Κάποιες άλλες –όχι και τόσο μακρινές- εποχές η άνετη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Χίμκι θα χαρακτηριζόταν επαγγελματική. Σε ένα γεμάτο ΟΑΚΑ και με τον Παναθηναϊκό σε καλή αγωνιστική κατάσταση θα ήταν περίπου αδιανόητο να συζητάμε λεπτομέρειες και να κάνουμε αναλύσεις από τη στιγμή που οι Ρώσοι ήρθαν στην Αθήνα αυθημερόν, χωρίς έξι παίκτες από τον βασικό κορμό τους και με υπηρεσιακό προπονητή. Δικό τους πρόβλημα αν έχουν ήδη πετάξει λευκή πετσέτα στην Ευρωλίγκα και έχουν συμβιβαστεί με αυτό που θα τους συνοδεύει για πολλά χρόνια: Την πιο αποτυχημένη επένδυση μεγάλου μεγέθους στην ιστορία της διοργάνωσης.
Ο αγώνας όμως είχε μια ιδιαίτερη σημασία για τον Παναθηναϊκό. Εμφανίστηκε χωρίς δύο από τους τρεις καλύτερους παίκτες στο ρόστερ του και ουσιαστικά ήταν το πρώτο παιχνίδι που ο Κάτας κοουτσαρε την ομάδα στην Ευρωλίγκα έχοντας δουλέψει και στην προετοιμασία του αγώνα. Ο αγέλαστος και ανέκφραστος Ισραηλινός δεν άφησε ούτε αυτή τη φορά να σκάσει….χαμόγελο στο πρόσωπο του ακόμη και μετά την εύκολη νίκη του Παναθηναϊκού. Θα αργήσουμε πολύ να αποκωδικοποιούμε τις σκέψεις του αλλά αυτό δεν είναι κατ΄ ανάγκη κακό. Είναι μάλλον πιο εύκολο ακόμη και μετά από ένα αγώνα ειδικών συνθηκών να αποκωδικοποιήσουμε τα σχέδια του για την αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού. Και να περιμένουμε την επιστροφή των Παπαπέτρου–Παπαγιάννη για να βγάλουμε ακόμη πιο ασφαλή συμπεράσματα.
Ο Κάτας έχει πολλά στοιχεία που εκφράζουν την Ισραηλινή σχολή προπονητών και ορισμένα που τον διαφοροποιούν από τους συμπατριώτες του. Για παράδειγμα είναι φανερό ότι δουλεύει αρκετά στην αίθουσα του βίντεο κάτι που γενικά η παλιά γενιά των προπονητών της χώρας με επικεφαλής τον Γκέρσον αντιπαθούσε και δεν έκανε με μεγάλη συνέπεια. Δείχνει να έχει ένστικτο στον πάγκο, κάτι που πάντα ήταν δυνατό στοιχείο των Ισραηλινών προπονητών. Εναντίον της Χίμκι άλλαξε πολλούς σχηματισμούς, χρησιμοποίησε αρχικά ψηλή πεντάδα με τον Γουάιτ στο ‘’3’’ αλλά γύρισε τη ροή του παιχνιδιού με σχήμα που είχε τρεις περιφερειακούς. Η μετατόπιση του Γουάιτ στο ‘’3’’ αποτελούσε ενδεχόμενα μια αναγκαία κίνηση λόγω Παπαπέτρου, δεν αποκλείεται όμως να είναι και κάτι πιο μόνιμο. Ο Αμερικάνος πάντως που τα τελευταία δύο χρόνια έχει χάσει μεγάλο μέρος του δυναμικού παιχνιδιού του και είναι ευάλωτος στις επαφές έδειξε να είναι πιο άνετος στη θέση του μικρού φόργουορντ. Η παρουσία του Μήτογλου κατά βάση στη θέση ‘’4’’ ήταν το λογικό και αναμενόμενο μετά τις εμφανίσεις του Έλληνα διεθνή τον τελευταίο καιρό που έφυγε από την αναγκαστική περίπου διαδικασία να αποτελεί την αλλαγή του Παπαγιάννη στο ‘’5’’. Ο Μήτογλου μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των ψηλών αλλά με τη σεζόν που κάνει ο Παπαγιάννης για να βρει ρόλο πρωταγωνιστή και καλό ρυθμό είναι αναγκαίο να παίζει συντριπτικά περισσότερο χρόνο στο ‘’4’’. Η βραδιά καριέρας του (ρεκόρ πόντων, ρεκόρ στο σύστημα αξιολόγησης, ισοφάριση του ρεκόρ σε επιθετικά ριμπάουντ) που συνδυάστηκε με τον δεύτερο σερί αγώνα που ο Παναθηναϊκός κατέβασε 21 επιθετικά ριμπάουντς ισοφαρίζοντας το ιστορικό ψηλό του σε αυτή την κατηγορία δεν είναι τυχαία δεδομένα.
