Στη φετινή “ερυθρόλευκη” μαρκίζα θα δούμε, δικαίως, μονάχα το όνομα του Κώστα Σλούκα. Αυτός είναι ο σταρ της Ευρωλίγκας που επέστρεψε στο σπίτι του, το άκουσμα του δικού του ονόματος είναι εκείνο που έβαλε για τα καλά στην πρίζα τους φίλους του Ολυμπιακού.
Παράλληλα όμως με την συμφωνία με τον παίκτη που θα διαδεχθεί τον Βασίλη Σπανούλη στον ρόλο του ηγέτη, ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του φρόντισαν να κάνουν και τα απαραίτητα… οχυρωματικά έργα.
Η αλήθεια είναι πως η είδηση της απόκτησης του Τσαρλς Τζένκινς αντιμετωπίστηκε με μια δόση αμφιβολίας, η οποία δημιουργήθηκε κυρίως λόγω του εξαιρετικά χαμηλού ποσοστού του στα τρίποντα (7%) τη σεζόν που ολοκληρώθηκε άδοξα.
H μεγάλη εικόνα ωστόσο είναι εντελώς διαφορετική. Αφενός ο Τζένκινς δεν είναι τόσο κακός σουτέρ όσο δείχνει αυτό το ομολογουμένως θλιβερό 2/27 που έγραψε στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα (42% και 45,1% σούταρε τις δύο προηγούμενες σεζόν, ως παίκτης της Χίμκι), αφετέρου χωρίς την δική του παρουσία ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν θα μπορούσε να ολοκληρώσει το αμυντικό “τρίγωνο του Διαβόλου”.
Ο Τζένκινς δεν είναι Τζέι Άρ Χόλντεν στην πίεση πάνω στη μπάλα, αλλά είναι μάλλον ότι κοντινότερο στον άλλοτε τιμονιέρη της ΑΕΚ, της ΤΣΣΚΑ και της Εθνικής Ρωσίας. Δεν μπορεί να χαμηλώσει, ούτε και να μετατοπίσει παράλληλα τα πόδια του με την εξωπραγματική ταχύτητα που το έκανε ο συμπατριώτης του, όμως είναι 8-9 πόντους πιο ψηλός, πιο δυνατός και πάνω απ’ όλα “τρέφεται” κι αυτός από την άμυνα.
Πως ακριβώς έδεσε όμως το γλυκό; Με το που επέστρεψε ο Μαρουσιώτης τεχνικός στον Πειραιά, έφερε μαζί του και τον Σακίλ Μακκίσικ. Πέρα από την ικανότητά του να “τρυπά” τις άμυνες, χάρη στα φτερωτά πόδια και το εκτόπισμά του, ο 31χρονος Αμερικανός είναι αφοσιωμένος αμυντικός, με υψηλό δείκτη αντίληψης και διόλου ευκαταφρόνητο τακτικό υπόβαθρο.
Εκεί λοιπόν που ο Κώστας Παπανικολάου χρειαζόταν να κάνει τα τελευταία χρόνια… υπερωρίες, μαρκάροντας σταθερά παίκτες τριών ή κάποιες φορές ακόμα και τεσσάρων διαφορετικών θέσεων σε κάθε παιχνίδι, μέσα σε λίγους μήνες απέκτησε μια πανίσχυρη υποστηρικτική δύναμη.
Ένα επιπρόσθετο πλεονέκτημα για τον Γ. Μπαρτζώκα είναι το γεγονός πως οι τρεις “εξολοθρευτές” συμπληρώνουν ιδανικά ο ένας τον άλλον:
Ο Τζένκινς είναι λίγο κάτω από 1.90 κι είναι η ιδανική πρώτη επιλογή απέναντι σε “πυρηνοκίνητους” γκαρντ όπως ο Λάρκιν και ο Τζέιμς, ο Παπανικολάου είναι 2.03 και ταιριάζει γάντι απέναντι στον Κλάιμπερν, τον Ντεκ ή τον Κάλινιτς και ο Μακκίσικ είναι το… ενδιάμεσο μέγεθος.
Το αν μπορούν οι τρεις τους να συνυπάρξουν στην ίδια πεντάδα για περισσότερα από 4-5 λεπτά, λόγω των δεδομένων περιορισμών που προκύπτουν στην επίθεση (ξεκάθαρο το έλλειμμα δημιουργίας), το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους ο προπονητής του Ολυμπιακού. Το βέβαιο είναι πως από την ολοκλήρωση της διετίας των θαυμάτων (2012-13) μέχρι και σήμερα, οι “ερυθρόλευκοι” ουδέποτε διέθεταν τέτοια περιφερειακή αμυντική ισχύ και ισορροπία.
