Ο Πάμπλο Λάσο έκανε κόσμο να δαγκώσει την γλώσσα του! Αφενός με το μπάσκετ που έπαιξε η Ρεάλ επί των ημερών του αφετέρου με τις επιτυχίες που γνώρισε η ομάδα της Μαδρίτης με εκείνον τιμονιέρη. Πλέον όμως η “βασίλισσα” είναι κουρασμένη, κατάκοπη και πρέπει να μπει επειγόντως σε πρόγραμμα ανανέωσης κυττάρων.
Ο βασικός κορμός και οι παίκτες που μαζί της έγραψαν την σύγχρονη ιστορία της ομάδας είναι πλέον γεμάτα, πάνω από τα 30. Δεν μπορούν, όσο κι αν θέλουν να βγάλουν την φρεσκάδα και την ποιότητα που τόσα χρόνια απλόχερα πρόσφεραν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Ρέγες πρέπει να ξεκουραστεί, αλλά δεν το αποφασίζει, ο Γιουλ πρέπει να μπει σε δεύτερο πλάνο, όπως επίσης κι ο Ρούντι που πλέον το πρόβλημα στην μέση του τον έχει μεταλλάξει σε κάτι άλλο.
Ο Καμπάτσο στον οποίο η Ρεάλ θα μπορούσε να χτίσει για μερικά χρόνια ακόμα, αποφάσισε να ζήσει το αμερικάνικο… όνειρο, ενώ οι από πίσω νεαροί θέλουν χρόνο και για να μεστώσουν, αλλά και για να αποδειχθεί τελικά αν όντως μπορούν να κουβαλήσουν το βάρος μιας τόσο βαριάς φανέλας. Ο Αμπάλντε είναι μια πολύ καλή προσθήκη αλλά δεν είναι ο παίκτης που μπορεί να κουβαλήσει όχι την Ρεάλ, αλλά οποιαδήποτε μεγάλη ομάδα. Ο Γκαρούμπα έχει τρομερά αθλητικά προσόντα και καλά στοιχεία, αλλά ακόμα είναι πείραμα που κανείς δεν ξέρει αν θα πετύχει, όπως επίσης κι όλοι οι άλλοι μικροί που έρχονται μαζί του.
Άρα λοιπόν η Ρεάλ θα αναγκαστεί πλέον να βρίσκει ηγέτες εκτός Ευρώπης κι αυτό είναι κάτι που δεν ταιριάζει και τόσο στο DNA της. Χωρίς ισπανικό κορμό θα αναγκαστεί να αλλάξει την φύση της, ενώ η συλλογή κορυφαίων Ισπανών θα της κοστίσει μια ακόμα περιουσία. Από την άλλη όμως, η Ρεάλ είναι. Γίνεται να μην βρει την λύση και τον δρόμο της;