Τα προβλήματα του Παναθηναϊκού από την έλλειψη κλασικού πλέι μέικερ δεν μπορούν να λυθούν βέβαια παρά τα τρικ του Ισραηλινού κόουτς. Η πρόθεση του να ακουμπήσει περισσότερο τη μπάλα στα χέρια του Νέντοβιτς και να πάρει ότι παραπάνω μπορεί από τη δημιουργική ικανότητα του Σέρβου είναι φανερή. Η ανταμοιβή ήταν οι 5 τελικές πάσες του ‘’Νέντο’’ εναντίον της Χίμκι και κυρίως η πολύ λογική συμπεριφορά του στο θέμα λήψης αποφάσεων όταν είχε τη μπάλα στα χέρια του. Ο Κάτας δεν δείχνει να πιστεύει στο πείραμα που ήθελε τον Σαντ-Ροος άσο. Ο Κουβανός μπορεί να κουβαλάει τη μπάλα βοηθώντας σε αυτό τον τομέα αλλά χωρίς σταθερό μακρινό σουτ και ικανότητα δημιουργίας λογικά όταν θα έρθουν τα πιο δύσκολα θα έχει ένα ρόλο πολύ πιο συμβατό. Αυτόν του αμυντικού εξολοθρευτή που θα παίζει στο ‘’2’’ ή το ‘’3’’. Αυτές οι μικρές προσαρμογές δεν λύνουν ουσιαστικά το πρόβλημα της έλλειψης άσου.
Η μη χρησιμοποίηση του Φόστερ εντείνει τη βεβαιότητα ότι ο Αμερικάνος που ήρθε ως ένα project αλλά ‘’κάηκε’’ πολύ νωρίς οδεύει προς την έξοδο. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Παναθηναϊκός καλοβλέπει την περίπτωση του Κόντι Μίλερ–Μακιντάιερ που θα αποδεσμευθεί από την Παρτίζαν. Ο Αμερικάνος που για δύο χρόνια ήταν συμπαίκτης του Μήτογλου στο πανεπιστήμιο Γουέικ Φόρεστ αποτελεί μια καλή περίπτωση τηρουμένων των αναλογιών και των δεδομένων της εποχής: Γενάρη μήνα δεν υπάρχουν πολλοί ελεύθεροι παίκτες της προκοπής. Εάν τελικά αποκτηθεί ο Μακιντάιερ η ομάδα θα αποκτήσει μεγαλύτερο ορθολογισμό στην περιφέρεια και η κατανομή των ρόλων θα είναι παραπάνω από διακριτή. Και δεν χρειάζεται κάποιος να έχει πτυχία προπονητικής για να αντιληφθεί ότι θα αλλάξει δραστικά (και προς το καλύτερο) η αγωνιστική συμπεριφορά όλης της ομάδας. Για την ώρα πάντως, ο Κάτας έδωσε μερικά σαφή πρώτα δείγματα της λογικής του και κατάφερε να πάρει την πρώτη του νίκη στην Ευρωλίγκα από τον Δεκέμβριο του 2007 όταν λίγες μέρες πριν απολυθεί η Μακάμπι είχε νικήσει στη Γαλλία τη ΛεΜαν. Μένει να δούμε αν άξιζε τον κόπο η αναμονή τόσων χρόνων….Ο ίδιος πάντως δεν βρήκε λόγο να χαμογελάσει…
