Οι σημαντικές απουσίες του επικείμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι, δίχως αμφιβολία, της Ιταλίας και της Ολλανδίας. Μάλιστα, οι γείτονες είχαν να βιώσουν παρόμοια κατάσταση από το μακρινό 1958. Κάπως έτσι γεννάται το ερώτημα, ποιές ομάδες είναι απολύτως συνεπείς; Εάν το περιορίσουμε χρονικά στα 40 τελευταία χρόνια, από το 1978 κι εντεύθεν, Βραζιλία, Αργεντινή, Γερμανία (κι ως Δυτική Γερμανία) κι Ισπανία δεν είναι…εγγεγραμμένες στο απουσιολόγιο. Εξάλλου, η Σελεσάο είναι η μοναδική εθνική που δεν έχει χάσει Μουντιάλ. Αυτό της Ρωσίας θα είναι το 21ο της. Από κοντά και οι Γερμανοί με 19 παρουσίες, έχοντας λείψει από δύο διοργανώσεις, με λόγο κι αιτία: το 1930 η Γερμανική Ομοσπονδία δεν είχε τους οικονομικούς πόρους να ταξιδέψει στην Ουρουγουάη, εξαιτίας της Ύφεσης του ’29. Απούσα ήταν κι από το Μουντιάλ του ’50, καθώς μετά το Β’ Παγκόσμιο Κύπελλο είχε αποκλειστεί σχεδόν από όλες τις αθλητικές διοργανώσεις και το ποδόσφαιρο δεν απετέλεσε εξαίρεση, αφού δεν είχε γίνει μέλος της FIFA. Τελευταία φορά που η Αργεντινή δεν πήγε σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν το 1970, γνωρίζοντας τον αποκλεισμό στα προκριματικά από το Περού. Σε ότι αφορά στην Ισπανία, είχε χάσει το Μουντιάλ του ’74, μένοντας εκτός νυμφώνος από τη Γιουγκοσλαβία.
Αγαπημένο «προμουντιαλικό» θέμα συζήτησης των δημοσιογράφων και των φιλάθλων, είναι οι τελικές επιλογές των προπονητών. Γιατί «κόπηκε» αυτός, πώς επέλεξε τον τάδε, άτυχος ο δείνα που τραυματίστηκε κτλ. Βεβαίως, είναι σχεδόν αδύνατον να αγωνιστούν όλοι οι κληθέντες. Αλήθεια, οι ομάδες που έφτασαν μέχρι τέλους, πόσους παίκτες χρησιμοποίησαν; Το ρεκόρ…σταθερότητας ανήκει στον Αϊμορέ Μορέιρα, τον εκλέκτορα των Βραζιλιάνων το 1962. Είχε καλέσει 22 ποδοσφαιριστές και πανηγύρισε τον τίτλο, έχοντας χρησιμοποιήσει 12 εξ αυτών! Κι η μοναδική αλλαγή του, ήταν αναγκαστική…Στο δεύτερο ματς των ομίλων με τους Τσεχοσλοβάκους, ο Πελέ τραυματίστηκε. Κάπως έτσι, από το τρίτο ματς και μετά τη θέση του πήρε ο Αμαρίλντο, ο οποίος ολοκλήρωσε τη διοργάνωση πετυχαίνοντας 3 γκολ. Ιδού ο αριθμός των παικτών που είχαν λεπτά συμμετοχής στους εκάστοτε τροπαιούχους.
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ | ΝΙΚΗΤΡΙΑ | ΕΤΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ |
15 | Ουρουγουάη | 1930 |
17 | Ιταλία | 1934 |
14 | Ιταλία | 1938 |
14 | Ουρουγουάη | 1950 |
18 | Γερμανία | 1954 |
16 | Βραζιλία | 1958 |
12 | Βραζιλία | 1962 |
15 | Αγγλία | 1966 |
16 | Βραζιλία | 1970 |
18 | Γερμανία | 1974 |
17 | Αργεντινή | 1978 |
15 | Ιταλία | 1982 |
18 | Αργεντινή | 1986 |
17 | Γερμανία | 1990 |
18 | Βραζιλία | 1994 |
20 | Γαλλία | 1998 |
21 | Βραζιλία | 2002 |
21 | Ιταλία | 2006 |
20 | Ισπανία | 2010 |
18 | Γερμανία | 2014 |
Πόσοι είναι αυτοί που μπορούν να ξεστομίσουν κάτι τέτοιο; Μόλις τέσσερις! Πρώτος ο Βραζιλιάνος Βαβά. Βρήκε δίχτυα στους νικηφόρους για τους Νοτιαμερικανούς τελικούς του ’58 και του ’62. Είναι ο μοναδικός που έχει σκοράρει σε δύο σερί τελικούς. Ο Πελέ τον μιμήθηκε το ’58 και το ’70. Ο Γερμανός Πολ Μπράιτνερ το 1974 χάρηκε το γκολ του, αφού τελικώς η εθνική του επεβλήθη των Ολλανδών, ενώ 8 χρόνια αργότερα διαμόρφωσε το τελικό σκορ, στο 3-1 των Ιταλών στο Santiago Bernabeu. Τελευταίος του…club ο Ζινεντίν Ζιντάν. Δύο κεφαλιές-γκολ στον τελικό του 1998 στο 3-0 της Γαλλίας επί της Βραζιλίας, ένα πέναλτι κόντρα στην Ιταλία στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρα του στον τελικό του 2006.