Το μεγάλο στοίχημα του Άρη

Πραγματικά, σε ό,τι αφορά στον μπασκετικό Άρη αναρωτιέται κανείς από πού να το πιάσει… Μπροστά τους οι «κίτρινοι» έχουν ένα Γολγοθά να ανέβουν. Έχουν τεράστιες προκλήσεις να αντιμετωπίσουν και ένα σωρό από «καυτές» υποθέσεις να διαχειριστούν. Το μεγάλο στοίχημα της παρούσας διοίκησης είναι να μπορέσει να αντεπεξέλθει!

Κατ’ αρχάς, όλα ξεκινούν από τη μαύρη τρύπα στο οικονομικό. Πάνω από 4-4,5 εκατομμύρια ευρώ είναι το άνοιγμα και εκτείνεται σε χρονικό βάθος σχεδόν δύο ετών, που δημιουργήθηκε. Πρακτικώς, αυτό σημαίνει ότι η νυν διοίκηση την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο ουσιαστικά θα έχει να πληρώνει… τρεις ομάδες αντί για μία, είτε καταφέρει, είτε όχι να πετύχει διακανονισμούς με όλους όσοι έχουν λαμβάνειν.

Οι διακανονισμοί είναι το επόμενο μεγάλο εμπόδιο για τους διοικούντες και τον μεγαλομέτοχο της ΚΑΕ, Δημήτρη Γουλιέλμο. Δεν είναι μόνο ότι πρέπει να πειστούν αυτοί που έχουν να παίρνουν. Είναι ότι αυτοί είναι πολλοί. Μόνο έξι έχουν προσφύγει στη FIBA και ως εκ τούτου έχει επιβληθεί απαγορευτικό διεθνών μεταγραφών στην ομάδα.

Αυτό αποτελεί το τρίτο μεγάλο εμπόδιο. Λόγω της απαγόρευσης, ο Άρης μπορεί να κάνει μεταγραφές –Ελλήνων ή ξένων- μόνο από την εγχώρια αγορά. Οι «κίτρινοι», όμως, έχουν στόχο τη συμμετοχή στους ομίλους του Basketball Champions League. Για να φτάσουν ως εκεί πρέπει να δώσουν έξι προκριματικούς αγώνες, με τρεις αντιπάλους, από τον Α’ έως και τον Γ’ προκριματικό γύρο, εντός και εκτός έδρας.

Αν καταφέρουν να περάσουν στους ομίλους, μετά θα έχουν να παίξουν τουλάχιστον 14 αγώνες μεσοβδόμαδα, με ταξίδια μακρινά. Όλα αυτά σημαίνουν ότι υπάρχει ανάγκη για δυνατό και βαθύ ρόστερ, που να μπορέσει να αντεπεξέλθει και στις ελληνικές υποχρεώσεις του Σαββατοκύριακου. Πώς να δημιουργηθεί, όμως, ένα τέτοιο ρόστερ, όταν υπάρχει απαγόρευση διεθνών μεταγραφών και οικονομική ένδοια; Αυτό κι αν είναι σπαζοκεφαλιά για τον Βαγγέλη Αγγέλου και τους συν αυτώ στην τεχνική ηγεσία της ομάδας!

Θα πει κάποιος, με τέτοιοες συνθήκες, τι την ήθελε η διοίκηση της ΚΑΕ Άρης την ευρωπαϊκή συμμετοχή; Η απάντηση είναι ότι όχι απλώς την ήθελε, αλλά πάλεψε κιόλας γι’ αυτήν, με δεδομένο ότι μέχρι την περασμένη Τρίτη (26/6) ήταν εκτός BCL, οπότε χρειάστηκε να ανατρέψει την κατάσταση, παίρνοντας την τέταρτη wild card της FIBA. Δεν είναι μόνο το ονόρε του (πολύ σημαντικού στο χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ) συλλόγου που έπρεπε να προστατεύσει. Αυτό σε εποχή μνημονίου μπορεί να περάσει και σε δεύτερη μοίρα! Είναι, κυρίως, ότι η ευρωπαϊκή συμμετοχή σημαναίνει περισσότερα παιχνίδια και έσοδα.

Τα περισσότερα έσοδα, όπως έπεισαν οι διοικούντες την ΚΑΕ Άρης τους ανθρώπους της FIBA ότι θα κάνουν, θα πάνε –και- για τις αποπληρωμές των οφειλομένων. Τα περισσότερα παιχνίδια δεν είναι μόνο επιπλέον κίνητρο για τους θεατές να γεμίζουν συχνότερα το Αλεξάνδρειο, αλλά και για τους παίκτες που έχουν μπει στο μεταγραφικό στόχαστρο να πούνε «ναι» σε μια ομάδα, η οποία οικονομικά είναι στο ναδίρ.

Όλα, λοιπόν, είναι μια αλυσίδα. Μια αλυσίδα, η οποία ξεκινάει από την εξεύρεση εσόδων. Παίρνουν ρίσκο τόσο ο Γουλιέλμος, όσο και ο Αγγέλου, με αυτά που επιχειρούν να κάνουν. Ο μεν, γιατί έχει τα βαρίδια του παρελθόντος, που πρέπει να βρει τρόπο να ελαφρύνει, φροντίζοντας παράλληλα για την καλή λειτουργία της ομάδας από εδώ και πέρα. Δύσκολος συνδυασμός!

Ο δε, διότι και δυσκολίες θα αντιμετωπίσει μπόλικες στη συγκότηση καλού ρόστερ, αλλά και γιατί πρέπει να έχει μια ομάδα (με όποιους παίκτες είναι σε αυτήν και όποιες δυνατότητες έχουν) αγωνιστικά πανέτοιμη στις 20 Σεπτεμβρίου, όταν ξεκινήσουν οι προκριματικοί στο BCL.
Εκεί, ο στόχος του προπονητή (και της ομάδας, βεβαίως) δεν θα είναι απλώς να παίξει δύο αγώνες ο Άρης και να χαιρετίσει με ψηλά το κεφάλι τη διοργάνωση, αλλά να προχωρήσει δύο γύρους πιο κάτω, έως τη φάση των ομίλων.

Αυτό κι αν είναι στοίχημα, ειδικά αν δει κανείς ποιες ομάδες έχουν τοποθετηθεί ήδη στο Γ’ γύρο: Παρντουμπίτσε (Τσεχία), Ναντέρ (Γαλλία), Μούρθια (Ισπανία), Μπαϊρόιτ (Γερμανία), Λιετκαμπέλις (Λιθουανία) και Σακάρια (Τουρκία). Αυτές, απλώς θα περιμένουν να φτάσουν μέχρι εκεί οι νικήτριες από τις δύο προηγούμενες φάσεις, άρα θα είναι και ξεκούραστες και… διαβασμένες.

Αν μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν δεν χαρακτηρίζει κάποιος «καυτό» το καλοκαίρι που έχουν μπροστά τους οι «κίτρινοι», τότε, αλήθεια, ποιο μπορεί να πει κανείς ότι είναι «καυτό» καλοκαίρι για μια ομάδα;