Το σίγουρο είναι ότι το τρέχον διοικητικό σχήμα έχει καταφέρει κάτι πολύ νωρίς και αυτό φάνηκε μέσα από τα λόγια της τριανδρίας που έχει αναλάβει την ‘’πράσινη’’ ΚΑΕ.
Να δημιουργήσει ένα κύκλο συσπείρωσης γύρω από την ομάδα και να τη φέρει στην όποια ‘’επόμενη μέρα’’ με τον ομαλότερο δυνατό τρόπο.
Μπορεί για τα δεδομένα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ μια ομάδα που θα κινείται στο επίπεδο της οικονομικής αυτοδιαχείρισης να είναι κάτι εντελώς καινοφανές αλλά πριν φτάσουμε στα οικονομικά ζητήματα ας σταθούμε σε όλα τα υπόλοιπα.
Η σύμπραξη του Αλβέρτη με τον Διαμαντίδη δημιουργεί μια ισχυρή ασπίδα προστασίας και ένα δυνατό ‘’κυματοθραύστη’’ γύρω από τον Βόβορα και τους παίκτες.
Αυτό που είπε ο Τάκης Τριαντόπουλος προς χάρη αστεϊσμού ‘’εμείς βάλαμε το κεφάλι μας στη γκιλοτίνα και εμείς θα φάμε το ξύλο’’ θα μπορούσε να είναι μια πραγματικότητα αν το συγκεκριμένο σχήμα στελέχωναν κάποιοι άλλοι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως οι δύο θρύλοι της ομάδας εγγυούνται με την παρουσία τους μια ομαλή μετάβαση στο… άγνωστο.
Επίσης, έγινε φανερό ότι ο Γιώργος Βόβορας που ούτως ή άλλως είχε δικαίωμα στην ευκαιρία και ας την βρήκε λόγω… συνθηκών νιώθει πολύ σίγουρος για τον εαυτό του.
Καθάρισε νωρίς-νωρίς το επιτελείο του, κουβαλώντας νέα άφθαρτα πρόσωπα που είναι της αποκλειστικής εμπιστοσύνης και επιλογής του και ως γνώστης των πραγμάτων από μέσα πήρε και τις πρώτες αποφάσεις που αφορούσαν τον Ελληνικό κορμό της ομάδας.
Ας σταθούμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο όσων είπε. Ψάχνει παίκτες με κίνητρο και όραμα. Παίκτες δηλαδή αποφασισμένους να αρπάξουν τη δική τους ευκαιρία από τα μαλλιά.
Παίκτες που σε αυτό τον τομέα θα έχουν τις ίδιες απόψεις με τον ίδιο για το τι αντιπροσωπεύει η λέξη ‘’ευκαιρία’’.
Αν τους βρει τότε μπορεί να μας εκπλήξει. Τι ζητάει; Ας το πούμε πρακτικά. Παίκτες που θα αξίζουν 1 ευρώ και θα παίξουν για 2 ή για 3 και θα γράψουν υπεραξίες.
Πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο; Δεν είναι το δυσκολότερο πράγμα στο μπάσκετ, δεν είναι και το ευκολότερο. Τέτοιοι παίκτες υπάρχουν στην αγορά και μάλιστα πολλοί. Το θέμα είναι αν θα ταιριάξουν στη χημεία.
Χαμηλά η …μπάλα
Είναι η πρώτη φορά που το όριο των στόχων της ομάδας δεν μπήκε ψηλά. Είναι η πρώτη φορά που δεν έγιναν αναφορές σε φάιναλ φορ και λοιπά… μεγαλεία αλλά ο στόχος που τέθηκε είναι πολύ πιο γήινος και πολύ πιο ρεαλιστικός:
Μια τίμια, ανταγωνιστική ομάδα που θα αποπνέει υγεία, ήταν το συμπέρασμα όσων ειπώθηκαν.
