Νίκησε την πρωταθλήτρια Γιουβέντους με κυριαρχικό ποδόσφαιρο και μηδέν παθητικό.
Νίκησε την πρωτοπόρο Μίλαν τυπικά φιλοξενούμενη με μηδέν παθητικό και την προσπέρασε στη βαθμολογία.
Νίκησε με μια φάση και μηδέν παθητικό την Αταλάντα που είχε κατοχή και ευκαιρίες και ήταν καλύτερη συνολικά στο ματς.
Και πώς δηλαδή να το χάσει αυτό το πρωτάθλημα η Ίντερ. Και να προσπαθήσει, δεν θα τα καταφέρει. Να το χάσει.
Ο Αντόνιο Κόντε ετοιμάζεται να γράψει ιστορία και να επαναφέρει τους νερατζούρι στην κορυφή μετά από 11 χρόνια. Τότε, όταν μεσουρανούσε στο Μιλάνο ο Μουρίνιο, ο σούπερ Αντόνιο άρχιζε τη σεζόν και δεν την τελείωνε στον πάγκο της Αταλάντα.
Πέρασαν πολλά μίζερα χρόνια για να ξανακάνει την Ίντερ ομάδα με πείσμα, πάθος και αποφασιστικότητα. Κυνική και σούπερ αμυντική σε ματς όπως αυτό με την Αταλάντα. Απολαυστική σε άλλα ματς, όπως με Τορίνο και Κροτόνε.
Κοινώς, ομάδα που ξέρει με διαφορετικούς τρόπους να παίρνει αποτελέσματα. Αυτά που κρατάνε τον κόουτς στη θέση του καιφέρνουν τίτλους. Το 19ο πρωτάθλημα είναι κοντά. Το πανηγυρίζει η Ίντερ, στην Πάρμα και στο Μιλάνο, στα δυο τελευταία ματς, με πάθος κάθε εβδομάδα.
Κι ας ήταν το καλοκαίρι ο Κόντε στην πόρτα της εξόδου, προκαλώντας την αόρατη διοίκηση να είναι πιο κοντά στην ομάδα και να του λύνει τα χέρια όταν αυτά είναι δεμένα.
Κι ας αντέδρασαν γιατί δεν είχαν το χρόνο συμμετοχής που επιθυμούσαν οι Έρικσεν και Βιδάλ στα χαφ.
Ο Κόντε καθιέρωσε τον Μπαστόνι, σταθεροποίησε τον Μπαρέλα, ανέδειξε την υπομονή του Σάντσες και πήρε από το δίδυμο Λουκάκου, Μαρτίνες τα γκολ που ήθελε στην επίθεση.
Η δουλειά έγινε. Με τον τρόπο του κόουτς. Η Ίντερ είναι η εικόνα και η ομοίωσή του.
