Συμπληρώθηκαν 10 αγωνιστικές κανονικής περιόδου δηλαδή το 1/3 της κανονικής περιόδου και έχουμε πια στα χέρια μας ένα επαρκές δείγμα για να κάνουμε τις πρώτες εκτιμήσεις για την τάση των ομάδων στη φετινή σεζόν. Πριν πάμε στα επί μέρους που αφορούν κυρίως τις δύο ελληνικές ομάδες να διευκρινίσουμε εξ΄ αρχής ορισμένα πράγματα. Όσα γράφουμε δεν αποτελούν πρόβλεψη αλλά ανάλυση της τάσης που παρουσιάζει η κάθε ομάδα με βάση τα μέχρι τώρα αποτελέσματα. Δεν λαμβάνεται σε καμία περίπτωση υπόψη το πρόγραμμα αφού αυτό αποτελεί μια αφελή επεξήγηση σε ένα πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών που παίζουν όλοι με όλους. Μόνο στις τελευταίες 4-5 αγωνιστικές μας έχει δείξει η εμπειρία των προηγούμενων δύο χρόνων που εφαρμόστηκε η συγκεκριμένη φόρμουλα μπορεί να μετρήσει ο δείκτης ενός ‘’εύκολου’’ (θεωρητικά) προγράμματος απέναντι σε ένα αντίστοιχο ‘’δύσκολο’’ στη θεωρία καλεντάρι για κάποιες από τις ομάδες. Επίσης η εμπειρία από τη χρήση της συγκεκριμένης μεθόδου δείχνει ότι σε βάθος χρόνου ανεβαίνει ο δείκτης για τις καλές ομάδες που έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιούν και να προστατεύουν την έδρα τους και να κερδίζουν με μεγαλύτερη συνέπεια εκτός έδρας.
Μια ματιά στην ειδική ανάλυση της βαθμολογίας δείχνει ότι η φετινή Ευρωλίγκα μοιάζει με διοργάνωση πέντε διαφορετικών ταχυτήτων. Τουλάχιστον για την ώρα. Ας δούμε λοιπόν μια πρώτη ανάλυση δεδομένων:
1η ταχύτητα: Είναι ξεκάθαρο ότι την πρώτη ταχύτητα αυτή τη στιγμή αποτελούν δύο ομάδες. Η ΤΣΣΚΑ και η Φενέρμπαχτσε. Χωρίς απώλειες στην έδρα τους και με πολύ καλούς απολογισμούς μακριά από Μόσχα και Πόλη. Είναι οι δύο ομάδες που έχουν αυτή τη στιγμή τον πρώτο λόγο για το πλεονέκτημα έδρας και ξεκάθαρο ρυθμό για 19-20 νίκες τουλάχιστον.
2η ταχύτητα: Η έκπληξη στο γκρουπ των ομάδων είναι η Εφές. Αυτή τη στιγμή η Τουρκική ομάδα είναι σε ξεκάθαρο ρυθμό για 18 νίκες και μάλιστα μετά τα τελευταία αποτελέσματα έχει προβάδισμα για την Τρίτη θέση απέναντι στις δύο Ισπανικές ομάδες που έχασαν στο γήπεδο τους την 10η αγωνιστική. Με τον τωρινό ρυθμό Εφές, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα μοιάζουν να έχουν προβάδισμα για τις θέσεις που δίνουν το πλεονέκτημα έδρας (3η-4η) και θα παλέψουν μεταξύ τους για αυτό.
