Στο μπάσκετ υπάρχει νίκη και ήττα, δεν υπάρχει καν η ισοπαλία για να συμβιβαστεί μια ομάδα και να πάρει πίστωση και μαθήματα. Φυσικά κι οι ήττες είναι μάθημα, όπως κι από τις νίκες βγαίνουν συμπεράσματα. Ο Παναθηναϊκός αν είχε ένα κανονικό πλέι μέικερ, λογικά θα έφευγε νικητής από την Βαρκελώνη.
Η επιλογή του Πιέρ Τζάκσον αποδείχθηκε λάθος και πλέον χρειάζεται… τρέξιμο για να καλυφθεί αυτό το λάθος. Ο Γιώργος Βόβορας απέδειξε πως είναι ένας προπονητής με πλάνο με γνώση και ευελιξία στην τακτική του, αλλά το λάθος του βασικού πλέι μέικερ φυσικά και το χρεώνεται εκείνος. Από την άλλη είναι άτυχος, γιατί αν υπήρχε έστω ο Λευτέρης Μποχωρίδης που μπορεί να υποστηρίξει αυτόν τον ρόλο, πάλι ο Παναθηναϊκός θα είχε καλύτερες πιθανότητες στο ματς με την Μπαρτσελόνα.
Παρόλα αυτά ο προπονητής του Παναθηναϊκού ζύγισε πολύ καλά τι είχε τι έπρεπε να κάνει βάσει του υλικού που είχε και είναι γεγονός πως τέντωσε τις όποιες πιθανότητες της ομάδας του για κάτι καλό. Το να αποφασίσεις να τρέξεις κόντρα στην Μπαρτσελόνα γιατί μόνο έτσι μπορεί να σκοράρεις είναι μια απόφαση που μπορεί να μην παίρνεις εύκολα, ωστόσο αν την πάρεις πρέπει να έχεις και συγκεκριμένο πλάνο για να την εφαρμόσεις.
Σε όλα αυτά ο Παναθηναϊκός πήρε άριστα, όμως απέναντι του είχε μια από τις καλύτερες περιφερειακές γραμμές στην Ευρώπη κι έναν ψηλό (Ντέιβις) που μπορεί να αποτελέσει από μόνος του, τον ρυθμιστή ενός αγώνα (όπως κι έκανε).
Ο Παναθηναϊκός θέλει πλέι μέικερ, ακόμα και να τον βρει γυρίζοντας στην Αθήνα από την Βαρκελώνη θα είναι ευχής έργον. Ο Πέρεζ τον οποίο έχει θέσει σαν βασικό στόχο δείχνει να είναι κατάλληλος, αρκεί να έρθει στην Ελλάδα απελευθερωμένος και χωρίς προσωπικά θέματα που εδώ και δύο χρόνια τον έστειλαν από την Ευρωλίγκα στο Γιούροκαπ.
