Ήρθε η ώρα για τον δεύτερο εκ των τριών φιναλίστ της κούρσας για την ανάδειξη του κορυφαίου σουτέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας.

Ο αποψινός μας ήρωας δεν έχει σε καμία περίπτωση την λάμψη του Τρέιτζαν Λάνγκτον, με τον οποίο ανοίξαμε τον χορό, πόσο μάλλον την χάρη. Είναι όμως το ίδιο επικίνδυνος με τον “Alaska Assasin”.

Αρτούρας Μιλάκνις

Ομάδες: Ζαλγκίρις

Παιχνίδια: 209

Τρίποντα: 365/865

Ποσοστό: 42,2%

Σε μπερδεύει από την πρώτη ματιά. Πρόσωπο απροσδιορίστου ηλικίας, βαρύ σκαρί, με κοντά πόδια και μακριά χέρια, το σουλούπι του δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση Λιθουανό σουτέρ. Περισσότερο σε βαλκάνιο αμυντικό εξολοθρευτή της δεκαετίας του ‘90 φέρνει.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο αντιφατικά όταν ο πρωταγωνιστής μας πάρει θέση στο παρκέ. Για να θεωρηθείς γνήσιος σουτέρ πρώτης κλάσης δεν αρκεί να εκτελείς με ποσοστό μεγαλύτερο του 40% από τις 45 μοίρες και από τις γωνίες, περιμένοντας δηλαδή κατά κύριο λόγο την έξτρα πάσα στην αδύνατη πλευρά. Χρειάζεται να κινείσαι με μαεστρία πίσω από τα σκριν, στοιχείο που μεταξύ άλλων απαιτεί εκρηκτικότητα.  

Τέτοιο πράγμα ο Λιθουανός της Ζαλγκίρις ουδέποτε διέθετε, τουλάχιστον στο επίπεδο άλλων “δολοφόνων” με παραπλήσιο μέγεθος, όπως για παράδειγμα ο Λάνγκτον ή ο Ντίμπλερ. Πόσο μάλλον τώρα, που σε λίγες εβδομάδες θα κλείσει τα 34 του χρόνια.

Κι αφού ισχύουν όλα αυτά, πως στην ευχή καταφέρνει κι είναι μονίμως ελεύθερος κι… οπλισμένος; Το μπέρδεμα που λέγαμε στην αρχή. Αυτό είναι το κυρίαρχο στοιχείο σε κάθε περίπτωση που η συζήτηση οδηγείται στον “master of deception”, Αρτούρας Μιλάκνις.

Ο τρόπος με τον οποίο σε “εξαπατά” είναι παρόμοιος με αυτόν του Κάιλ Κόρβερ. Κάνει για παράδειγμα ότι θα πάει αριστερά, προσποιείται με μισό βηματάκι και… με το κεφάλι, φεύγει με ένα-δυο βήματα δεξιά, εκτελεί αστραπιαία στις μύτες των ποδιών και με το χέρι να απελευθερώνει τη μπάλα στο υψηλότερο δυνατό σημείο.

Πριν καν αντιληφθείς τι έχει συμβεί, ένας συμπαίκτης σου μαζεύει τη μπάλα για να την επαναφέρει από την τελική γραμμή, στο ηλεκτρονικό ταμπλό προστίθενται άλλοι τρεις πόντοι για τον αντίπαλο κι εσύ έχεις ακόμα απέναντί σου τον Μιλάκνις, να σε κοιτά αυτή τη φορά με το ψυχρό, υπεροπτικό του βλέμμα, με το οποίο είναι σαν να σου λέει “για να καταλάβεις πως την έπαθες, θα χρειαστεί να δεις την φάση στο βίντεο”. Παλαιάς κοπής σε όλα του.

Αν υπάρχει ένα στατιστικό στοιχείο που επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω είναι η τεράστια απόκλιση σε εκτελεσμένα δίποντα και τρίποντα. Ο Λιθουανός έχει σουτάρει συνολικά 865 φορές έξω από την γραμμή και μόλις 242 φορές εντός αυτής, στις συνολικά 209 εμφανίσεις του στην Ευρωλίγκα, όλες με την φανέλα της Ζαλγκίρις. Ένα δίποντο για κάθε 4,5 τρίποντα δηλαδή, αναλογία που θα δικαιολογούσε ακόμα και μία ριζοσπαστική προπονητική απόφαση στο στυλ “δεν ασχολούμαστε ποτέ μαζί του όταν είναι εντός των 6,75μ”. Παρότι ωστόσο είναι τόσο μονοδιάστατος και προβλέψιμος, ουδείς μπορεί σε βάθος χρόνου να τον σταματήσει.

Για να αντιληφθούμε πλήρως το μεγαλείο του Μιλάκνις χρειαζόμαστε μονάχα 80 αγωνιστικά λεπτά. 14/12/2017: Φενέρμπαχτσε-Ζαλγκίρις 89-90, με τους Λιθουανούς να ανατρέπουν το -5 στα τελευταία δύο λεπτά. Η βραδιά που η ομάδα του Κάουνας έστειλε το μήνυμα γι’ αυτό που θα επακολουθούσε (συμμετοχή στο φάιναλ φορ του Βελιγραδίου). Ή αλλιώς, το παιχνίδι που ο Μιλάκνις άκουσε τα εξ αμάξης από τον Σάρας, παρότι ευστόχησε στο νικητήριο τρίποντο, γιατί δεν εξάντλησε το σύνολο του χρόνου που είχε στην διάθεσή του.

O Γιασικεβίτσιους έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του σαν να του λέει “τι σκεφτόσουν” κι αμέσως του έριξε εκείνο το α λα Γκομέλσκι, Ίβκοβιτς και Βουγιόσεβιτς  “την επόμενη φορά που θα το ξανακάνεις, θα σου κόψω το μπάσκετ” βλέμμα. Η ψυχολογία του Μιλάκνις… κλονίστηκε σε τέτοιο βαθμό από το ξέσπασμα του προπονητή του εναντίον του, που στο επόμενο παιχνίδι, με αντίπαλο την Μπάμπεργκ, πέτυχε 20 πόντους με 6/9 τρίποντα. Άνιωθος.