3η ταχύτητα: Τη συγκροτούν οι δύο Ελληνικές ομάδες και η Αρμάνι. Ο Ολυμπιακός και οι Ιταλοί είναι αυτή τη στιγμή σε ρυθμό για 16 νίκες τουλάχιστον. Ο Ολυμπιακός όμως έχει ένα ενδεχόμενο μειονέκτημα που μπορεί να μετρήσει σε βάθος χρόνου. Την εντός έδρας ήττα του από την Αρμάνι και μάλιστα με διαφορά που είναι μάλλον αδύνατο να καλύψει ακόμη και με νίκη στο Μιλάνο. Βέβαια, το συγκεκριμένο παιχνίδι θα γίνει πολύ βαθιά μέσα στη σεζόν (26η αγωνιστική) οπότε πολλά δεδομένα μπορεί να έχουν αλλάξει. Η συμπεριφορά του Ολυμπιακού και τη φετινή σεζόν μοιάζει με τις προηγούμενες. Δεν προστατεύει με συνέπεια το ΣΕΦ (ήδη 2 εντός έδρας ήττες) αλλά έχει την ευχέρεια να κερδίζει με μεγαλύτερη συχνότητα μακριά από αυτό και ο δείκτης του βγαίνει θετικός. Για την ώρα πάντως Ολυμπιακός και Αρμάνι είναι σε ρυθμό πρόκρισης και τελικού απολογισμού 16 νικών, δείκτης που λογικά μπορεί να βελτιωθεί αν αποκτήσουν μεγαλύτερη σταθερότητα εντός έδρας (έχουν από δύο ήττες).
Μπορεί να γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση για την αδυναμία του Παναθηναϊκού να κερδίσει εκτός έδρας αλλά πρακτικά ούτε η συμπεριφορά των πράσινων έχει αλλάξει δραστικά (προς το καλύτερο ή το χειρότερο) σε σχέση με τις δύο προηγούμενες σεζόν. Προστατεύει το ΟΑΚΑ αλλά δεν κερδίζει εκτός έδρας. Το μεγάλο ερωτηματικό έχει να κάνει με το γεγονός ότι φέτος γνώρισε την πρώτη του εντός έδρας ήττα πολύ νωρίς και από αντίπαλο που δεν είναι μεταξύ των ομάδων κορυφής (Ζάλγκιρις) και όχι το γεγονός ότι έχει γνωρίσει ήττες σε όλα τα ταξίδια του πλην αυτού στο Μαυροβούνιο. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε ένα οριακό ρυθμό 15 νικών και αυτό το νούμερο ενδέχεται να δίνει πρόκριση αλλά όχι τη μαθηματική σιγουριά και τα ποσοστά που δίνουν πρόκριση οι 16 νίκες. Σοβαρότερος αντίπαλος του Παναθηναϊκού και η μοναδική ομάδα από τις υπόλοιπες που είναι κοντά στο συγκεκριμένο όμιλο ομάδων είναι η Μπασκόνια. Έχει αρνητικό πρόσημο (2 εντός έδρας ήττες- 1 εκτός έδρας νίκη) και τις 10 πρώτες αγωνιστικές δείχνει να έχει την ίδια πάνω-κάτω τάση και συμπεριφορά με τον Παναθηναϊκό. Αυτή τη στιγμή είναι σε ρυθμό 14 νικών. Ένας πιθανός μελλοντικός αστάθμητος παράγοντας είναι το +9 της νίκης της εντός έδρας επί του Παναθηναϊκού. Το γεγονός ότι η ρεβάνς του ΟΑΚΑ θα γίνει προς το τέλος της κανονικής περιόδου (27η αγωνιστική) μπορεί να αναγάγει αυτή τη διαφορά σε παράγοντα του συγκεκριμένου αγώνα, ενδέχεται όμως να μην παίζει τη βραδιά του συγκεκριμένου αγώνα και κανένα απολύτως ρόλο.
