Οι συνέπειες της αλλαγής στην τεχνική ηγεσία και το πρώτο 90λεπτο

O Kωστής Μπότσαρης γράφει στο προσωπικό του blog στο Novasports.gr για την πρώτη νικηφόρα αναμέτρηση του ΠΑΟΚ, μετά την αλλαγή στην τεχνική του ηγεσία.
 
Από τον περασμένο Νοέμβριο είχε ο ΠΑΟΚ να γευθεί τη χαρά της εκτός έδρας νίκης και την (ξανα)θυμήθηκε το περασμένο Σάββατο στο Αγρίνιο, όπου κι επικράτησε του Παναιτωλικού 0-3 (22′, 39′ Αθανασιάδης, 69′ Κοροβέσης). Αυτό ήταν και το πρώτο δείγμα γραφής, αντίδρασης – όπως επιθυμεί ο καθένας – έπειτα από την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία με τη διαδοχή του Ιγκορ Τούντορ από τον Βλάνταν Ιβιτς. Δεν υπάρχει θέμα ουσιαστικών αλλαγών μέσα σε διάστημα τριών ημερών, για να μπορέσει ο οιοσδήποτε τεχνικός ανά τον κόσμο ν’ αλλάξει κάτι δραστικά σε αγωνιστικό επίπεδο.
 
Οι επιλογές του κ. Ιβιτς ήταν επιστροφή στον σχηματισμό του 4-3-3 με δυο χαφ ψηλά (Χαρίση και Κάτσε), τον Τζιόλη μπροστά από την άμυνα, τον Πέλκα στη θέση του δεξιού εξτρέμ στην ευθεία του Κίτσιου και τον Μυστακίδη από την αντίστοιχη θέση αριστερά, έχοντας πίσω του τον Λέοβατς. Στην κορυφή όλων τοποθετήθηκε ο Στέφανος Αθανασιάδης. Κανένα τρικ δηλαδή, καμία αγωνιστική ευρεσιτεχνία, τίποτα το παράδοξο. Κι όμως, στο διάστημα που ήταν δυνατόν να παιχθεί ποδόσφαιρο καθώς στο δεύτερο ημίχρονο η καταρρακτώδης βροχή, που διαδέχτηκε τα αρχικά ψήγματα χαλαζιού, κατέστησε την όλη διαδικασία σε άχαρη αγγαρεία για όλους, ο «Δικέφαλος» πραγματοποίησε μια από τις πλέον πειστικές εμφανίσεις της φετινής σεζόν.
 
Ηταν πειθαρχημένος, συγκεντρωμένος, απέφυγε τα πολλά λάθη, οι ποδοσφαιριστές του κρατούσαν σωστές αποστάσεις, έβγαζαν συνεργασίες σε άμυνα κι επίθεση κι αν ήταν λίγο πιο προσεκτικοί στο τελείωμα των φάσεων ίσως και να έφευγαν με ένα ευρύτερο σκορ. Ολα αυτά βέβαια απέναντι σ’ έναν αξιόμαχο και ικανό αντίπαλο, που όμως τον τελευταίο καιρό έχει τα δικά του προβλήματα διανύοντας μια μικρή περίοδο κάμψης, έχοντας τα δικά του θέματα κυρίως μεσοεπιθετικά.
 
Συνεπώς για τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ ήταν θέμα έμπνευσης και πιθανόν συνείδησης αυτά τα οποία – κατά κύριο λόγο σε συνάρτηση με τις μικρές αγωνιστικές διαφοροποιήσεις – τους οδήγησαν σ’ αυτήν την εντυπωσιακή αλλαγή από την εκτός έδρας ήττα με τον Πανθρακικό, στην εκτός έδρας νίκη με τον Παναιτωλικό, έχοντας ως αποτέλεσμα – σε συνδυασμό και με τα υπόλοιπα αποτελέσματα της αγωνιστικής – να πάρουν σημαντικά βαθμολογική ανάσα για τη συνέχεια, μα το σημαντικότερο όλων, ψυχολογία καθώς εκκρεμεί κι η εκδίκαση των υποθέσεων που ελοχεύουν ποινές, ακόμη και μείωση βαθμών, που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα διαμορφωθεί η βαθμολογία εν όψει των πλέι οφ.
 
Το πρώτο 90λεπτο του Σέρβου
 
Ο Βλάνταν Ιβιτς βίωσε τον πρώτο του αγώνα ως τεχνικός της πρώτης ομάδας με αρκετή ένταση, την οποία όμως δεν άφησε σε καμία στιγμή να γίνει αντιληπτή σε κανέναν από όλους όσοι βρίσκονταν κοντά του. Παρέμεινε όρθιος μπροστά από τον πάγκο της ομάδας του ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών και φρόντισε να δίνει οδηγίες πάντα με τον ίδιο τόνο φωνής. Σε κανένα σημείο του αγώνα δεν ανέβασε ένταση κι η μόνη διαφοροποίηση στις εντολές του ήταν στην έκφραση του προσώπου του. «Δε θα ανεβαίνετε κι οι δυο ταυτόχρονα. Είτε εσύ, είτε ο άλλος», είπε διαδοχικά σε Κίτσιου και Λέοβατς.
 
