Ο Νίκος Γαβαλάς γράφει στο προσωπικό του blog για την Κ17 του Ολυμπιακού, η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα την εφετινή σεζόν στο Αγρίνιο.

Πανηγύρισαν με τη ψυχή τους το πρωτάθλημα Ελλάδας. Παραδέχθηκαν πως μετά τον τελικό του Final-4 του Αγρινίου, κοιμήθηκαν αγκαλιά με το μετάλλιο. Αλλά ξέρουν καλά πως ο δρόμος της καθιέρωσης στον άκρως ανταγωνιστικό κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου είναι μακρύς και δύσβατος. Όμως, δε χάνουν την αισιοδοξία τους. Καλύτερα τον προσανατολισμό τους, διότι η επιτυχία δεν του σαγηνεύει. Η δυσκολία δεν τους καταβάλει. Τα όνειρά τους είναι αυτά που τους γεμίζουν με ενέργεια στα χρόνια της ποδοσφαιρικής ενηλικίωσής τους.

Μπήκαμε στον Αθλητικό Κέντρο του Ρέντη για να γνωρίσουμε τους πρωταθλητές Ελλάδας στην κατηγορία Κ17. Δίχως ίχνος υπερβολής, τα παιδιά με τα οποία συζητήσαμε για τις ανάγκες ενός αφιερώματος της Ακαδημίας του Ολυμπιακού για τη nova, μας γέμισαν με αισιοδοξία πως μπορεί να έρθουν καλύτερες ημέρες, όχι μόνο στον ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά γενικότερα στην κοινωνία μας.

Προσγειωμένα αλλά με αυτοπεποίθηση, εργατικά αλλά χαμογελαστά, μας μίλησαν με ώριμο, σχεδόν αφοπλιστικό λόγο για την ηλικία τους. Και το σημαντικότερο όλων είναι πως δε βάζουν στο περιθώριο τη μόρφωσή τους. Στην ομάδα συναντήσαμε ακόμα και αριστούχο με βαθμό τετραμήνου 19,8 που θέλει να συνδυάσει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο με τις σπουδές του.

Μα πόσο όμορφα πράγματα γίνονται εκεί στο Ρέντη. Όχι μόνο επειδή βγάζει ο Ολυμπιακός υψηλού επιπέδου ποδοσφαιριστές. Αλλά κυρίως γιατί δημιουργεί χαρακτήρες και προσωπικότητες που μπορούν να φέρουν καλύτερες ημέρες στην καθημερινότητά μας τα επόμενα χρόνια. Και τούτο είναι το σπουδαιότερο επίτευγμά.