Πέντε βασικά στελέχη του Άγιαξ ο οποίος πέρσι έφτασε στα ημιτελικά του Champions League αποχώρησαν το περασμένο καλοκαίρι. Ένας έχει ήδη συμφωνήσει να αποχωρήσει όταν με το καλό τελειώσει η φετινή σεζόν (Ζιγές – Τσέλσι) και ενδέχεται να τον ακολουθήσουν κι άλλοι δύο (Φαν ντε Μπέικ – Ονανά).
Το ότι ο Άγιαξ έχει εξαιρετικές ακαδημίες είναι δεδομένο. Το ότι η τεράστια αυτή ομάδα θεωρείται πλέον απλά ένα σκαλοπάτι για τα μεγάλα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα είναι μια πραγματικότητα την οποία δεν μπορούν να αποφύγουν στο Άμστερνταμ.
Είναι δεδομένο ότι ομάδες όπως ο Άγιαξ, η Μπενφίκα, η Σάλτσμπουργκ, η Γκένκ, η Βασιλεία είναι ομάδες που έχουν καταλάβει πλέον ότι τους καλύτερους παίκτες τους θα τους χάνουν. Τα χρήματα και η αίγλη για παίκτες και ατζέντηδες βρίσκονται σε Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία και όχι στην Ολλανδία, το Βέλγιο και την Πορτογαλία.
Οι ομάδες αυτές έχουν μια χρονιά – άντε στην καλύτερη των περιπτώσεων δύο – στην διάθεσή τους για να εκμεταλλευτούν μια καλή φουρνιά πριν αυτή αποχωρήσει. Όπως ο Άγιαξ πέρσι που έφτασε στα ημιτελικά του Champions League ή η Σάλτσμπουργκ όταν έφτασε στα ημιτελικά του Europa League το 2018.
Το συναίσθημα σπανίζει πλέον στο ποδόσφαιρο για να μείνει ένας παίκτης αρκετά χρόνια σε ομάδες αυτού του επιπέδου ενώ η χαώδης οικονομική διαφορά μας αναγκάζει να κάνουμε λόγο για μια ποδοσφαιρική Ευρώπη δύο ταχυτήτων.
Στην λίστα με τις ομάδες που δίνουν παίκτες στα μεγάλη Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα βρίσκονται και τέσσερις Ελληνικοί σύλλογοι. Πρώτος ο Ολυμπιακός (8), ακολουθεί ο Παναθηναϊκός (3) και μετά ΑΕΚ και ΠΑΟΚ (από 2 παίκτες) αλλά όλοι τους αρκετά μακριά από την πρώτη πεντάδα.
