Πολλές φορές στο μπάσκετ αλλά και στην ζωή γενικότερα κάποια πρόσωπα δείχνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σαν χαμένα…ψάχνοντας την Ιθάκη τους.
Ο Τζέιμς Χάρντεν μπορεί να μην περιπλανήθηκε σαν άλλος Οδυσσέας σε πολλούς και διαφορετικούς προορισμούς αλλά φαινόταν σε αρκετές στιγμές του όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν είναι ήρεμος και δεν έχει βρει το λιμάνι του, φυσικά σε αυτό μεγάλη ευθύνη έχει και ο ίδιος.
Ο παίκτης από το Αριζόνα Στέιτ έδειχνε συνεχώς ότι θέλει τα φώτα να είναι επάνω του, νωρίς νωρίς στην καριέρα του επέλεξε να αλλάξει περιβάλλον και να φύγει από τους Θάντερ για να μην βρίσκεται στην σκιά των Ντουράντ και Ουέστμπρουκ. Θυμίζω ότι αυτό έγινε το 2012 τρία μόλις χρόνια από την έναρξη της καριέρα του στο ΝΒΑ.
Ο επόμενος σταθμός του ήταν το Χιούστον, ο Τζέιμς με τεράστια επίπεδα φιλοδοξίας ήθελε να ανοίξει τα φτερά του και να είναι αυτός που θα οδηγήσει την ομάδα του αλλά και τον ίδιο στον μπασκετικό παράδεισο.
Οι Ρόκετς, θα το πω πολύ κομψά με τον Χάρντεν σε θέση οδηγού και με αυτή τη νοοτροπία έκαναν μια τρύπα στο νερό. Το χειρότερο όμως είναι ότι η πρώην πλέον ομάδα του όλα αυτά τα χρόνια είχε την διάθεση να τον πλαισιώσει κατάλληλα αλλά και του έδωσε ίσως -μέσω της εμπιστοσύνης- ελευθερίες περισσότερες από ότι θα έπρεπε. Το να εμπιστεύεσαι κάποιον και να βλέπεις στο πρόσωπο του τον άνθρωπο που θα σε οδηγήσει εκεί που θέλεις δεν είναι κακό, η έλλειψη μέτρου και ορίου στο τέλος κάνουν κακό ίσως και στις δυο πλευρές.
Η κατάληξη γνωστή, οι Ρόκετς δεν κατάφεραν τίποτα όλα αυτά τα χρόνια και ο Χάρντεν να ζητάει ανταλλαγή και τελικά να αποχωρεί με προορισμό το Μπρούκλιν.
Ο παίκτης που ζήτησε το 2012 να φύγει από τους Θάντερ τώρα είδε σαν την πιο ελκυστική επιλογή να βρεθεί και να νιώσει σιγουριά κάτω από τις φτερούγες του Κέβιν Ντουράντ αλλά και του Κάιρι Ίρβινγκ.
Όλα στην ζωή δυστυχώς η ευτυχώς αλλάζουν, νοοτροπίες, στόχοι, καταστάσεις διαφοροποιούνται και μας δίνουν την νέα εικόνα, την νέα πραγματικότητα.
Δεν μπορώ να γνωρίζω το τι θα κάνουν και αν θα πετύχουν οι Νετς, όπως και αν όντως το Μπρούκλιν θα αποτελέσει την μπασκετική Ιθάκη για τον Χάρντεν αυτό που βλέπω ξεκάθαρα όμως είναι μια διαφορετική γραμμή πλεύσης αγωνιστικά, από τον ίδιο.
Ο Χάρντεν έχει αλλάξει τον τρόπο που αγωνίζεται, ίσως πλέον δεν του το “επιτρέπει” το περιβάλλον και οι παίκτες που βρίσκονται γύρω του να έχει την αγωνιστική συμπεριφορά που είχε στο Χιούστον, αλλά πάνω από όλα δείχνει και ο ίδιος την διάθεση να προσαρμοστεί και να ενταχθεί σε ένα σύνολο αρμονικό με μαέστρους αρκετούς που δίνουν τον τόνο αναλόγως, ο καθένας με την σειρά, τον ρόλο και την βαρύτητα που έχει μέσα σε αυτή τη νέα ορχήστρα η οποία έχει δημιουργηθεί.