Αν ο Παναθηναϊκός κατορθώσει σε μια χρονιά που σχεδόν υποχρεωτικά ο ισολογισμός του πρέπει να είναι ‘’ίσα βάρκα ίσα πανιά’’ να είναι ανταγωνιστικός στα παρκέ θα μας συστήσει ένα σχεδόν άγνωστο μοντέλο στο Ελληνικό μπάσκετ που όμως όντως θα είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Το μοντέλο της ομάδας που θα κινείται στο επίπεδο της αυτοδιαχείρισης, θα έχει αγωνιστική επιτυχία και δεν θα υπάρχει η ανάγκη του προέδρου-ιδιοκτήτη-χρηματοδότη.
Επίσης, είναι ξεκάθαρο ότι η νέα ηγετική ομάδα του Παναθηναϊκού σε αντίθεση με όσα συνέβησαν επί ημερών Γιαννακόπουλου έχει χαράξει μια διαφορετική πολιτική προσέγγισης με την Ευρωλίγκα.
Ακόμη και το καινούργιο οργανόγραμμα της ΚΑΕ βασίζεται σε ‘’νόρμες’’ και θέσεις που προβλέπει η Ευρωλίγκα.
Η επαναλαμβανόμενη ουτοπική προσπάθεια του Παναθηναϊκού να ‘’δραπετεύσει’’ από την Ευρωλίγκα ανήκει στο παρελθόν και είναι φανερό ότι το νέο σχήμα θα προσπαθήσει να επιζήσει μέσα στους κόλπους της διοργάνωσης. Τουλάχιστον για μια πενταετία ακόμη όπως προβλέπουν οι σχετικές δεσμεύσεις.
Παίζει ή δεν παίζει ο Δημήτρης;
Δύο πράγματα έμειναν αδιευκρίνιστα για την ώρα. Και τα δύο θα μας απασχολήσουν όμως στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον. Ποια ακριβώς μπορεί να είναι η επιδραστικότητα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στην μετεξέλιξη της ομάδας.
Θα παραμείνει απλός θεατής ανεξάρτητα αποτελεσμάτων;
Θα τη βοηθήσει (και οικονομικά) αν παραστεί ανάγκη για κάτι τέτοιο μέσα στη σεζόν;
Θα τηρήσει τα δεδομένα που έθεσαν αυτοί που έχουν πλέον το μάνατζμεντ της ΚΑΕ και δεν θα παρέμβει σε καίρια ζητήματα όπως οι σχέσεις με τη Βαρκελώνη;
Τις απαντήσεις τις έχει στο μυαλό του μόνο ο ίδιος αλλά ο κ.Γιαννακόπουλος δεν ήταν εκεί και προφανώς δεν θα είναι εκεί για όσο επιλέξει ο ίδιος. Δεν παύει όμως να παραμένει ιδιοκτήτης και μεγαλομέτοχος της ομάδας μέχρι αυτή να πουληθεί.
Αν πουληθεί κάποτε…
Το δεύτερο έχει να κάνει με το ύψος του μπάτζετ. Προφανώς και η σχετική πρόβλεψη Ιούλιο μήνα είναι πολύ δύσκολη. Ειδικά μάλιστα με δεδομένα νεφελώδη όπως η παρουσία ή όχι φιλάθλων στο γήπεδο.
Όπως ανέφερε ο κ.Τριαντόπουλος όλα γίνονται με βάση ένα μίνιμουμ μπάτζετ, μια βάση προς τα κάτω.
Μόνο που ενώ το ύψος των εσόδων θα γίνει γνωστό ή θα μπορεί να υπολογιστεί τον Σεπτέμβριο μέχρι τότε πρέπει να έχει κτιστεί η ομάδα.
Και σε αυτή την πολύ αόριστη εξίσωση πρέπει να γίνουν και άλλες αναγκαίες προβλέψεις όπως πιθανή αντικατάσταση κάποιου ή κάποιων παικτών, απρόβλεπτες σήμερα δαπάνες κλπ. Για όλα αυτά μπορεί να βρεθούν λύσεις στη διαδρομή.
Για την ώρα ο Γιώργος Βόβορας έχει τη μπάλα στα δικά του χέρια και καλείται να κτίσει μια ομάδα χαμηλού αλλά περίπου άγνωστου προϋπολογισμού.