Η συμμετοχή στους ομίλους του Champions League για τον ΠΑΟΚ είναι μια σφοδρή επιθυμία πολλών ετών. Στα χρόνια που προηγήθηκαν πέρασαν πολλοί ικανοί άνθρωποι από κάθε θέση της ομάδας, μόνον που – όπως εκ των πραγμάτων αποδείχτηκε – ποτέ δεν προέκυψε το σύνολο όλων των απαραίτητων συγκυριών για να την κάνει πράξη. Μέχρι πριν από δέκα ημέρες αγνοούσε τη νίκη στον θεσμό, έχοντας ισοπαλίες και ήττες απέναντι σε ομάδες όπως ο Αγιαξ κι η Σάλκε και πλέον βρίσκεται στην επόμενη προκριματική φάση της διοργάνωσης έχοντας σημειώσει δυο νίκες επί της Βασιλείας, με πλέον πρόσφατη κι άκρως εντυπωσιακή τη χτεσινή, στο St Jakobs-Parkμε 3-0 (7’ Βαρέλα, 52’ Πρίγιοβιτς, 60’ Ελ Καντουρί). Σε μια ποδοσφαιρική βραδιά κατά πολύ διαφορετική από τις άλλες που είχαν προηγηθεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις κι όχι μόνον.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου κι οι ποδοσφαιριστές του έκαναν το πάρα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα για τη νέα σεζόν, αποδεικνύοντας εμπράκτως πως παρά τις όποιες ανακατατάξεις στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας, μπορούν να συνεχίσουν εκεί απ’ όπου σταμάτησαν τον περασμένο Μάιο, όταν η κατάκτηση του Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ σήμανε και τον τερματισμό μιας φρενήρους πορείας που είχε ξεκινήσει στα τέλη Νοεμβρίου σημειώνοντας μόνο νίκες, πλην μιας ήττας στην Τρίπολη και δυο αγώνων που δεν κρίθηκαν στο γήπεδο. Είναι μια ομάδα, ένα σύνολο που έχει πρόγραμμα, δουλεύει με συγκεκριμένη στόχευση σε κάθε προπόνηση και τίποτα, μα τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη.
Από τη μέρα που ανέλαβε ο Ρουμάνος τεχνικός τον περασμένο Αύγουστο, είχε ζητήσει μια μικρή περίοδο προσαρμογής, κάτι που είχε ακουστεί λογικό αλλά ταυτόχρονα έκανε τρομερά δύσπιστο τον οιονδήποτε όσο περνούσε ο καιρός κι η ομάδα δεν μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα εκτός έδρας. Ηττήθηκε από την Οστερσουντ κι αποκλείστηκε από τους ομίλους του Europa League κι έκανε σχεδόν τρεις μήνες για να βρει την πρώτη του εκτός έδρας νίκη στο πρωτάθλημα. Αμφισβήτηση, απαξίωση, γρίνια, δεισιδαιμονία, έννοιες που λησμονιούνται εύκολα όταν όλα πάνε καλά, μόνο που τίποτα δεν πηγαίνει τυχαία από μόνο του καλά σε έναν τόσο πολύπλοκο οργανισμό όπως είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα.
Σταθερά και μεθοδικά η συγκεκριμένη ομάδα απέκτησε συγκεκριμένη φιλοσοφία, ανέπτυξε τον δικό της τρόπο παιχνιδιού κι έφτασε να νικάει τον έναν αγώνα πίσω από τον άλλον. Ο κάθε ένας μέσα στην ομάδα ήξερε επακριβώς τί έπρεπε να κάνει. Μικρή σημασία είχε αν στα μάτια των έξω από την ομάδα ήταν πρωταγωνιστής λόγω του χρόνου συμμετοχής του ή όσων έκανε στον αγώνα. Εντός της ομάδας όλοι έβλεπαν κι αναγνώριζαν ο ένας στον άλλον τον πρωταγωνιστή. Ολοι ήταν ισότιμοι επειδή ο κάθε ένας με την καθημερινή του προσπάθεια ανάγκαζε τον άλλον να βγάζει τον καλύτερό του εαυτό. Μια καλοκουρδισμένη αγωνιστική μηχανή, που ήξερε να αξιοποιεί και να εκμεταλλεύεται τα δυνατά της σημεία και να προστατεύει τις αδυναμίες της.
