευτερόλεπτα και να σε αφήσει με την…
όρεξη.
Το σημαντικότερο την
Πέμπτη το βράδυ δεν ήταν ούτε η νίκη,
ούτε η ανατροπή. Είναι ο τρόπος με τον
οποίο έγιναν τα παραπάνω. Η ατυχία
χτύπησε -και- την πόρτα του Γιανγκ, ο
οποίος ήταν και πάλι σε κέφια, ο Σπανούλης
σε κακή βραδιά δεν μπόρεσε να βοηθήσει,
ενώ ο Πρίντεζης λίγο πριν το τέλος της
κανονικής διάρκειας υπέπεσε στο 5ο του
φάουλ. Ολα αυτά ανέβασαν ακόμα περισσότερο
τον πήχη της δυσκολίας, όμως δεν πτόησε
τον Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του.
Ο Ελληνας τεχνικός έβαλε τα… γυαλιά
στον έμπειρο Ιβκοβιτς και του πήρε μέσα
από τα χέρια το ροζ φύλλο.
Ο Ολυμπιακός γύρισε
από το -11 τρία λεπτά πριν το τέλος χωρίς
να έχει στην πεντάδα του τον ηγέτη του
και αρχηγό του. Πήρε το παιχνίδι στην
παράταση χωρίς να είναι στην πεντάδα
του η ηγετική του του τριάδα (Σπανούλης,
Πρίντεζης και Μάντζαρης). Εφτασε στη
νίκη με τους παίκτες που έχουν αμφισβητηθεί
έντονα μέχρι τώρα, τον Χάκετ και τον
Στρόμπερι. Κατέκτησε τη νίκη με τους
Παπαπέτρου και Αθηναίου να αρπάζουν
την ευκαιρία και να βγαίνουν μπροστά
στα κρίσιμα.
Αυτά είναι τα σημαντικά
από τη νίκη του Ολυμπιακού και όχι η
ανατροπή. Ο Ολυμπιακός μας έχει συνηθίσει
στις ανατροπές, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο,
δεν είναι κάτι που το βλέπουμε σπάνια
από τους πρωταθλητές και δε νομίζω ότι
δεν θα το ξαναδούμε στο άμεσο μέλλον…