Τη στιγμή που το ντεπόζιτο του Ολυμπιακού έδειχνε από το ξεκίνημα αδειανό, ο Γιώργος Μπαρτζώκας συνεχίζει να προβληματίζεται από την πνευματική προσέγγιση των παικτών του. Γράφει ο Χρήστος Καούρης. 

Στο μεγαλύτερο κομμάτι των 40 λεπτών του αγώνα του Ολυμπιακού κόντρα στην Βιλερμπάν, οι ερυθρόλευκοι ήταν δεύτεροι. Στις 50-50 μπάλες, σε κλεψίματα που έμειναν μισά, σε συνεργασίες που δεν ολοκληρώθηκαν και άλλες που δεν επιδιώχθηκαν επί της ουσίας ποτέ. Ουδεμία έκπληξη που το βράδυ τελείωσε με άλλη μία οδυνηρή εντός έδρας ήττα. Το γυμνό μάτι διέκρινε μια ομάδα ανήμπορη να ανταποκριθεί σωματικά στην έλλειψη ενέργειας που έφερε η υπερπροσπάθεια του Τελ Αβίβ μαζί με τις απώλειες τριών παικτών. 

Αντιθέτως, ο Γιώργος Μπαρτζώκας ούτε που προσπάθησε να δικαιολογήσει τους παίκτες του για την εικόνα τους, πράγμα που λέει πολλά. Διακρίνοντας να συνεχίζεται το ίδιο μοτίβο που θέλει την ομάδα του να μην είναι έτοιμη να παίξει στο όριο αν δεν αισθάνεται υπό πίεση, ο Έλληνας τεχνικός κατέθεσε στην συνέντευξη τύπου την απογοήτευση του: «Ήταν μια υπεροπτική προσέγγιση στο παιχνίδι. […] Όταν βλέπεις παίκτες να μην πηγαίνουν στη μπάλα κάτι δείχνει». 

Απέναντι σε μια ομάδα που του επιβλήθηκε σωματικά και από ένα σημείο και μετά έφτασε σε επίπεδο εκφοβισμού με την αθλητικότητα και την δύναμη της, οι ερυθρόλευκοι παρασύρθηκαν σε ρεσιτάλ κατάχρησης ντρίμπλας, κάνοντας ακόμα πιο εύκολη τη δουλειά των αντιπάλων τους στην άμυνα. Μάλιστα, η Βιλερμπάν κατάφερε να περάσει από το Φάληρο χωρίς να πάρει τίποτα από τον πιο πολύτιμό point guard της, τον Αντουάν Ντιό, αφού ο 18άρης Μάθιου Στραζέλ κατάφερε με το σπαθί του να κάνει season high με 8 πόντους ενώ ταυτόχρονα πίεζε τη μπάλα σαν τον διψασμένο τινέιτζερ που είναι. Ταυτόχρονα, οι Νουά και Χάουαρντ είχαν μείνει στη Γαλλία, ενώ ο χρήσιμος αμυντικός σέντερ Κεβάριους Χέιζ δεν έπαιξε ούτε ένα δευτερόλεπτο στην Ελλάδα: δεν είχαν μόνο οι γηπεδούχοι απουσίες.  

Για τον Ολυμπιακό, η βραδιά που ο Κώστας Σλούκας θύμισε το ράθυμο ξεκίνημα των 7-8 πρώτων αγωνιστικών έφερε ξανά τους ερυθρόλευκους στη δίνη της μετριότητας, ειδικά από τη στιγμή που ο παίκτης-ξυπνητήρι Κώστας Παπανικολάου ήταν νοκ άουτ. Χωρίς να διαθέτουν τον παίκτη που μπορεί να τρυπήσει κάθετα την άμυνα με προσωπική φάση και με ελάχιστη διάθεση/ενέργεια να προσθέσουν ένταση και ταχύτητα στο μείγμα, οι Πειραιώτες κατέφυγαν σε ένα προβλέψιμο γύρω-γύρω όλοι, σούταραν κατά κανόνα μαρκαρισμένοι και ήταν μονίμως χειρότεροι σε απόδοση από το αμέσως προηγούμενο λεπτό, με εξαίρεση το πρώτο και το τελευταίο τρίλεπτο. 

Συνολικά, η χθεσινή βραδιά δεν μας έκανε σχεδόν σε τίποτα σοφότερους σε σχέση με τα πράγματα που μπορεί και δεν μπορεί ο φετινός Ολυμπιακός. Μια ομάδα με έναν top class παίκτη δεν μπορεί να κερδίσει κανέναν αν δεν παίζει ομαδικά, δεν είναι υγιής και δεν καταθέτει ό,τι έχει κάθε βράδυ στο παρκέ. Ανάλογα με τον αντίπαλο και την αγωνιστική συγκυρία, μπορεί σποραδικά να την γλιτώσει αν λείπει κάτι από τα παραπάνω – αλλά όχι συχνά.