4η ταχύτητα: Την αποτελούν πέντε ομάδες που ενδεχόμενα μπορούν να κυνηγήσουν την πρόκριση, ενδεχόμενα όμως να μην μπορέσουν να προσεγγίσουν τις 15-16 νίκες που απαιτούνται μαθηματικά για την 8η θέση. Ζάλγκιρις, Μακάμπι, Γκραν Κανάρια, Μπάγερν και Χίμκι είναι αυτή τη στιγμή σε ρυθμό 13 νικών και χωρίς περιθώρια για άλλες εντός έδρας απώλειες. Οι ομάδες αυτού του γκρουπ έχουν ήδη τουλάχιστον 3 εντός έδρας ήττες η κάθε μια (η Ζάλγκιρις έχει τον απίστευτο αριθμό των πέντε εντός έδρας ηττών) και το πόσο καλά θα προστατεύσουν κατ΄ αρχήν την έδρα τους στη συνέχεια θα κρίνει αν θα καταφέρουν να κολλήσουν στις ομάδες της προηγούμενης ταχύτητας ή θα….βυθιστούν πιο κάτω. Καμία απ΄ αυτές πάντως, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή δεν δείχνει ικανή να κυνηγήσει κάτι παραπάνω από την πρόκριση.
5η ταχύτητα: Εκτός μάχης είναι ήδη Νταρουσάφακα και Μπουντούτσνοστ που είναι πρακτικά αδύνατον να παίξουν κάποιο ρόλο στη συνέχεια. Καμία από τις δύο δεν έχει τη δυνατότητα ακόμη και με το καλύτερο πιθανό σενάριο να ξεπεράσει το όριο των 10-11 νικών, ενώ δεν αποκλείεται να δούμε και τις δύο στο τέλος της σεζόν σε μονοψήφιο αριθμό νικών. Η συμπεριφορά τους εντός έδρας στα επόμενα 20 παιχνίδια θα παίξει ρυθμιστικό ρόλο. Είναι βέβαιο ότι θα πετύχουν κάποιες εντός έδρας νίκες ακόμη, ενδεχόμενα και 1-2 εκτός οπότε θα ‘’πονέσουν’’ αυτούς που θα την πάθουν απέναντι τους. Ο ρυθμιστικός ρόλος τους ενδεχόμενα μπορεί να γίνει αντιληπτός από την τελευταία υποσημείωση αυτής της ανάλυσης που ακολουθεί.
Ένα γενικό αλλά όχι ακριβές (για την ώρα) συμπέρασμα: Τις δύο προηγούμενες σεζόν η τάση που διαμορφώθηκε ήταν να κερδίζουν οι γηπεδούχοι τα 2/3 των αγώνων τους. Την πρώτη σεζόν εφαρμογής του νέου συστήματος στους 250 αγώνες της κανονικής περιόδου σημειώθηκαν 85 εκτός έδρας νίκες και πέρσι 87. Φέτος, μετά από 10 αγωνιστικές έχουμε αντίστοιχα 4 και 5 παραπάνω διπλά σε σχέση με τα δύο προηγούμενα χρόνια. Αυτή η τάση δείχνει ότι μπορεί να ξεπεραστούν οι 90 εκτός έδρας νίκες κάτι που αν συμβεί ενδέχεται να ανεβάσει το όριο πρόκρισης και πάνω από τις 16 νίκες (ή στις 16 αλλά με πολλαπλή ισοβαθμία) και το όριο για το πλεονέκτημα έδρας στις 20 (ή στις 19 με πολλαπλές επίσης ισοβαθμίες). Δεν αποκλείεται πάντως αυτή η τάση να μην είναι ακριβής και να οφείλεται στο πρόγραμμα των 10 πρώτων αγωνιστικών κάτι που σημαίνει ότι ενδέχεται στην πορεία να εξομαλυνθεί το νούμερο των εκτός έδρας νικών και να επιστρέψει στα όρια των 85-87. Αυτό θα συμβεί εάν ομάδες που έδειξαν αδυναμία να προστατεύσουν την έδρα τους τις πρώτες 10 αγωνιστικές όπως η Ζάλγκιρις, η Νταρουσάφακα και η Μπουντούτσνοστ αρχίσουν να κερδίζουν με μεγαλύτερη συχνότητα στα γήπεδα τους.