Ενα σύνολο που έμαθε να κερδίζει ανεξαρτήτως έδρας, ανεξαρτήτως αντιπάλου επιβάλλοντας τον ρυθμό του και το στιλ του. Πιέζοντας τον αντίπαλο από ψηλά, παίρνοντας γοργά την μπάλα για να φύγει στο άδειο γήπεδο, κυκλοφορώντας την αρκετά με υπομονή, περιμένοντας τον συνδυασμό, την ευκαιρία που θα του δώσει τη δυνατότητα να πιστοποιήσει την ανωτερότητά του. Μια γενική λειτουργία η οποία πήγε λίγο πίσω με τις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ, καθώς τα πρόσωπα που ήρθαν ήθελαν και θέλουν χρόνο για να μπορέσουν ν’ αφομοιώσουν και ν’ αφομοιωθούν από και στο σύνολο.
Δυο περίοδοι προετοιμασίας, κοινός παρανομαστής η … τακτική. Επανάληψη μητήρ πάσης μαθήσεως. Ξανά και ξανά … μέχρι να γίνει βίωμα. Ετσι προέκυψε ο Κάνιας του τελευταίου καιρού. Ετσι ο Βαρέλα έκανε μια από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του και συνεχίζει ανάλογα, κρίνοντας κι από το καθοριστικότατο γκολ που σημείωσε χτες ανοίγοντας το σκορ μόλις στο 7’ διασφαλίζοντας την ψυχολογία υπέρ της ομάδας του. Ετσι πείστηκε ο Βιεϊρίνια να μπει και να μείνει στο αριστερό άκρο της άμυνας. Ετσι ο Πρίγιοβιτς άλλαξε αγωνιστικό προφίλ από πέρσι τον χειμώνα. Ετσι ο Χατσερίντι, που πήρε την ύστατη στιγμή τη θέση του Βιεϊρίνια λόγω ενόχλησης στην προθέρμανση, αποδείχτηκε … λίρα εκατό σ’ έναν αγώνα που αποδείχτηκε πως ήταν απολύτως στα μέτρα του, νέο πρόσωπο μεν αλλά με τη βοήθεια όλων σε κάθε στιγμή, για το κάθε τί. Ετσι ο Λημνιός έκανε το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του στη Βασιλεία.
Ετσι έφτασε το αλησμόνητο βράδυ της 1ηςΑυγούστου, που ο ΠΑΟΚ πέρασε με το θριαμβευτικό 0-3 από την έδρα μιας ομάδας, που υστερεί σε σχέση με την περσινή αλλά δεν παύει να είναι μια από τις πλέον έμπειρες στο θεσμό, με δεδομένη ποιότητα που απλώς ήρθε η σειρά της να βιώσει τη δική της κρίση. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να υποτιμήσει την επιτυχία του «Δικεφάλου». Εκανε το δυο στα δυο, ξεκίνησε νικηφόρα τη σεζόν και κατοχύρωσε την παρουσία του σε ομίλους, τουλάχιστον του Europa League προς το παρόν κι έχει μπροστά του δυο αγώνες με τη Σπαρτάκ Μόσχας για να χτυπήσει την πόρτα των πλέι οφ, που είναι και το τελευταίο βήμα πριν από τη φάση των ομίλων του Champions League. Η ψυχολογία, η αυτοπεποίθηση, η εμπιστοσύνη στον εαυτό τους είναι το πρώτο σημαντικό όφελος για τη φετινή σεζόν.
Συν την αυτογνωσία. Είναι ένα σύνολο που ξέρει τί μπορεί να κάνει και πώς πρέπει να συμπεριφερθεί ανάλογα με την περίσταση για να πάρει αυτό που χρειάζεται. Μπροστά σε – περίπου – δυο χιλιάδες οπαδούς του και δωδεκάμιση χιλιάδες της Βασιλείας έκανε τα βασικά – σχεδόν τέλεια. Εδωσε σημασία στη λεπτομέρεια, έκλεισε τους χώρους, δεν επέτρεψε φάση από τον άξονα, πήρε τις περισσότερες δεύτερες μπάλες και με εκνευριστική ευστοχία στις τελικές πανηγύρισε μια σπουδαία, ιστορική επιτυχία. Κανείς δεν – μπορεί να – ξέρει ποιά θα είναι η συνέχεια. Ομως πλέον δεν υπάρχει ανησυχία. Δεν υπάρχει άγχος κι αβεβαιότητα, παρά μόνον περιθώρια βελτίωσης και δικαίωμα στο όνειρο. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια ….