Σε έναν μαραθώνιο τριάντα αγωνιστικών συνήθως αποδίδεται δικαιοσύνη. Αυτό ισχύει απόλυτα για τον φετινό Ατρόμητο. Οι Περιστεριώτες που ξεκίνησαν κάκιστα τη χρονιά, θα πρέπει μάλλον να νιώθουν ικανοποιημένοι που τερμάτισαν στην έβδομη θέση (την χειρότερη της πενταετίας) και που ήταν στο κόλπο των play off μέχρι την τελευταία αγωνιστική ημέρα.
Ο μεγάλος στόχος της πεντάδας δε χάθηκε στο τέλος. Το εκπληκτικό φώτο φίνις πρωταθλητισμού με έξι νίκες σε επτά ματς “χρύσωσε το χάπι” και τίποτε περισσότερο. Την θέση στα play off αξίζει ο Πανιώνιος κι αν δεν την πάρει, την αξίζει ο ΠΑΣ Γιάννινα. Αυτό αποτελεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.
Στον Ατρόμητο βέβαια είναι κατασταλαγμένοι πως η κακή αρχή και η μέτρια συνέχεια στοίχισαν στην ομάδα την είσοδο στο μίνι πρωτάθλημα. Ακόμα κι αν με μαθηματικούς όρους χρειάζονταν μόνο δύο ακόμη βαθμοί για την καθαρή πέμπτη θέση και ένας βαθμός για την έκτη, αυτό στο ποδόσφαιρο δε λέει απολύτως τίποτα, διότι με την ίδια λογική κι ο Ατρόμητος πήρε κάποια ματς που ίσως δεν έπρεπε να πάρει.
Συνεπώς το εκπληκτικό τελείωμα στη σεζόν είναι το καλύτερο έναυσμα ενόψει της συνέχεια. Μιας συνέχειας λαμπερής που μπορεί να γίνει ολόχρυση. Με πολύ καλή ψυχολογία και σε πολύ καλή φόρμα ο Ατρόμητος ετοιμάζεται ήδη για τον πρώτο ημιτελικό στο άδειο ΟΑΚΑ επί της ΑΕΚ την προσεχή Τετάρτη.
Δίνεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διεκδικήσει αρχικά μια πρόκριση και εν συνεχεία τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του που οδηγεί και στην Ευρώπη. Αν συμβούν αυτά τότε στο ποδόσφαιρο θα έχει γραφτεί μια ακόμα όμορφη ιστορία με αρνητικούς πρωταγωνιστές και συνάμα σούπερ ήρωες τους ίδιους ανθρώπους, τους ίδιους παίκτες, την ίδια ομάδα.