Αν κάποιος επιστήμονας παρακολουθούσε το πρώτο ημίωρο ντέρμπι του “Γ. Καραϊσκάκης”, σίγουρα θα αναρωτιόταν πως… έντεκα πράσινες φανέλες κουνιούνται μόνες τους στο γήπεδο! Ήταν τέτοια η εικόνα… φόβου ή υπέρμετρου σεβασμού που είχαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού στην εκκίνηση του αγώνα, που προκαλούσε – επιεικώς – οίκτο. Και μετά χτύπησε δυνατά το… ξυπνητήρι.
Το γκολ των γηπεδούχων, οι φωνές του Μπόλονι στο ημίχρονο, οι αλλαγές που έκανε ο Ρουμάνος τεχνικός και η αγωνιστική μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού. Μια ομάδα για… λύπηση, έγινε επιβλητική, παθιασμένη, κυρίαρχη στο γήπεδο. Οι Πράσινοι έπιασαν limit down για τριάντα λεπτά και ξαφνικά έγινε μια απίθανη άνοδος της αγωνιστικής τους μετοχής, αγγίζοντας το limit up της σεζόν στο κομμάτι της απόδοσης.
Η είσοδος του ταλαντούχου Αλεξανδρόπουλου βοήθησε σημαντικά στην αλλαγή αυτής της εικόνας, καθώς ο 19χρονος χαφ έβαλε τρεξίματα στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, μπόλικη ενέργεια, ήταν άριστος στο τακτικό κομμάτι και “απελευθέρωσε” τον… εγκλωβισμένο Μαουρίσιο. Παράλληλα ο – άτυχος – Σαβιέρ ακολούθησε πιο πιστά το πλάνο που είχε στο μυαλό του ο Μπόλονι σε σχέση με τον άνευρο και “χαμένο” Χουάνκαρ, ενώ την ίδια στιγμή η… οπισθοχώρηση του Κουρμπέλη – ακόμα και αν ήταν αναγκαστική κίνηση – έλυσε το πρόβλημα στο build up.
Τρεις κινήσεις ήταν αρκετές για να αλλάξει η εικόνα του Παναθηναϊκού και οι Πράσινοι έφτασαν στο σημείο να παίζουν στο μισό γήπεδο τον Ολυμπιακό και να πιέζουν σαν… τανάλια τον “αιώνιο” αντίπαλο τους, αποχωρώντας ηττημένοι από το γήπεδο εξαιτίας της αστοχίας τους στην τελική προσπάθεια. Μόνο ένα πράγμα έλειψε στο καλό διάστημα του Παναθηναϊκού. Το γκολ… Όμως είναι παρηγοριά στον… βαριά άρρωστο η θετική εμφάνιση του Τριφυλλιού στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ακόμα και αν η ήττα δεν… μασιέται εύκολα. Γιατί αυτή η ομάδα, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση και απέναντι σε μια από τις ποιοτικότερες ομάδες του πρωταθλήματος, έδειξε ότι έχει ακόμα παλμό.
