Και τυπικά παίκτης του ΠΑΟΚ είναι λοιπόν ο Ραφαήλ Κουμεντάκης. Μετά από 2 σερί χρόνια στον Ολυμπιακό, στον οποίο δεν κατάφερε να κερδίσει φανέλα βασικού, ο πιο προικισμένος την τελευταία δεκαετία, σε προσόντα και ταλέντο, διεθνής ακραίος, επιστρέφει στην ομάδα την οποία, αυτός, οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου στη Ρόδο το 2018. Ο μέντορας του και προσωπικός του «καλοκαιρινός» προπονητής εδώ και μια πενταετία, Κώστας Δεληκώστας, τον …επιστρέφει στον “δικέφαλο” με στόχο να τον κερδίσει και ως παίκτη, κάτι που δεν κατάφερε κανένας κόουτς ως τώρα πλην του Θανάση Μουστακίδη στον Εθνικό, στην Αλεξανδρούπολη, στο ξεκίνημα της καριέρας του.
Είναι πιθανότητα μια από τις τελευταίες ευκαιρίες που έχει ο “Ράφα” προκειμένου να επιβεβαιώσει όλους όσοι πιστεύουν στην αξία του. Ένας από αυτούς, δεν σας κρύβω, είμαι και εγώ, ωστόσο μέχρι σήμερα είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού οι στιγμές που έχω πιάσει τον εαυτό μου να λέει “καλά τα έγραψες”. “Να γράψεις πάλι για το …ταλέντο του Κουμεντάκη τώρα που πήγε στον ΠΑΟΚ” μου είπε προχθές ένας κολλητός φίλος που όποτε ανοίγω κουβέντα αναφερόμενος στον “Ράφα” με τρολάρει όσο δεν φαντάζεστε. Εγώ όμως επιμένω και ας εκτίθεμαι τις περισσότερες φορές. Ίσως είναι και η τελευταία φορά που γράφω για τον Εβρίτη άσσο. Είναι ίσως άλλωστε και η δική του τελευταία ευκαιρία στον ΠΑΟΚ προκειμένου να κάνει αυτό που δεν έκανε τα προηγούμενα χρόνια σε όσες ομάδες και αν πήγε. Να γίνει ηγέτης και να μιλάνε όλοι για αυτόν.
Ο Δεληκώστας τον προορίζει για βασικό, κάτι που και άλλες ομάδες και προπονητές είχαν στα πλάνα τους αλλά δεν τους βγήκε. Από τα πρώτα χρόνια του στη Ραβέννα έχει να παίξει «μπάλα» ως βασικός. Εκ τότε σαν να κόπηκε η …σύνδεση και τον …βλέπουμε με …διακοπές που και που. Το ίδιο συμβαίνει και στην Εθνική. Αναλαμπές και όχι διάρκεια. Που και που και όχι κάθε μέρα. Όταν παίζει ο Κουμεντάκης ο προπονητής μπορεί και να …κοιμάται στον πάγκο.
Ο Ρίτσι στον ημιτελικό της Ρόδου με τον Ολυμπιακό για παράδειγμα δεν χρειάστηκε να κοουτσάρει. Η μπάλα στον Κουμεντάκη και τέλος. Τότε ναι είχε ισχύ το σύνθημα που του τραγουδούσαν οι φίλοι του στην Αλεξανδρούπολη «τι την έκανε τη μπάλα ο Θεός». Θα έπρεπε βέβαια, για την υπερβολή, να ζητήσουν αρχικά συγνώμη από τον Γκάλη αλλά ήθελαν να αποθεώσουν τον φίλο τους που …τσαλάκωσε τη μπάλα στη Ρόδο. Αυτή ήταν και η τελευταία εμφάνιση Κουμεντάκη αντάξια του ταλέντου του.
Θα μπορέσει να σηκώσει την φανέλα βασικού του φιλόδοξου και έτοιμου να κατακτήσει και τους 3 τίτλους, ΠΑΟΚ; Θα καταφέρει να βάλει τη σφραγίδά του στο Παλατάκι και να κερδίσει τους φίλους του «δικεφάλου»; Θα δείξει…
ΥΓ.: Τα χρυσορυχεία Θράκης… Στις 17 Μαρτίου 2013, στο ίδιο site, «αποθέωνα» μέσα από το παρακάτω άρθρο τον ανερχόμενο σταρ τότε Ραφαήλ Κουμεντάκη. Μάλλον δεν δικαιώθηκαν οι προβλέψεις μου. Διαβάστε…