«Ο Μαουρίτσιο ουδέποτε ένιωσε πραγματικά ευτυχισμένος στη Γιουβέντους». Κουβέντα οικείου προσώπου του Μαουρίτσιο Σάρι σε δημοσιογράφο της Gazzetta dello Sport την ημέρα της απόλυσής του από την πρωταθλήτρια Ιταλίας. Μα, ήταν στην πραγματικότητα προπονητής της; Εξ αρχής, το γλυκό δεν έδενε. Ο Σάρι που είχε συνηθίσει στο…αντάρτικο, στην αντίθεση, στην κόντρα, πήγε στην πόλη και υποσχέθηκε μια επανάσταση. Δεν την είδαμε ποτέ. Όπως δεν είδαμε και τον πραγματικό Σάρι.
Η Γιουβέντους, πρωταθλήτρια by default, έχει το scudetto στις εργοστασιακές ρυθμίσεις της. Το φετινό δυσκολεύτηκε πολύ να το πάρει. Προ κορωνοϊού, η αίσθηση που υπήρχε –αποτυπωμένη και στη διαφορά μόλις 1 βαθμού από τη δεύτερη Λάτσιο– ήταν πως στον τερματισμό θα έπεφταν κορμιά. Τελικώς, το σύνολο του Σιμόνε Ιντζάγκι δεν άντεξε, αφού η μπαταρία του λιγόστευε και φορτιστής δεν υπήρχε. Η Ίντερ του Αντόνιο Κόντε στο κρίσιμο σημείο έκανε μαζεμένα λάθη, μένοντας πίσω για να επιστρέψει όταν πια όλα είχαν κριθεί.
Αλλά το θέμα είναι τι δεν έκανε η Γιουβέντους. Η κυκλοφορία των «μπιανκονέρι» ήταν υπερβολικά αργή. Το κέντρο ήταν ένα μάτσο χάλια, με αλλεπάλληλο rotation και σκόρπιες καλές εμφανίσεις στη χάση και στη φέξη. Το Sarriball της Νάπολι βασιζόταν στο αστραπιαίο transition. Στο Τορίνο ουδέποτε εμφανίστηκε. Η ανάπτυξη έπρεπε να περνάει από τον Μίραλεμ Πιάνιτς, που είχε 150 αγγίγματα σε ρόλο Ζορζίνιο. Ο Μπλεζ Ματουιντί να παίζει βασικός ένα γύρο, επειδή μόνο και μόνο καλύπτει με τα τρεξίματά του τον Ρονάλντο, δίχως όμως βοήθεια στη δημιουργία.
Τα 54 γκολ παθητικό, αναδεικνύουν το πόσο εύθραυστη έγινε η «γηραιά κυρία». Όπως και οι 18 χαμένοι βαθμοί από θέση πλεονεκτήματος. Η Αταλάντα με πορτοφόλι κατά 10 φορές πιο μικρό, πέτυχε 21 γκολ περισσότερα από τους πρωταθλητές. Απώλεια του ιταλικού Super Cup και του Κυπέλλου. Κυρίως όμως πρόωρος αποκλεισμός από μια Λιόν που δε βιώνει την άνθιση της δεκαετίας των δύο 0.
Κάπου εκεί υπάρχει και η μαγική λέξη. Αποδυτήρια. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν ήταν fan του Σάρι. Ο τακτικισμός του άλλοτε τεχνικού της Τσέλσι, δεν ταιριάζει στο CR7, ο οποίος -σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο- διέγραψε τον προπονητή του όταν του ζήτησε να παίξει κλασικό φορ. Ούτε ο capitano Τζόρτζο Κελίνι πείστηκε από τον 61 ενός ετών Ιταλό. Έκανε συμβιβασμούς. Ακύρωσε τις πρωινές προπονήσεις, υποκύπτοντας στην γκρίνια των παικτών. Μια τρύπα στο νερό.
Η απόλυση Σάρι αποτελεί τεράστια αποτυχία και της διοίκησης Αντρέα Ανιέλι. Δεν του έβαλε πλάτη. Από την πρώτη ημέρα. «Θες να πεις τον Ρονάλντο να παίζει φορ; Ωραία, πήγαινε στο γιοτ του και προσπάθησε να τον πείσεις…». Απίθανο! Λες κι ο Πορτογάλος πληρώνει στο σύλλογο του Πιεμόντε 31 εκ. ευρώ ετησίως κι όχι το αντίθετο.
Οι δυο τους δεν ήταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. Ο «αναγκαστικός έρωτας» είναι μαθηματικά βέβαιο πως καταλήγει σε χωρισμό. Το ευκταίο είναι να καταλάβεις νωρίς το λάθος σου και να αποχωρήσεις με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Λανθασμένος «γάμος», σωστό «διαζύγιο». Και η ζωή συνεχίζεται…