Ήταν 11 Μαΐου 1997 όταν ο Γκάρι Κασπάροφ κάθισε απέναντι από τον Deep Blue… ανάμεσα στον άνθρωπο και τη μηχανή στέκονταν βασιλιάδες, βασίλισσες, αξιωματικοί, ίπποι, πύργοι και πιόνια.
Απλωνόταν μια «κοιλάδα» από εξήντα τέσσερα ασπρόμαυρα τετράγωνα, που έστηνε το σκηνικό για τη μητέρα των μαχών. Ο άνθρωπος ήταν στο 1-0, απέναντι στον υπολογιστή καθώς ο Ρώσος γκραν μετρ είχε επικρατήσει στην πρώτη τους μονομαχία σχεδόν ένα χρόνο νωρίτερα.
Μία δεύτερη επικράτηση θα σήμαινε ότι ο άνθρωπος παραμένει απόλυτος κυρίαρχος των δημιουργημάτων του…
Σε αυτή την περίπτωση όμως ο Deep Blue αποκάλυψε αρετές που ουδείς μπορούσε να περιμένει από ένα μηχάνημα.
Ο Γκάρι Κασπάροφ παίζοντας με το ένστικτο του «έριξε» δόλωμα προσπαθώντας να το παρασύρει στις δικές του ατραπούς. Όπως άλλωστε έχει πει «χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει ανταμοιβή». Αυτό όμως είναι ένα πλεονέκτημα του ανθρώπου, όχι της μηχανής.
Όταν λοιπόν ο Ρώσος προσέφερε φαινομενικό πλεονέκτημα ρίχνοντας του «δόλωμα», ο Deep Blue αντί να κάνει χρήση της δυνατότητας του να επεξεργάζεται 200.000.000 κινήσεις το δευτερόλεπτο, χρησιμοποίησε τη φαντασία του και δεν προχώρησε στο προφανές.
Ο Κασπάροφ σοκαρισμένος από τη δημιουργικότητα η οποία είχε αντικαταστήσει την «ψυχρή» ανάλυση της μηχανής έχασε τον έλεγχο της σκέψης του… με το θυμικό του σε «κοχλασμό» οδηγήθηκε σε λάθη που κατέληξαν στη νίκη του Deep Blue.
Ο Κασπάροφ υποστήριξε ότι πίσω από τις κινήσεις του υπολογιστή κρυβόταν κατά τη διάρκεια των παρτίδων, ενδεχομένως ένας γκραν μετρ, με την ευελιξία της βαθιάς νοημοσύνης, καθώς και το τολμηρό ρίσκο της ανθρώπινης σκέψης.
Με μια τέτοια κίνηση ρίσκου ο Deep Blue στην καθοριστική παρτίδα πέτυχε τον απόλυτο αιφνιδιασμό για να καταγάγει το θρίαμβο της μηχανής επί του ανθρώπου.
Ο Γκάρι Κασπάροφ, ζήτησε να τεθεί ξανά αντιμέτωπος, για τρίτη φορά με τον Deep Blue. Η εταιρεία κατασκευής του, υποθάλποντας τα σενάρια συνωμοσίας που είχαν αναπτυχθεί με τις δηλώσεις του Ρώσου, αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα του και προχώρησε στην αποσυναρμολόγηση του υπολογιστή.
Δε θέλησε να διακινδυνέψει τη δόξα της από την αξία του νικημένου… ήταν ο Κασπάροφ αν ευσταθούν τα λόγια του Ρώσου… Αν όχι, ήταν ο άνθρωπος!