«Σας παρακαλώ πολύ, μη συγκρίνετε μια Μερσεντές με ένα Ντε-Σεβό! Ο κύριος Ρανιέρι έχει ψηφιστεί το 2016 κορυφαίος προπονητής στον κόσμο και ο Ντερ Ζακαριάν είναι ένα επίπεδο πιο κάτω. Έμεινε στη Ναντ πέντε χρόνια, πέντε χρόνια σε δυο θητείες» αποφάνθηκε μετά χαράς και δακρύων και αρκετά δηκτικά ο ιδιόρρυθμος πρόεδρος των «καναρινιών» Βαλντεμάρ Κιτά, προσλαμβάνοντας τον Ιταλό κόουτς. Τον έναν χρόνο τον προσέλαβε (2017), τον άλλον τον απέλυσε (2018)! Τόσο απλά και κατανοητά. Η Μερσεντές χάλασε…
Ο Αρμενικής καταγωγής Μισέλ Ντερ Ζακαριάν (ο μακροβιότερος κόουτς στη θητεία Κιτά!), μπορεί εμφανώς να μην είναι Ρανιέρι, αλλά είναι σημείο αναφοράς στον Ατλαντικό των πολλών… Ντε-Σεβό παραδοσιακά (τα «καναρίνια» με τις θαυμαστές ακαδημίες είχαν προπονητές πρώην παίκτες τους).
Από το 1979 έως το 1988 ο Ντερ Ζακ έπαιξε με την κίτρινη φανέλα 140 ματς, για να πανηγυρίσει την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1983. Το 2008 οδήγησε την αγαπημένη του Ναντ στη Λιγκ 1 και την υπηρέτησε και ως προπονητής, σταθεροποιώντας την στη μέση της βαθμολογίας. Χωρίς… τετακέ και ακατανόητες μανούβρες!
Το καλοκαίρι του 2017 (κι αφού ο Κιτά έμπλεξε με τον Πορτογάλο Καρντόσο και τώρα έχει κόουτς έναν παλιό της Ναντ, τον μύθο Χαλίλχοτζιτς!) ο Ντερ Ζακ αναλαμβάνει την Μονπελιέ, στην οποία ήταν παίκτης της για δέκα χρόνια, μετά τη Ναντ, από το 1988 έως το 1998. Και η πορεία του είναι κανονικής… Μερσεντές!
Η Μονπελιέ την τελευταία διετία μεγαλώνει ξανά, στη μετά Λουλού Νικολέν εποχή. Στο -4 από τη δεύτερη θέση και τη Λιλ με δυο ματς λιγότερα, λόγω των «κίτρινων γιλέκων», η ομάδα του γαλλικού νότου πραγματοποιεί τη δεύτερη καλύτερη πορεία της ιστορίας της μετά την κατάκτηση του μοναδικού τίτλου το 2012 με κόουτς Ζιράρ (πέρασε και δεν ακούμπησε από τη Ναντ, με πρόεδρο Κιτά).
Ο τρελό-Νικολέν πέρασε στην αιωνιότητα δικαιωμένος για την αφιέρωση της ζωής του στην ομάδα, ο γιος του συνεχίζει την επιτυχημένη οικογενειακή ιστορία, επιστρέφοντας στην εποχή των… Ντε-Σεβό (δυο αλόγων) για να ανακαλύψει τη Μερσεντές!
Η Μονπελιέ σε 17 ματς, σκοράρει στα 14 και μάλιστα ανοίγει το σκορ σε 10 από τα 14. Δεν σκοράρει μόνο σε 3 ματς και κρατάει μηδέν παθητικό στα 7 από τα 17. Θαυμαστή ισορροπία άμυνας και επίθεσης, με λειτουργικό και πολύ δουλεμένο 3-5-2, με δυο επιθετικούς (Λαμπόρντ και Ντελόρ) να βάζουν το 58% των γκολ της ομάδας και με δυο παίκτες στα πλάγια, Αγκιλάρ και Ογιονγκό να κάνουν δημιουργικό παιχνίδι. Θαύμα…
Οι 30 βαθμοί σε 17 ματς είναι το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ της ιστορίας της από τη σεζόν 2011-12 που κατέληξε και στο μοναδικό πρωτάθλημά της. Ομοίως και τα 13 γκολ παθητικό. Ομάδα…
Αφήστε που κόντρα στους μεγάλους και κυρίως απέναντι στις ομάδες που έχουν πλασαριστεί στη δεκάδα της βαθμολογίας έχει μέσο όρο βαθμών 2, 4 νίκες, 1 ήττα (από τη Λιλ εντός) και 5 ματς με μηδέν παθητικό, ενώ απέναντι σε ομάδες από το 10 έως το 20 της βαθμολογίας έχει μέσο όρο πόντων 1,7, 4 νίκες, 2 ήττες (Ντιζόν, Ανζέ) και μόλις 2 ματς 0 παθητικό! Ομάδα θαύμα…
Γιατί η Μονπελιέ δεν είναι η καλύτερη ομάδα στο νότο, γιατί ζει στη σκιά της Μαρσέιγ και γιατί αυτά που κάνει ο Ντερ Ζακαριάν (με συγκεκριμένα οικονομικά και αγωνιστικά δεδομένα) και έκανε στη χρονιά του τίτλου ο Ζιράρ γίνονται σπάνια…
Όπως σπάνια ένα Ντε-Σεβό προσπερνάει μια κανονική Μερσεντές…