Ο Μάνος Μανουσέλης γράφει στο προσωπικό του blog για την επόμενη ημέρα των «αιωνίων», μετά την ολοκλήρωση του Top 16 της Euroleague και υπογραμμίζει πως στο τέλος της σεζόν θα γίνει το ταμείο.

Υπόθεση εργασίας: Πως θα χαρακτηριζόταν κάποιος που θα έλεγε στις 28 Δεκεμβρίου του 2015 ότι ο Παναθηναϊκός θα προκριθεί στο ΤΟΠ 16 και ο Ολυμπιακός θα αποκλειστεί από τους οκτώ; Στην καλύτερη περίπτωση θα τον λέγαμε τρελό ή, άσχετο. 

Ηταν η εποχή που οι ερυθρόλευκοι νικούσαν τους πάντες, έπαιζαν άμυνα για σεμινάριο και όποιον παίκτη χρησιμοποιούσε ο Σφαιρόπουλος έδειχνε έτοιμος να κάνει την διαφορά. 

Ηταν η εποχή που ο Παναθηναϊκός παραπατούσε, παίκτες και προπονητές τελούσαν υπό αμφισβήτηση και η πρόκριση στους οκτώ έμοιαζε με μακρινό όνειρο. 

Τρεις μήνες αργότερα έχουμε βιώσει την τέλεια ανατροπή των δεδομένων! Ο Παναθηναϊκός έχει βρει στο πρόσωπο του Ελιοτ Ουίλιαμς τον παίκτη που τον αλλάζει επίπεδο, εκεί που είχε πέντε ξένους βρέθηκε με οκτώ και στο μυαλό του περισσότερου κόσμου η διασταύρωση με την Λαμποράλ του Μπουρούση μοιάζει με ιδανικό σενάριο, ώστε να βρεθεί η ομάδα στο φάιναλ φορ του Βερολίνου. 

Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός βρίσκεται στο σημείο να κάνει την αποτίμηση των τελευταίων έντεκα χρόνων που είχε συνεχή παρουσία στους οκτώ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη, να επιχειρεί ανασυγκρότηση και να προσπαθεί να τελειώσει την σεζόν όσο καλύτερα μπορεί με τον μοναδικό στόχο που του έχει απομείνει πλέον, την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος.

Ο Παναθηναϊκός έχει μειονέκτημα έδρας απέναντι στην Λαμποράλ, αλλά από εκεί και πέρα έχει και πολλούς λόγους να αισιοδοξεί. Πρώτα από όλα η φανέλα της ελληνικής ομάδας είναι πολύ πιο βαριά και αυτό μετράει. Επιπλέον οι πράσινοι έχουν στο ρόστερ τους όλα τα απαιτούμενα όπλα ώστε να κάνει ο Τζόρτζεβιτς την δουλειά. Ψηλά γκαρντ για να κλείσουν τον δρόμο του Τζέϊμς και του Ανταμς, τρία πεντάρια που μπορούν να πιέσουν τον Γιάννη Μπουρούση, μεγάλες προσωπικότητες σαν τον Διαμαντίδη, αλλά και τους Καλάθη, Ουίλιαμς που είναι ικανοί να δώσουν λύσεις στις κρίσιμες στιγμές.

Για να περάσει ο Παναθηναϊκός πρέπει να νικήσει μέσα στην Βιτόρια. Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει όλοι οι παίκτες του να βρεθούν στην ίδια σελίδα την επόμενη εβδομάδα. Οι πράσινοι έχουν λίγο χρόνο μαζί, έχουν πολλές δικαιολογίες για να μην δείχνουν την απαιτούμενη συνοχή, αλλά όταν μπαίνεις στο γήπεδο τίποτα δεν έχει σημασία παρά μόνο το αποτέλεσμα. 