«Οταν ο Αλεξ (σ.σ. Τζιόλης) ανεβαίνει ψηλά για να πιέσει, εσύ τον καλύπτεις στον χώρο ευθύνης του», παρατήρησε τον Κάτσε. «Συγκλίνεις προς τον άξονα ή πηγαίνεις προς τη γραμμή έχοντας πάντα κατά νου την κίνηση του Κλάους, προσπαθώντας να είστε στην ίδια ευθεία», συμβούλευσε τον Πέλκα. «Ψηλά η άμυνα, έξω από την περιοχή, όλοι», φώναζε σε κάθε ευκαιρία προς τους αμυντικούς και σε συνθήκες αναμονής της επίθεσης του αντιπάλου αλλά και στα στημένα. Οι πρώτες χαμένες ευκαιρίες του Αθανασιάδη, του έβγαλαν μια μικρή απογοήτευση, στιγμιαία όμως αμέσως γύρισε για να επιβραβεύσει την προσπάθεια και να ζητήσει από τον αρχηγό του ΠΑΟΚ να συνεχίσει με ακόμη περισσότερο ζήλο. Παρατήρησε τον Μυστακίδη επειδή στα στημένα στην αντίπαλη περιοχή δεν πήγαινε μπροστά στον αντίπαλο τερματοφύλακα, όπως του είχε ζητήσει να κάνει σε κάθε τέτοια φάση.
 
Μετά το πρώτο εικοσάλεπτο οι συζητήσεις – επεξηγήσεις με τους συνεργάτες του έγιναν πιο πυκνές, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μιλούσε και στους ποδοσφαιριστές που ήταν στον πάγκο για το πως είχε εξελιχθεί μια φάση και τί θα ήθελε ο ίδιος εκείνη τη στιγμή από αυτούς που ήταν εντός αγωνιστικού χώρου, δηλαδή ποιά ήταν η ιδανική εκδοχή για τον ίδιο. Από το ξεκίνημα του αγώνα, σήκωσε τρεις ποδοσφαιριστές για προθέρμανση στη λογική της εγρήγορσης δια παν ενδεχόμενο. Αλλά στο δεύτερο η λογική άλλαξε και για «ζέσταμα» πήγαν αυτοί που ταίριαζαν στις σκέψεις του για τις πρώτες του διορθωτικές κινήσεις. Κι όταν χρειάστηκε να καθίσει τον Σάμπο για να σηκώσει τον Δημητριάδη, μίλησε στο Σλοβάκο εξηγώντας του το σκεπτικό του.
 
Βλέποντας το βαρύ τερέν στο δεύτερο ημίχρονο, φώναξε σε αμυντικούς και μέσους, να προωθούν την μπάλα μπροστά, αποφεύγοντας τις συρτές πάσες κι επιλέγοντας τις σέντρες κι εν γένει το σήκωμα της μπάλας από το έδαφος. Αντιλαμβανόμενος την αυξανόμενη με μαθηματική πρόδοο κόπωση της ομάδας του και με την ασφάλεια του σκορ στο 0-2 απέσυρε τον πλέον ποιοτικό ποδοσφαιριστή του, τον Πέλκα για να βάλει έναν «φρέσκο» και πιο δυνατό, τον Κοροβέση, στη φυσική του θέση αυτή του του αριστερού εξτρέμ, περνώντας τον Μυστακίδη από δεξιά. Μια κίνηση που του έδωσε και το τρίτο γκολ της ομάδας του.
 
Βίτορ και Μυστακίδης αντικαταστάθηκαν στο τελευταίο πεντάλεπτο της κανονικής περιόδου από τους Μαλεζά και Δημητριάδη, διάστημα μικρό για να αξιολογηθούν αμφότεροι. Οπως έπραττε κι ο προκάτοχός του τον πρώτο καιρό, έτσι κι ο κ. Ιβιτς με τη λήξη του αγώνα συνεχάρη τους ποδοσφαιριστές του έναν έναν προτού αποχωρήσουν από τον αγωνιστικό χώρο κι ακολούθως τον ομόλογό του στον πάγκο του Παναιτωλικού, Γιάννη Μαντζουράκη. Μια μέρα πριν, στο αεροπλάνο της αποστολής, είχε κάνει κάτι ανάλογο βλέποντας την Κ20 να συνταξιδεύει για τον αντίστοιχο αγώνα της. Ηρθε στο πίσω μέρος του αεροσκάφους και με χειραψία έναν έναν χαιρέτισε όλα τα μέλη της. Χαμηλοί τόνοι, σοβαρότητα, ευγένεια, πειθαρχία, επικοινωνία συγκεντρωτικά τα πρώτα στοιχεία που είχαμε την ευκαιρία να διακρίνουμε σ’ αυτήν την πρώτη αγωνιστική δοκιμασία.
 
Η συνέπεια σε βάθος χρόνου είναι όμως το στοιχείο που μπορεί και κάνει τη διαφορά, άρα τίποτα από τα παραπάνω δε λαμβάνεται ως δεδομένο και μόνιμο. Απομένουν τέσσερις αγώνες μέχρι τη λήξη της κανονικής περιόδου, αρχής γενομένης από τον εντός έδρας αγώνα της επόμενης Κυριακής (17.15) με την Καλλονή κι εκεί θα φανούν πολλά. Μια αναμέτρηση για την οποία θα έχει στη διάθεσή του – εκτός συγκλονιστικού απροόπτου – τους Ροντρίγκεζ – Ζάιρο και πιθανόν τον Γλύκο. Μέχρι τότε, καλή εβδομάδα, καλή Σαρακοστή και καλή δύναμη σε όλους.