Ο  Παναθηναϊκός οφείλει να παρουσιαστεί ομαδικός στην επίθεση, σκληρός στην άμυνα και να μην επαναλαμβάνει λάθη σαν αυτά που έκανε στο -αδιάφορο_ ματς με την Εφές όπου ουσιαστικά χάρισε τη νίκη στους Τούρκους, ειδικά με την έλλειψη συγκέντρωσης στο τελευταίο πεντάλεπτο.

Προφανώς τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά την επόμενη εβδομάδα στην Ισπανία, όπου το κίνητρο θα χτυπάει κόκκινο και για τις δύο ομάδες, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να πατάς το κουμπί και να αλλάζεις συνήθειες, τρόπο σκέψης και αποφάσεις. Γι’ αυτό το λόγο ο Τζόρτζεβιτς και οι παίκτες του οφείλουν να μην επαναλαμβάνονται ίδια λάθη, να βάλουν το εγώ τους κάτω από την ομάδα και να παρουσιαστούν έτοιμοι σωματικά, πνευματικά και ψυχικά για μια πολύ δύσκολη σειρά…

Ο Ολυμπιακός προφανώς και δεν πρέπει να αξιολογήσει την χρονιάς του στις αρχές Απριλίου με τον στόχο της κατάκτησης του ελληνικού πρωταθλήματος να είναι μπροστά του. Ο οδυνηρός αποκλεισμός από την συνέχεια της διοργάνωσης έχει και μια καλή πλευρά: Τώρα η ομάδα θα έχει την πολυτέλεια να συγκεντρωθεί αποκλειστικά στις υποχρεώσεις της στην Ελλάδα, να προετοιμαστεί στην εντέλεια και να παρουσιάσει τον καλύτερο της εαυτό στην συνέχεια, έχοντας μάλιστα και πολύ υψηλό κίνητρο μετά τον αποκλεισμό από την Ευρωλίγκα.

Εχουμε δει στο παρελθόν ομάδες σαν τον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς να χρησιμοποιούν την αποτυχία στην Ευρωλίγκα, για να συσπειρώσουν τόσο την ομάδα, όσο και τον κόσμο, να τελειώνουν την χρονιά με χαμόγελα και να μετατρέπουν την καταστροφή σε θρίαμβο.

Είναι δεδομένο ότι έχει και αγωνιστικά προβλήματα να λύσει ο Ολυμπιακός. Τώρα όμως θα έχει περισσότερο χρόνο, ώστε να επανέλθει ο Λοτζέσκι, να γίνει προπόνηση, να ξεκαθαριστεί το ποιος από τους ξένους θα παίζει στην Ελλάδα και ποιος δεν θα παίζει, ώστε   τελικά να παρουσιαστεί μια αληθινή ομάδα που θα δώσει τον καλύτερο της εαυτό στη συνέχεια.

Το συμπέρασμα που βγαίνει από αυτή την μη αναμενόμενη εξέλιξη είναι ότι η κάθε ομάδα πρέπει να κάνει το καλύτερο που μπορεί κάθε ημέρα που ξημερώνει. Ο Παναθηναϊκός έχει μια μεγάλη ευκαιρία να προχωρήσει ως το τέλος του δρόμου στην τελευταία χρονιά του Δημήτρη Διαμαντίδη, έτσι ώστε να αποχωρήσει ο αρχηγός του όπως του αξίζει από την ενεργό δράση. Αυτό το γεγονός είναι από μόνο του ισχυρό κίνητρο για όλους στην ομάδα. Από την άλλη μεριά είναι γνωστό πως στην Ελλάδα εκείνο που θυμούνται όλοι είναι το φινάλε! Αν λοιπόν ο Ολυμπιακός πάρει το πρωτάθλημα, τότε δεν θα είναι έκπληξη να βρεθεί ο μεγάλος του αντίπαλος με πολύ περισσότερα ερωτηματικά για το μέλλον το καλοκαίρι. Πως το λέμε αυτό λαϊκά; Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό…